Прыёны

Прыёны (ад англ.: proteinaceous infectious particles — бялковыя заразныя) — асаблівыя бялкі, якія выклікаюць пашкоджанне нервовай сістэмы чалавека і жывёл з развіццём губчастага перараджэння галаўнога мозга; выклікаюць павольныя інфекцыі.

Апісаны С. Прузінерам.

Маюць форму бялковых фібрыл даўжынёй 50—500 нм.

Асаблівасць прыёнаў (як узбуджальнікаў хвароб) — адсутнасць у іх структуры нуклеінавых кіслот, устойлівасць да кіпячэння, дзеяння пары спірту (70 °С), яны інертныя да рэчываў, якія разбураюць нуклеінавыя кіслоты. Аднак прыёны адчувальны да дзеяння рэчываў, што інактывуюць бялкі.

Гл. таксама

• Прыёнавыя хваробы

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 125. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).

Спасылкі

• ПРИОН // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)
• Прион (prion) // ХиМиК.ру
• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Прыёны