Аб кульце асобы і яго наступствах: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
вікіфікацыя |
|||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Аб кульце асобы і яго наступствах''' — даклад першага сакратара ЦК [[КПСС]] [[Мікіта Хрушчоў|Мікіты Хрушчова]] на ўнутраным закрытым пасяджэнні 20-га [[З'езд КПСС|з'езду партыі]] [[25 лютага]] [[1956]] года ў маскоўскім [[Вялікі Крамлёўскі палац|Вялікім Крамлёўскім палацы]]. Грунтаваўся на дадзеных Пракуратуры [[СССР]], [[КДБ]], Цэнтральнай камісіі па пераглядзе спраў на раней асуджаных грамадзян і Камісіі партыйнага кантролю ЦК КПСС. Змяшчаў абвінавачанне папярэдняга кіраўніка партыі [[Іосіф Сталін|Іосіфа Сталіна]] ў сфабрыкаванні крымінальных спраў аб [[змова]]х і ў рэпрэсіях, ад якіх загінулі тысячы людзей. Таксама ў дакладзе адзначалася, што [[Вялікая Айчынная вайна|Нямецка-савецкую вайну]] ўдалося выйграць ''насуперак'' рашэнням Сталіна: «Калі фашысцкія войскі ўжо ўварваліся.., з Масквы быў загад — на стрэлы не адказваць.. таму, што Сталін.. лічыў, што гэта яшчэ не [[вайна]].. Гэта прывяло да таго, што ў першыя ж гадзіны і дні праціўнік вынішчыў у нашых памежных раёнах вялікую колькасць авіяцыі, артылерыі,.. знішчыў вялікую колькасць нашых ваенных кадраў, дэзарганізаваў кіраванне войскамі, і мы апынуліся не ў стане перагарадзіць яму шлях углыб краіны». |
'''Аб кульце асобы і яго наступствах''' — даклад першага сакратара ЦК [[КПСС]] [[Мікіта Хрушчоў|Мікіты Хрушчова]] на ўнутраным закрытым пасяджэнні 20-га [[З'езд КПСС|з'езду партыі]] [[25 лютага]] [[1956]] года ў маскоўскім [[Вялікі Крамлёўскі палац|Вялікім Крамлёўскім палацы]]. Грунтаваўся на дадзеных Пракуратуры [[СССР]], [[КДБ]], Цэнтральнай камісіі па пераглядзе спраў на раней асуджаных грамадзян і Камісіі партыйнага кантролю ЦК КПСС. Змяшчаў абвінавачанне папярэдняга кіраўніка партыі [[Іосіф Сталін|Іосіфа Сталіна]] ў сфабрыкаванні крымінальных спраў аб [[змова]]х і ў рэпрэсіях, ад якіх загінулі тысячы людзей. Таксама ў дакладзе адзначалася, што [[Вялікая Айчынная вайна|Нямецка-савецкую вайну]] ўдалося выйграць ''насуперак'' рашэнням Сталіна: «Калі фашысцкія войскі ўжо ўварваліся.., з Масквы быў загад — на стрэлы не адказваць.. таму, што Сталін.. лічыў, што гэта яшчэ не [[вайна]].. Гэта прывяло да таго, што ў першыя ж гадзіны і дні праціўнік вынішчыў у нашых памежных раёнах вялікую колькасць авіяцыі, артылерыі,.. знішчыў вялікую колькасць нашых ваенных кадраў, дэзарганізаваў кіраванне войскамі, і мы апынуліся не ў стане перагарадзіць яму шлях углыб краіны». |
||
З'езд пастанавіў азнаёміць з дакладам толькі аднапартыйцаў, [[камсамол]]ьцаў і беспартыйных кіраўнікоў, бо Хрушчоў у ім зазначаў: «Гэтае пытанне мы не можам вынесці за межы партыі, а тым больш, у друк». Пасля з'езду замяшанае ў беззаконні Сталіна партыйнае кіраўніцтва вырашыла не друкаваць даклад, бо замест галоснасці мела зацікаўленасць толькі ў спыненні рэпрэсій, ад якіх само цярпела<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Ларыса Цімошык]].|загаловак=Культ паасобку|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=75020|выданне=[[Звязда]]|тып=[[газета]]|год=25 лютага 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-02-25 37 (26901)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/74980/25lut-2.indd.pdf 2]|issn=1990-763x}}</ref>. Пры зачытванні на партыйных сходах у сакавіку 1956 г. яго забаранялася абмяркоўваць і бралася распіска аб неразгалошванні. Аднак у 1956 г. яго надрукавала амерыканская [[газета]] {{нп3|Вашынгтон пост|«Вашынгтон пост»|en|The Washington Post}}. У [[СССР]] даклад упершыню апублікавалі праз 33 гады, у [[1989]] г., у [[часопіс]]е «Весткі ЦК КПСС» ({{lang-ru|Известия ЦК КПСС}})<ref>{{ |
З'езд пастанавіў азнаёміць з дакладам толькі аднапартыйцаў, [[камсамол]]ьцаў і беспартыйных кіраўнікоў, бо Хрушчоў у ім зазначаў: «Гэтае пытанне мы не можам вынесці за межы партыі, а тым больш, у друк». Пасля з'езду замяшанае ў беззаконні Сталіна партыйнае кіраўніцтва вырашыла не друкаваць даклад, бо замест галоснасці мела зацікаўленасць толькі ў спыненні рэпрэсій, ад якіх само цярпела<ref>{{Артыкул|аўтар=[[Ларыса Цімошык]].|загаловак=Культ паасобку|спасылка=http://old.zviazda.by/ru/archive/article.php?id=75020|выданне=[[Звязда]]|тып=[[газета]]|год=25 лютага 2011|нумар=[http://old.zviazda.by/ru/archive/?idate=2011-02-25 37 (26901)]|старонкі=[http://old.zviazda.by/a2ttachments/74980/25lut-2.indd.pdf 2]|issn=1990-763x}}</ref>. Пры зачытванні на партыйных сходах у сакавіку 1956 г. яго забаранялася абмяркоўваць і бралася распіска аб неразгалошванні. Аднак у 1956 г. яго надрукавала амерыканская [[газета]] {{нп3|Вашынгтон пост|«Вашынгтон пост»|en|The Washington Post}}. У [[СССР]] даклад упершыню апублікавалі праз 33 гады, у [[1989]] г., у [[часопіс]]е «Весткі ЦК КПСС» ({{lang-ru|Известия ЦК КПСС}})<ref>{{кніга|аўтар=[[Сяргей Дубавец]]|загаловак=Сакрэтны даклад Хрушчова|спасылка=http://www.svaboda.by/articleprintview/767187.html|выдавецтва=[[Свабода, радыё|Радыё «Свабода»]]|год=26 лютага 2006|дата доступу=25 ліпеня 2014}}</ref>. |
||
{{Зноскі}} |
{{Зноскі}} |
||
Версія ад 18:06, 13 верасня 2015
Аб кульце асобы і яго наступствах — даклад першага сакратара ЦК КПСС Мікіты Хрушчова на ўнутраным закрытым пасяджэнні 20-га з'езду партыі 25 лютага 1956 года ў маскоўскім Вялікім Крамлёўскім палацы. Грунтаваўся на дадзеных Пракуратуры СССР, КДБ, Цэнтральнай камісіі па пераглядзе спраў на раней асуджаных грамадзян і Камісіі партыйнага кантролю ЦК КПСС. Змяшчаў абвінавачанне папярэдняга кіраўніка партыі Іосіфа Сталіна ў сфабрыкаванні крымінальных спраў аб змовах і ў рэпрэсіях, ад якіх загінулі тысячы людзей. Таксама ў дакладзе адзначалася, што Нямецка-савецкую вайну ўдалося выйграць насуперак рашэнням Сталіна: «Калі фашысцкія войскі ўжо ўварваліся.., з Масквы быў загад — на стрэлы не адказваць.. таму, што Сталін.. лічыў, што гэта яшчэ не вайна.. Гэта прывяло да таго, што ў першыя ж гадзіны і дні праціўнік вынішчыў у нашых памежных раёнах вялікую колькасць авіяцыі, артылерыі,.. знішчыў вялікую колькасць нашых ваенных кадраў, дэзарганізаваў кіраванне войскамі, і мы апынуліся не ў стане перагарадзіць яму шлях углыб краіны».
З'езд пастанавіў азнаёміць з дакладам толькі аднапартыйцаў, камсамольцаў і беспартыйных кіраўнікоў, бо Хрушчоў у ім зазначаў: «Гэтае пытанне мы не можам вынесці за межы партыі, а тым больш, у друк». Пасля з'езду замяшанае ў беззаконні Сталіна партыйнае кіраўніцтва вырашыла не друкаваць даклад, бо замест галоснасці мела зацікаўленасць толькі ў спыненні рэпрэсій, ад якіх само цярпела[1]. Пры зачытванні на партыйных сходах у сакавіку 1956 г. яго забаранялася абмяркоўваць і бралася распіска аб неразгалошванні. Аднак у 1956 г. яго надрукавала амерыканская газета «Вашынгтон пост»?!. У СССР даклад упершыню апублікавалі праз 33 гады, у 1989 г., у часопісе «Весткі ЦК КПСС» (руск.: Известия ЦК КПСС)[2].
Зноскі
- ↑ Ларыса Цімошык. Культ паасобку // Звязда : газета. — 25 лютага 2011. — № 37 (26901). — С. 2. — ISSN 1990-763x.
- ↑ Сяргей Дубавец. Сакрэтны даклад Хрушчова. — Радыё «Свабода», 26 лютага 2006.
