Кведлінбургскія аналы: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 11:54, 1 жніўня 2015

Кведлінбургскія аналы (лац. Annales Quedlinburgenses) - сусветная хроніка ад стварэння свету да 1025, якая апісвае, у асноўным, гісторыю тэрыторый, якія ўваходзілі ў Святую Рымскую імперыю (Германію), і бліжэйшых зямель. Аналы складзеныя ў першай палове XI стагоддзя ў жаночым Кведлінбургскіх абацтве (каля горада Кведлінбург), ад каторага яны і атрымалі сваю назву. Арыгінал рукапісу Кведлінбургскіх аналаў не захаваўся да нашага часу. Найбольш старая з існуючых копій, якая стала асновай для ўсіх наступных выданняў аналаў, была зроблена ў 1556 годзе ў Дрэздэне. Аднак, у аснову гэтай копіі быў пакладзены ўжо дэфектны варыянт пратографа. Праз гэта ў аналах не захаваліся запісы цэлага шэрагу гадоў (напрыклад, адсутнічаюць перыяды 874-909 і 964-983), а таксама цалкам згублены канчатак рукапісу ^[1]. Кведлінбургскія аналы, разам з Гільдэсгаймскімі і Вайсэнбургскімі аналамі, а таксама з аналамі Ламберта Херсфельдскага і хронікай Саксонскага аналіста, уваходзяць у Херсфельдскую групу аналаў. Сваю назву група атрымала па Херсфельдскім аналам - адной з асноўных крыніц для ранніх частак усіх гэтых аналаў ^[2].

Мяркуецца, што аўтарам аналаў была жанчына, адна з манашак Кведлінбургскага манастыра. Блізкасць абацтва да аднаго з галоўных гарадоў Свяшчэннай Рымскай імперыі X стагоддзя і заступніцтва, якое аказвалі мясціны прадстаўнікам кіруючай Саксонскай дынастыі ^[3], дазволілі аўтару аналаў уключыць у іх шмат дакладных і падрабязных звестак, якія носяць унікальны характар ^[4].

Кведлінбургскія аналы ў сваёй ранняй частцы заснаваныя на працах Гераніма, Ісідара Севільскага і Беды Вялебнага. Аднак, тут жа прысутнічаюць запісы, у аснове якіх ляжаць звесткі з германскага народнага эпасу (апавяданні аб Атыле, Тэадарыху Бернскім, Адаакры і Беавульфе). Гэта найбольш раннія ў гісторыі запісы фрагментаў гэтых паданняў ^[5] і адзіныя, якія змяшчаюцца ў раннесярэдневяковых аналах ^[6]. Пачатковая частка Кведлінбургскіх аналаў амаль не датавана, аднак з 702 года пачынаюцца гадавыя запісы, заснаваныя, у асноўным, на Херсфельдскіх аналах. У гэтай частцы амаль няма запазычаныхных сведчанняў (перша арыгінальны запіс датаваны 852 годам). З 984 года колькасць штогадовых запісаў узрастае, а з 993 года запісы адпавядаюць падзеям, якія адбываліся. Яшчэ большае павелічэнне звестак, якія ўтрымліваюцца ў аналах, адносіцца да перыяду пасля 1008, што, верагодна, сведчыць пра пачатак працы ў гэты час асноўнага аўтара Кведлінбургскіх аналаў, які працягваў з невялікімі перапынкамі сваю працу, па меншай меры, да 1025. У гэтай частцы змяшчаецца мноства ўнікальных звестак па гісторыі ўзаемаадносін Свяшчэннай Рымскай імперыі з яе славянскімі суседзямі (у асноўным, з Польшчай). Да ліку такіх сведчанняў ставіцца запіс 1009, у якім упершыню ў гістарычных крыніцах зафіксаваны тапонім Літва. Кведлінбургскія аналы абрываюцца, верагодна праз дэфект пратографа, на сярэдзіне запісаў аб падзеях 1025 ^[7]. У XI-XII стагоддзях звесткі з Кведлінбургскіх аналаў былі выкарыстаны ў некалькіх гістарычных творах: хроніках Цітмара Мерзебургскага і Саксонскага аналіста, магдэбургскіх аналах, Вюрцбургскай хроніцы і Хроніцы біскупаў Гальберштату. Кведлінбургскія аналы - каштоўная гістарычная крыніца па гісторыі Свяшчэннай Рымскай імперыі канца X-першай трэці XI стагоддзяў, асабліва па адносінах імперыі з яе славянскімі суседзямі ў гэты час ^[8].

Выданні

На лацінскай мове.

Annales Quedlinburgenses. — Monumenta Germaniae Historica SS, 1839. — Т. III. — P. 22—90.
Die Annales Quedlinburgenses. — Monumenta Germaniae Historica SS rer. Germ, 2004. — Т. LXXII. — 680 p.

На рускай мове.

Кведлинбургские анналы (до 909 года) (нявызн.). Восточная литература. Архівавана з першакрыніцы 25 жніўня 2011. Праверана 20 марта 2010.
Кведлинбургские анналы (910—1025 годы) (нявызн.). Восточная литература. Архівавана з першакрыніцы 20 красавіка 2012. Праверана 20 марта 2010.
Кведлинбургские анналы // Немецкие анналы и хроники X—XI столетий / Перев. И. М. Дьяконова и В. В. Рыбакова. — М.: Русский Фонд Содействия Образованию и Науке, 2012. — С. 15—89.

Заўвагі

↑ Предполагается, что анналы могли содержать сведения, по крайней мере, до 1030 года. ↑ Древняя Русь в свете зарубежных источников. — М.: Логос, 2000. — С. 269—270. — 608 с. — ISBN 5-88439-088-2. ↑ Несколько аббатис Кведлинбургского монастыря X—XI веков были дочерьми германских императоров. ↑ Перейти к: 1 2 Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с. ↑ В основном, сказания германского эпоса были записаны только в XIII веке. ↑ Перейти к: 1 2 Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012.

Спасылкі

Кведлинбургские и Хильдесхаймские анналы. Введение (нявызн.). Восточная литература. — предисловие к изданию в MGH 1839 года. Архівавана з першакрыніцы 20 красавіка 2012. Праверана 10.1.2011.

↑ У аналах, магчыма, была інфармацыя да 1030 года
↑ Древняя Русь в свете зарубежных источников. — М.: Логос, 2000. — С. 269—270. — 608 с. — ISBN 5-88439-088-2.
↑ Некалькі абатыс Кведлінбургскага кляштара Х-ХІ стагоддзяў былі дачкамі германскіх імператараў
↑ Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с.
↑ Збольшага германскі эпас быў запісаны ў ХІІІ стагоддзі
↑ Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012
↑ Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012.
↑ Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с.

[1] У аналах, магчыма, была інфармацыя да 1030 года

[2] Древняя Русь в свете зарубежных источников. — М.: Логос, 2000. — С. 269—270. — 608 с. — ISBN 5-88439-088-2.

[3] Некалькі абатыс Кведлінбургскага кляштара Х-ХІ стагоддзяў былі дачкамі германскіх імператараў

[4] Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с.

[5] Збольшага германскі эпас быў запісаны ў ХІІІ стагоддзі

[6] Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012

[7] Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012.

[8] Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Радок 8: / Радок 8: @@
 [[Файл:Lietuvos vardas. The first name of Lithuania in writing 1009.jpg|міні|Фрагмент рукапісу Кведлінбургскіх аналаў з першай згадкай пра Літву]]
 Кведлінбургскія аналы ў сваёй ранняй частцы заснаваныя на працах Гераніма, Ісідара Севільскага і Беды Вялебнага. Аднак, тут жа прысутнічаюць запісы, у аснове якіх ляжаць звесткі з германскага народнага эпасу (апавяданні аб Атыле, Тэадарыху Бернскім, Адаакры і Беавульфе). Гэта найбольш раннія ў гісторыі запісы фрагментаў гэтых паданняў <ref>Збольшага германскі эпас быў запісаны ў ХІІІ стагоддзі</ref> і адзіныя, якія змяшчаюцца ў раннесярэдневяковых аналах <ref> Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012</ref>.
-Пачатковая частка Кведлінбургскіх аналаў амаль не датавана, аднак з 702 года пачынаюцца гадавыя запісы, заснаваныя, у асноўным, на Херсфельдскіх аналах. У гэтай частцы амаль няма запазычаныхных сведчанняў (перша арыгінальны запіс датаваны [[852]] годам). З [[984]] года колькасць штогадовых запісаў узрастае, а з [[993]] года запісы адпавядаюць падзеям, якія адбываліся. Яшчэ большае павелічэнне звестак, якія ўтрымліваюцца ў аналах, адносіцца да перыяду пасля [[1008]], што, верагодна, сведчыць пра пачатак працы ў гэты час асноўнага аўтара Кведлінбургскіх аналаў, які працягваў з невялікімі перапынкамі сваю працу, па меншай меры, да 1025. У гэтай частцы змяшчаецца мноства ўнікальных звестак па гісторыі ўзаемаадносін Свяшчэннай Рымскай імперыі з яе славянскімі суседзямі (у асноўным, з Польшчай). Да ліку такіх сведчанняў ставіцца запіс [[1009]], у якім упершыню ў гістарычных крыніцах зафіксаваны тапонім Літва. Кведлінбургскія аналы абрываюцца, верагодна праз дэфект пратографа, на сярэдзіне запісаў аб падзеях 1025 [6].
+Пачатковая частка Кведлінбургскіх аналаў амаль не датавана, аднак з 702 года пачынаюцца гадавыя запісы, заснаваныя, у асноўным, на Херсфельдскіх аналах. У гэтай частцы амаль няма запазычаныхных сведчанняў (перша арыгінальны запіс датаваны [[852]] годам). З [[984]] года колькасць штогадовых запісаў узрастае, а з [[993]] года запісы адпавядаюць падзеям, якія адбываліся. Яшчэ большае павелічэнне звестак, якія ўтрымліваюцца ў аналах, адносіцца да перыяду пасля [[1008]], што, верагодна, сведчыць пра пачатак працы ў гэты час асноўнага аўтара Кведлінбургскіх аналаў, які працягваў з невялікімі перапынкамі сваю працу, па меншай меры, да 1025. У гэтай частцы змяшчаецца мноства ўнікальных звестак па гісторыі ўзаемаадносін Свяшчэннай Рымскай імперыі з яе славянскімі суседзямі (у асноўным, з Польшчай). Да ліку такіх сведчанняў ставіцца запіс [[1009]], у якім упершыню ў гістарычных крыніцах зафіксаваны тапонім Літва. Кведлінбургскія аналы абрываюцца, верагодна праз дэфект пратографа, на сярэдзіне запісаў аб падзеях 1025 <ref>Die Annales Queblinburgenses (англ.). Felice Lifshitz. The Medieval Rewiew. Проверено 20 марта 2010. Архивировано из первоисточника 20 апреля 2012.</ref>.
-У XI-XII стагоддзях звесткі з Кведлінбургскіх аналаў былі выкарыстаны ў некалькіх гістарычных творах: хроніках Цітмара Мерзебургскага і Саксонскага аналіста, магдэбургскіх аналах, Вюрцбургскай хроніцы і Хроніцы біскупаў Гальберштату. Кведлінбургскія аналы - каштоўная гістарычная крыніца па гісторыі Свяшчэннай Рымскай імперыі канца X-першай трэці XI стагоддзяў, асабліва па адносінах імперыі з яе славянскімі суседзямі ў гэты час [4].
+У XI-XII стагоддзях звесткі з Кведлінбургскіх аналаў былі выкарыстаны ў некалькіх гістарычных творах: хроніках Цітмара Мерзебургскага і Саксонскага аналіста, магдэбургскіх аналах, Вюрцбургскай хроніцы і Хроніцы біскупаў Гальберштату. Кведлінбургскія аналы - каштоўная гістарычная крыніца па гісторыі Свяшчэннай Рымскай імперыі канца X-першай трэці XI стагоддзяў, асабліва па адносінах імперыі з яе славянскімі суседзямі ў гэты час <ref> Люблинская А. Д. Источниковедение истории Средних веков. — Ленинград: Издательство Ленинградского университета, 1955. — С. 191. — 374 с.</ref>.
 == Выданні ==