Беларускі пасольскі клуб: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 3: | Радок 3: | ||
Створаны ў лістападзе 1922. Першапачаткова членамі БПК з'яўляліся 11 дэпутатаў (паслоў) [[сейм]]а ([[Антон Аўсянік]], [[Сяргей Баран]], [[Уладзімір Каліноўскі]] (пасля яго замяніў [[Павел Валошын]]), [[Міхал Кахановіч]], [[Пятро Мятла]], [[Васіль Рагуля]], [[Сымон Рак-Міхайлоўскі]], ксёндз [[Адам Станкевіч]], [[Браніслаў Тарашкевіч]], [[Сымон Якавюк]] і [[Фабіян Ярэміч]]) і 3 [[Сенат, Польшча|сенатары]] ([[Вячаслаў Багдановіч]], [[Аляксей Назарэўскі]], [[Аляксандр Уласаў]]). У працэсе сваёй дзейнасці клуб адстойваў сацыяльныя і нацыянальныя правы беларускага насельніцтва ў Польшчы. Cпачатку займаў лаяльную пазіцыю ў адносінах да польскага ўрада, але ў сярэдзіне [[1923]] перайшоў у апазіцыю; дапускаў тактычнае ўзаемадзеянне з польскімі левымі і цэнтрысцкімі партыямі. [[24 чэрвеня]] [[1925]] з-за тактычных рознагалоссяў у БПК адбыўся раскол. Паслы сейма Браніслаў Тарашкевіч, Сымон Рак-Міхайлоўскі, Павел Валошын і Пятро Мятла стварылі асобны [[пасольскі клуб Беларускай сялянска-работніцкай грамады]]. Дэпутаты, якія засталіся ў БПК, займалі апазіцыйнае становішча ў дачыненні да пасольскага клуба [[Беларуская сялянска-работніцкая грамада|БСРГ]] і польскага ўрада. |
Створаны ў лістападзе 1922. Першапачаткова членамі БПК з'яўляліся 11 дэпутатаў (паслоў) [[сейм]]а ([[Антон Аўсянік]], [[Сяргей Баран]], [[Уладзімір Каліноўскі]] (пасля яго замяніў [[Павел Валошын]]), [[Міхал Кахановіч]], [[Пятро Мятла]], [[Васіль Рагуля]], [[Сымон Рак-Міхайлоўскі]], ксёндз [[Адам Станкевіч]], [[Браніслаў Тарашкевіч]], [[Сымон Якавюк]] і [[Фабіян Ярэміч]]) і 3 [[Сенат, Польшча|сенатары]] ([[Вячаслаў Багдановіч]], [[Аляксей Назарэўскі]], [[Аляксандр Уласаў]]). У працэсе сваёй дзейнасці клуб адстойваў сацыяльныя і нацыянальныя правы беларускага насельніцтва ў Польшчы. Cпачатку займаў лаяльную пазіцыю ў адносінах да польскага ўрада, але ў сярэдзіне [[1923]] перайшоў у апазіцыю; дапускаў тактычнае ўзаемадзеянне з польскімі левымі і цэнтрысцкімі партыямі. [[24 чэрвеня]] [[1925]] з-за тактычных рознагалоссяў у БПК адбыўся раскол. Паслы сейма Браніслаў Тарашкевіч, Сымон Рак-Міхайлоўскі, Павел Валошын і Пятро Мятла стварылі асобны [[пасольскі клуб Беларускай сялянска-работніцкай грамады]]. Дэпутаты, якія засталіся ў БПК, займалі апазіцыйнае становішча ў дачыненні да пасольскага клуба [[Беларуская сялянска-работніцкая грамада|БСРГ]] і польскага ўрада. |
||
Пасля новых выбараў у сакавіку 1928 БПК быў створаны паўторна ў складзе 4 дэпутатаў сейма ([[Павел Каруза]], [[Альбін Стэповіч]], [[Кастусь Юхневіч]] і Фабіян Ярэміч) і 2 сенатараў (Вячаслаў Багдановіч і Васіль Рагуля). У сакавіку — лістападзе 1928 з'яўляўся аўтаномнай часткай аб'яднанага [[Украінска-беларускі пасольскі клуб|Украінска-беларускага клуба]], затым дзейнічаў самастойна. У парламенце дзейнічаў паралельна з |
Пасля новых выбараў у сакавіку 1928 БПК быў створаны паўторна ў складзе 4 дэпутатаў сейма ([[Павел Каруза]], [[Альбін Стэповіч]], [[Кастусь Юхневіч]] і Фабіян Ярэміч) і 2 сенатараў (Вячаслаў Багдановіч і Васіль Рагуля). У сакавіку — лістападзе 1928 з'яўляўся аўтаномнай часткай аб'яднанага [[Украінска-беларускі пасольскі клуб|Украінска-беларускага клуба]], затым дзейнічаў самастойна. У парламенце дзейнічаў паралельна з пракамуністычным беларускім сялянска-работніцкім пасольскім клубам «[[Змаганне]]», з якім вёў вострую ідэалагічную барацьбу. У розны час БПК узначальвалі Браніслаў Тарашкевіч (1922 — [[1924]]), Васіль Рагуля (1924—1925), Фабіян Ярэміч (1925—1927, 1928—1930). |
||
[[Катэгорыя:Арганізацыі беларусаў Польшчы]] |
[[Катэгорыя:Арганізацыі беларусаў Польшчы]] |
Версія ад 09:14, 2 ліпеня 2015
Беларускі пасольскі клуб — беларуская фракцыя ў парламенце Польскай Рэспублікі ў 1922—1927 і 1928—1930.
Створаны ў лістападзе 1922. Першапачаткова членамі БПК з'яўляліся 11 дэпутатаў (паслоў) сейма (Антон Аўсянік, Сяргей Баран, Уладзімір Каліноўскі (пасля яго замяніў Павел Валошын), Міхал Кахановіч, Пятро Мятла, Васіль Рагуля, Сымон Рак-Міхайлоўскі, ксёндз Адам Станкевіч, Браніслаў Тарашкевіч, Сымон Якавюк і Фабіян Ярэміч) і 3 сенатары (Вячаслаў Багдановіч, Аляксей Назарэўскі, Аляксандр Уласаў). У працэсе сваёй дзейнасці клуб адстойваў сацыяльныя і нацыянальныя правы беларускага насельніцтва ў Польшчы. Cпачатку займаў лаяльную пазіцыю ў адносінах да польскага ўрада, але ў сярэдзіне 1923 перайшоў у апазіцыю; дапускаў тактычнае ўзаемадзеянне з польскімі левымі і цэнтрысцкімі партыямі. 24 чэрвеня 1925 з-за тактычных рознагалоссяў у БПК адбыўся раскол. Паслы сейма Браніслаў Тарашкевіч, Сымон Рак-Міхайлоўскі, Павел Валошын і Пятро Мятла стварылі асобны пасольскі клуб Беларускай сялянска-работніцкай грамады. Дэпутаты, якія засталіся ў БПК, займалі апазіцыйнае становішча ў дачыненні да пасольскага клуба БСРГ і польскага ўрада. Пасля новых выбараў у сакавіку 1928 БПК быў створаны паўторна ў складзе 4 дэпутатаў сейма (Павел Каруза, Альбін Стэповіч, Кастусь Юхневіч і Фабіян Ярэміч) і 2 сенатараў (Вячаслаў Багдановіч і Васіль Рагуля). У сакавіку — лістападзе 1928 з'яўляўся аўтаномнай часткай аб'яднанага Украінска-беларускага клуба, затым дзейнічаў самастойна. У парламенце дзейнічаў паралельна з пракамуністычным беларускім сялянска-работніцкім пасольскім клубам «Змаганне», з якім вёў вострую ідэалагічную барацьбу. У розны час БПК узначальвалі Браніслаў Тарашкевіч (1922 — 1924), Васіль Рагуля (1924—1925), Фабіян Ярэміч (1925—1927, 1928—1930).