Мікалай Іванавіч Каспяровіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др афармленне
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6: Радок 6:
|Подпіс =
|Подпіс =
|Дата нараджэння = 22.5.1900 (9)
|Дата нараджэння = 22.5.1900 (9)
|Месца нараджэння = в. [[Вёска Ізабалёва|Ізабалёва]], [[Пухавіцкі раён]]
|Месца нараджэння = в. [[Вёска Ізабалёва|Ізабалёва]], [[Ігуменскі павет]]
|Дата смерці = 26.12.1937
|Дата смерці = 26.12.1937
|Месца смерці =
|Месца смерці =
Радок 28: Радок 28:
[[Выява:Экслібрыс М. Каспяровіча (1925) мастака Я. Мініна..jpg|left|150px|thumb|Экслібрыс М. Каспяровіча мастака [[Яфім Сямёнавіч Мінін|Я. Мініна]]]]
[[Выява:Экслібрыс М. Каспяровіча (1925) мастака Я. Мініна..jpg|left|150px|thumb|Экслібрыс М. Каспяровіча мастака [[Яфім Сямёнавіч Мінін|Я. Мініна]]]]


'''Мікалай Іванавіч Каспяровіч''' ({{ДН|22|5|1900|9}}, в. Ізабалёва Ігуменскага пав., цяпер {{МН|Пухавіцкі раён|у Пухавіцкім раёне|}} — {{ДС|26|12|1937}}) — беларускі [[краязнавец]], [[лексікограф]], [[мастацтвазнавец]] і [[літаратуразнавец]].
'''Мікалай Іванавіч Каспяровіч''' ({{ДН|22|5|1900|9}}, в. Ізабалёва Ігуменскага пав., цяпер {{МН|Пухавіцкі раён|у Пухавіцкім раёне|}} — {{ДС|26|12|1937}}) — беларускі [[этнограф]], [[краязнавец]], [[Лексікаграфія|лексікаграф]], [[мастацтвазнавец]] і [[літаратуразнавец]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Скончыў Мінскі інстытут народнай асветы (1921). У 1915-17 знаходзіўся ў бежанстве ў Кастрамской губерні, вучыўся ў Кастрамской мужчынскай гімназіі. У 1917-21 настаўнічаў у Ігуменскім павеце, у 1919—20 быў інструктарам [[ЧБНК|Часовага беларускага нацыянальнага камітэта]] і [[Цэнтральная беларуская школьная рада|Цэнтральнай беларускай школьнай рады]], арганізаваў і быў першым старшынёй Ігуменскіх павятовых беларускага нацыянальнага камітэта і школьнай рады, удзельнічаў у антыпольскім падполлі. У 1918—20 вучыўся ў [[Мінскі беларускі педагагічны інстытут|Мінскім беларускім педагагічным інстытуце]], у 1921—22 — у [[БДУ]], быў выключаны. Член арганізацыі «[[Маладая Беларусь, 1918|Маладая Беларусь]]». Мінскага таварыства гісторыі і старажытнасцей, [[БПС-Р]] у 1918—24. 3 1921 інструктар Наркамасветы [[БССР]], з 1922 інспектар Слуцкага, з 1924 — Віцебскага аддзелаў народнай асветы. 3 1926 навуковы сакратар Цэнтральнага бюро краязнаўства пры [[Інбелкульт|Інбелкульце]], сакратар краязнаўчага часопіса [[Наш край (1925)|«Наш край»]]. Выйшаў «Беларуска-расійскі слоўнічак» (1925), «Віцебскі краёвы слоўнік» і «Слоўнічак уласных найменняў» (1927). Пісаў пра гісторыю краязнаўчай працы на Беларусі, яе задачы і методыку, даследаваў гісторыю беларускага выяўленчага мастацтва, архітэктуру, сучасную графіку (арт. «Беларускае малярства ў Польшчы (XIV—XVI стст.)», «Асноўныя моманты гісторыі беларускага дойлідства», «Мінск у графіцы А. М. Тычыны» і інш.). Цікавіўся гісторыяй тэатра, навукі (нарысы «Уладзіслаў Галубок», «Беларускі тэатр у Гродна», «Беларуская навука да Кастрычніка і пасля яго», «Беларуская культура: Да дзесяцігоддзя абвяшчэння БССР»). Склаў бібліяграфію твораў К. Каганца, даследаваў асобныя праблемы развіцця беларускай літаратуры (нарыс «Карусь Каганец», арт. «Матывы барацьбы ў творчасці М. Багдановіча», «Беларуская літаратура ў Латвіі»). Укладальнік першага беларускага дапаможніка па тэорыі літаратуры «Узоры для літаратурных гурткоў пры „Маладняку“ і гурткоў селькораў» (1927). Арыштаваны ДПУ БССР 29.6.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Па пастанове АДПУ СССР ад 10.4.1931 зняволены ў лагерах тэрмінам на 5 гадоў (Асінкі Кемераўскай вобл.). Пасля вызвалення ў 1935 жыў у Новасібірску, выкладаў рускую мову і літаратуру ў тэхнікуме сувязі. Паўторна арыштаваны 28.8.1937; па пастанове ад 17.12.1937 прыгавораны да расстрэлу. Па першым прыгаворы рэабілітаваны 19.9.1960, па другім — 14.2.1958.
Скончыў Мінскі інстытут народнай асветы (1921). У 1915-17 знаходзіўся ў бежанстве ў Кастрамской губерні, вучыўся ў Кастрамской мужчынскай гімназіі. У 1917-21 настаўнічаў у Ігуменскім павеце, у 1919—20 быў інструктарам [[ЧБНК|Часовага беларускага нацыянальнага камітэта]] і [[Цэнтральная беларуская школьная рада|Цэнтральнай беларускай школьнай рады]], арганізаваў і быў першым старшынёй Ігуменскіх павятовых беларускага нацыянальнага камітэта і школьнай рады, удзельнічаў у антыпольскім падполлі. У 1918—20 вучыўся ў [[Мінскі беларускі педагагічны інстытут|Мінскім беларускім педагагічным інстытуце]], у 1921—22 — у [[БДУ]], быў выключаны. Член арганізацыі «[[Маладая Беларусь, 1918|Маладая Беларусь]]». Мінскага таварыства гісторыі і старажытнасцей, [[БПС-Р]] у 1918—24. 3 1921 інструктар Наркамасветы [[БССР]], з 1922 інспектар Слуцкага, з 1924 — Віцебскага аддзелаў народнай асветы. 3 1926 навуковы сакратар Цэнтральнага бюро краязнаўства пры [[Інбелкульт|Інбелкульце]], сакратар краязнаўчага часопіса [[Наш край (1925)|«Наш край»]]. Аўтар «Беларуска-расійскага слоўнічка» (1925), «Віцебскага краёвага слоўніка» і «Слоўнічка уласных найменняў» (1927). Пісаў пра гісторыю краязнаўчай працы на Беларусі, яе задачы і методыку, даследаваў гісторыю беларускага выяўленчага мастацтва, архітэктуру, сучасную графіку (арт. «Беларускае малярства ў Польшчы (XIV—XVI стст.)», «Асноўныя моманты гісторыі беларускага дойлідства», «Мінск у графіцы А. М. Тычыны» і інш.). Цікавіўся гісторыяй тэатра, навукі (нарысы «Уладзіслаў Галубок», «Беларускі тэатр у Гродна», «Беларуская навука да Кастрычніка і пасля яго», «Беларуская культура: Да дзесяцігоддзя абвяшчэння БССР»). Склаў бібліяграфію твораў К. Каганца, даследаваў асобныя праблемы развіцця беларускай літаратуры (нарыс «Карусь Каганец», арт. «Матывы барацьбы ў творчасці М. Багдановіча», «Беларуская літаратура ў Латвіі»). Укладальнік першага беларускага дапаможніка па тэорыі літаратуры «Узоры для літаратурных гурткоў пры „Маладняку“ і гурткоў селькораў» (1927). Арыштаваны ДПУ БССР 29.6.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Па пастанове АДПУ СССР ад 10.4.1931 зняволены ў лагерах тэрмінам на 5 гадоў (Асінкі Кемераўскай вобл.). Пасля вызвалення ў 1935 жыў у Новасібірску, выкладаў рускую мову і літаратуру ў тэхнікуме сувязі. Паўторна арыштаваны 28.8.1937; па пастанове ад 17.12.1937 прыгавораны да расстрэлу. Па першым прыгаворы рэабілітаваны 19.9.1960, па другім — 14.2.1958.


== Памяць ==
== Памяць ==
[[21 мая]] [[2013]] года ў [[Віцебск]]у на доме №4 па [[вуліца Крылова, Віцебск|вуліцы Крылова]] ўсталявана мемарыяльная дошка.
[[21 мая]] [[2013]] года ў [[Віцебск]]у на доме № 4 па [[вуліца Крылова, Віцебск|вуліцы Крылова]] ўсталявана мемарыяльная дошка.


== Бібліяграфія ==
== Бібліяграфія ==
* [[:s:Беларуская архітэктура|Беларуская архітэктура]]. Віцебск, 1925;
* [[:s:Беларуская архітэктура|Беларуская архітэктура]]. Віцебск, 1925;
* [[:s:Матар'ялы для вывучэння Віцебскай краёвай літаратуры і мастацтва|Матэрыялы да вывучэння віцебскай краёвай літаратуры і мастацтва]]. Мн., 1927;
* [[:s:Матар'ялы для вывучэння Віцебскай краёвай літаратуры і мастацтва|Матэрыялы да вывучэння віцебскай краёвай літаратуры і мастацтва]]. Мн., 1927;
* Беларуская навука да Кастрычніка і пасля яго. — Мн., 1927;
* Краязнаўства: (Нарысы). Мн., 1929.
* Краязнаўства: (Нарысы). Мн., 1929.


Радок 44: Радок 45:
{{Commonscat|Mikałaj Kaśpiarovič}}
{{Commonscat|Mikałaj Kaśpiarovič}}
{{Wikisource|Аўтар:Мікалай Каспяровіч}}
{{Wikisource|Аўтар:Мікалай Каспяровіч}}
* Германовіч І. К. Жыццё праляцела знічкай // ЛіМ. 1980, 22 жн.
* ''Германовіч І. К.'' Жыццё праляцела знічкай // ЛіМ. 1980, 22 жн.
* Германовіч І. К. Беларускія мовазнаўцы: нарысы жыцця і навук. дзейнасці. Мн., 1985. С. 141—162.
* ''Германовіч І. К.'' Беларускія мовазнаўцы: нарысы жыцця і навук. дзейнасці. — Мн., 1985. С. 141—162.
* Беларускія пісьменнікі: Біябібліягр. слоўнік. Мн., 1994. Т. 3. С. 208—211.
* Беларускія пісьменнікі: Біябібліягр. слоўнік. — Мн., 1994. Т. 3. С. 208—211.
* Лісаў А. Г., Падліпскі А. М. Краязнавец Мікалай Каспяровіч. Віцебск, 2000.
* ''Лісаў А. Г., Падліпскі А. М''. Краязнавец Мікалай Каспяровіч. — Віцебск, 2000.
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}


{{DEFAULTSORT:Каспяровіч Мікалай}}
{{DEFAULTSORT:Каспяровіч Мікалай}}

[[Катэгорыя:Постаці беларускай лексікаграфіі‎]]
[[Катэгорыя:Постаці лексікаграфіі‎]]
[[Катэгорыя:Беларусісты]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай лексікаграфіі]]
[[Катэгорыя:Постаці лексікаграфіі]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага краязнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага краязнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага мовазнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага мовазнаўства]]

Версія ад 09:33, 30 мая 2015

Мікалай Іванавіч Каспяровіч
Дата нараджэння 9 (22) мая 1900(1900-05-22)
Месца нараджэння в. Ізабалёва, Ігуменскі павет
Дата смерці 26 снежня 1937(1937-12-26) (37 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці літаратуразнавец, гісторык, лексікограф, краязнавец, мастацтвазнавец, перакладчык
Навуковая сфера гісторык, лексікограф, краязнавец, мастацтвазнавец, літаратуразнавец, перакладчык
Месца працы
Альма-матар Мінскі інстытут народнай асветы
Партыя
Член у
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Віцебскі краёвы слоўнік
Экслібрыс М. Каспяровіча мастака Я. Мініна

Мікалай Іванавіч Каспяровіч (9 (22) мая 1900, в. Ізабалёва Ігуменскага пав., цяпер Пухавіцкі раён — 26 снежня 1937) — беларускі этнограф, краязнавец, лексікаграф, мастацтвазнавец і літаратуразнавец.

Біяграфія

Скончыў Мінскі інстытут народнай асветы (1921). У 1915-17 знаходзіўся ў бежанстве ў Кастрамской губерні, вучыўся ў Кастрамской мужчынскай гімназіі. У 1917-21 настаўнічаў у Ігуменскім павеце, у 1919—20 быў інструктарам Часовага беларускага нацыянальнага камітэта і Цэнтральнай беларускай школьнай рады, арганізаваў і быў першым старшынёй Ігуменскіх павятовых беларускага нацыянальнага камітэта і школьнай рады, удзельнічаў у антыпольскім падполлі. У 1918—20 вучыўся ў Мінскім беларускім педагагічным інстытуце, у 1921—22 — у БДУ, быў выключаны. Член арганізацыі «Маладая Беларусь». Мінскага таварыства гісторыі і старажытнасцей, БПС-Р у 1918—24. 3 1921 інструктар Наркамасветы БССР, з 1922 інспектар Слуцкага, з 1924 — Віцебскага аддзелаў народнай асветы. 3 1926 навуковы сакратар Цэнтральнага бюро краязнаўства пры Інбелкульце, сакратар краязнаўчага часопіса «Наш край». Аўтар «Беларуска-расійскага слоўнічка» (1925), «Віцебскага краёвага слоўніка» і «Слоўнічка уласных найменняў» (1927). Пісаў пра гісторыю краязнаўчай працы на Беларусі, яе задачы і методыку, даследаваў гісторыю беларускага выяўленчага мастацтва, архітэктуру, сучасную графіку (арт. «Беларускае малярства ў Польшчы (XIV—XVI стст.)», «Асноўныя моманты гісторыі беларускага дойлідства», «Мінск у графіцы А. М. Тычыны» і інш.). Цікавіўся гісторыяй тэатра, навукі (нарысы «Уладзіслаў Галубок», «Беларускі тэатр у Гродна», «Беларуская навука да Кастрычніка і пасля яго», «Беларуская культура: Да дзесяцігоддзя абвяшчэння БССР»). Склаў бібліяграфію твораў К. Каганца, даследаваў асобныя праблемы развіцця беларускай літаратуры (нарыс «Карусь Каганец», арт. «Матывы барацьбы ў творчасці М. Багдановіча», «Беларуская літаратура ў Латвіі»). Укладальнік першага беларускага дапаможніка па тэорыі літаратуры «Узоры для літаратурных гурткоў пры „Маладняку“ і гурткоў селькораў» (1927). Арыштаваны ДПУ БССР 29.6.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Па пастанове АДПУ СССР ад 10.4.1931 зняволены ў лагерах тэрмінам на 5 гадоў (Асінкі Кемераўскай вобл.). Пасля вызвалення ў 1935 жыў у Новасібірску, выкладаў рускую мову і літаратуру ў тэхнікуме сувязі. Паўторна арыштаваны 28.8.1937; па пастанове ад 17.12.1937 прыгавораны да расстрэлу. Па першым прыгаворы рэабілітаваны 19.9.1960, па другім — 14.2.1958.

Памяць

21 мая 2013 года ў Віцебску на доме № 4 па вуліцы Крылова ўсталявана мемарыяльная дошка.

Бібліяграфія

Літаратура

Лагатып Вікіцытатніка
Лагатып Вікіцытатніка
У Вікікрыніцах ёсць тэксты па тэме
Мікалай Іванавіч Каспяровіч
  • Германовіч І. К. Жыццё праляцела знічкай // ЛіМ. 1980, 22 жн.
  • Германовіч І. К. Беларускія мовазнаўцы: нарысы жыцця і навук. дзейнасці. — Мн., 1985. С. 141—162.
  • Беларускія пісьменнікі: Біябібліягр. слоўнік. — Мн., 1994. Т. 3. С. 208—211.
  • Лісаў А. Г., Падліпскі А. М. Краязнавец Мікалай Каспяровіч. — Віцебск, 2000.
  • [0 1] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.