Андрэй Міхайлавіч Федарэнка: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
|||
| Радок 2: | Радок 2: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Скончыў Мазырскі політэхнічны тэхнікум і Бібліятэчны факультэт [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў|Мінскага інстытута культуры]] (1985—1990). Служыў у Савецкай Арміі. Працаваў мулярам у [[Горад Мікашэвічы|Мікашэвічах]] Лунінецкага раёна, на чыгунцы ў [[Горад Калінкавічы|Калінкавічах]] Гомельскай вобласці, старшым бібліятэкарам Бярозаўскай бібліятэкі № 2 Мазырскага раёна, карэктарам штотыднёвіка «7 дней», загадчыкам аддзела навукі і мастацтва часопіса [[Полымя (1922)|«Полымя»]], на кінастудыі «[[Беларусьфільм]]». У 2005—2011 гадах — загадчык аддзела прозы ў часопісе [[Маладосць|«Маладосць»]]. У 2011—2012 гадах супрацоўнік аддзела прозы і паэзіі газеты [[Літаратура і мастацтва|«Літаратура і мастацтва»]]. |
Скончыў Мазырскі політэхнічны тэхнікум і Бібліятэчны факультэт [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў|Мінскага інстытута культуры]] (1985—1990). Служыў у Савецкай Арміі. Працаваў мулярам у [[Горад Мікашэвічы|Мікашэвічах]] Лунінецкага раёна, на чыгунцы ў [[Горад Калінкавічы|Калінкавічах]] Гомельскай вобласці, старшым бібліятэкарам Бярозаўскай бібліятэкі № 2 Мазырскага раёна, карэктарам штотыднёвіка «7 дней», загадчыкам аддзела навукі і мастацтва часопіса [[Полымя (1922)|«Полымя»]], на кінастудыі «[[Беларусьфільм]]». У 2005—2011 гадах — загадчык аддзела прозы ў часопісе [[Маладосць|«Маладосць»]]. У 2011—2012 гадах супрацоўнік аддзела прозы і паэзіі газеты [[Літаратура і мастацтва|«Літаратура і мастацтва»]]. Цяпер стыль-рэдактар часопіса [[Дзеяслоў (2002)|«Дзеяслоў»]] |
||
== Творчасць == |
== Творчасць == |
||
Друкуецца з 1987 г. У аповесці «Гісторыя хваробы» (1989) сацыяльна-псіхалагічны партрэт сучаснай моладзі, у аповесці-фантасмагорыі «Смуга, альбо XII фантазій на адну тэму» (1994) жыццё сучаснага грамадства, якое страціла маральныя арыенціры, у аповесці «Вёска» (1995) філасофскі роздум над лёсам Беларусі і беларусаў. Аўтар аповесцей «Такое кароткае лета», «Ланцуг» (абедзве 1994), «Нічые» (2001), п'есы «Жаніх па перапісцы» (1993), публіцыстычных артыкулаў і інш. Дзецям і юнакам адрасаваны прыгодніцкія аповесці «Шчарбаты талер» (1999), «Афганская шкатулка» (2002). Яго творчасці ўласцівы псіхалагічны аналіз, гуманістычны погляд на чалавека, драматызм, элементы фантастыкі, мастацкай ўмоўнасці, эмацыянальнасць, спавядальнасць. Перакладае з беларускай мовы на рускую. |
Друкуецца з 1987 г. У аповесці «Гісторыя хваробы» (1989) сацыяльна-псіхалагічны партрэт сучаснай моладзі, у аповесці-фантасмагорыі «Смуга, альбо XII фантазій на адну тэму» (1994) жыццё сучаснага грамадства, якое страціла маральныя арыенціры, у аповесці «Вёска» (1995) філасофскі роздум над лёсам Беларусі і беларусаў. Аўтар аповесцей «Такое кароткае лета», «Ланцуг» (абедзве 1994), «Нічые» (2001), п'есы «Жаніх па перапісцы» (1993), публіцыстычных артыкулаў і інш. Дзецям і юнакам адрасаваны прыгодніцкія аповесці «Шчарбаты талер» (1999), «Афганская шкатулка» (2002). Яго творчасці ўласцівы псіхалагічны аналіз, гуманістычны погляд на чалавека, драматызм, элементы фантастыкі, мастацкай ўмоўнасці, эмацыянальнасць, спавядальнасць. Перакладае з беларускай мовы на рускую. |
||
== |
== Кнігі == |
||
* «Гісторыя хваробы» (1989) |
* «Гісторыя хваробы» (1989) |
||
* «Смута» (1994) |
* «Смута» (1994) |
||
| Радок 19: | Радок 19: | ||
== Узнагароды == |
== Узнагароды == |
||
* Лаўрэат літаратурнай прэміі імя Івана Мележа (1995) за кнігу «Смута». |
* Лаўрэат літаратурнай прэміі імя Івана Мележа (1995) за кнігу «Смута». |
||
* Лаўрэат прэміі «[[Залатая літара]]» (2009) за кнігу «Нічые». |
|||
* Пісьменнік году 2012 па версіі часопіса «Sexsus» за кнігу «Ланцуг». |
|||
* Шорт-ліст [[Літаратурная прэмія імя Ежы Гедройца|прэміі імя Ежы Гедройца]] (2011), трэцяя прэмія за кнігу «Мяжа». |
* Шорт-ліст [[Літаратурная прэмія імя Ежы Гедройца|прэміі імя Ежы Гедройца]] (2011), трэцяя прэмія за кнігу «Мяжа». |
||
* Лаўрэат літаратурнай прэміі «[[Гліняны Вялес]]» ([[2014]]) за кнігу «Ціша»<ref>[http://www.svaboda.org/content/article/26877878.html Федарэнка атрымаў прэмію «Гліняны Вялес»: Прыемна, што на маё пакаленне звяртаюць увагу]</ref>. |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
||
Версія ад 12:51, 4 чэрвеня 2015
Андрэй Міхайлавіч Федарэнка (17 студзеня 1964 г., в. Бярозаўка Мазырскі раён, Гомельская вобласць) — беларускі празаік.
Біяграфія
Скончыў Мазырскі політэхнічны тэхнікум і Бібліятэчны факультэт Мінскага інстытута культуры (1985—1990). Служыў у Савецкай Арміі. Працаваў мулярам у Мікашэвічах Лунінецкага раёна, на чыгунцы ў Калінкавічах Гомельскай вобласці, старшым бібліятэкарам Бярозаўскай бібліятэкі № 2 Мазырскага раёна, карэктарам штотыднёвіка «7 дней», загадчыкам аддзела навукі і мастацтва часопіса «Полымя», на кінастудыі «Беларусьфільм». У 2005—2011 гадах — загадчык аддзела прозы ў часопісе «Маладосць». У 2011—2012 гадах супрацоўнік аддзела прозы і паэзіі газеты «Літаратура і мастацтва». Цяпер стыль-рэдактар часопіса «Дзеяслоў»
Творчасць
Друкуецца з 1987 г. У аповесці «Гісторыя хваробы» (1989) сацыяльна-псіхалагічны партрэт сучаснай моладзі, у аповесці-фантасмагорыі «Смуга, альбо XII фантазій на адну тэму» (1994) жыццё сучаснага грамадства, якое страціла маральныя арыенціры, у аповесці «Вёска» (1995) філасофскі роздум над лёсам Беларусі і беларусаў. Аўтар аповесцей «Такое кароткае лета», «Ланцуг» (абедзве 1994), «Нічые» (2001), п'есы «Жаніх па перапісцы» (1993), публіцыстычных артыкулаў і інш. Дзецям і юнакам адрасаваны прыгодніцкія аповесці «Шчарбаты талер» (1999), «Афганская шкатулка» (2002). Яго творчасці ўласцівы псіхалагічны аналіз, гуманістычны погляд на чалавека, драматызм, элементы фантастыкі, мастацкай ўмоўнасці, эмацыянальнасць, спавядальнасць. Перакладае з беларускай мовы на рускую.
Кнігі
- «Гісторыя хваробы» (1989)
- «Смута» (1994)
- «Шчарбаты талер» (1999)
- «Афганская шкатулка» (2002)
- «Нічые» (2009)
- «Мяжа» (2011)
- «Ланцуг» (2012)[1]
- «Ціша» (2014)
Узнагароды
- Лаўрэат літаратурнай прэміі імя Івана Мележа (1995) за кнігу «Смута».
- Лаўрэат прэміі «Залатая літара» (2009) за кнігу «Нічые».
- Пісьменнік году 2012 па версіі часопіса «Sexsus» за кнігу «Ланцуг».
- Шорт-ліст прэміі імя Ежы Гедройца (2011), трэцяя прэмія за кнігу «Мяжа».
- Лаўрэат літаратурнай прэміі «Гліняны Вялес» (2014) за кнігу «Ціша»[2].
Зноскі
- ↑ Ланцуг: аповесці. — Мн.: Мастацкая літаратура, 2012. — 240 с.
- ↑ Федарэнка атрымаў прэмію «Гліняны Вялес»: Прыемна, што на маё пакаленне звяртаюць увагу
Літаратура
- Андрэй Міхайлавіч Федарэнка // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.