Шульцава: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
testing, replaced: = |lat_sec = → = |lat_sec = 33 , = |lon_sec = → = |lon_sec = 58 , = }} → = |OpenStreetMap = 243043826 }}, lat_deg = | → lat_deg = 55|, lat_min = | → lat_min = 08|, lon_deg = | → using AWB
вікіфікацыя
Радок 22: Радок 22:
|вобласць = Віцебская
|вобласць = Віцебская
|раён = Віцебскі
|раён = Віцебскі
|сельсавет = Акцябрскі
|сельсавет2 = Акцябрскі сельсавет, Віцебскі раён{{!}}Акцябрскі
|пасялковы савет =
|пасялковы савет =
|карта краіны =
|карта краіны =
Радок 69: Радок 69:
}}
}}


'''Шульцава''' — вёска ў [[Акцябрскі сельсавет|Акцябрскім сельсавеце]]. У другой палове [[18 стагоддзе|XVIII ст.]] вядома як цэнтр маёнтка ў [[Віцебскае ваяводства|Віцебскім ваяводстве]] [[ВКЛ]].
'''Шульцава''' — вёска ў [[Акцябрскі сельсавет, Віцебскі раён|Акцябрскім сельсавеце]]. У другой палове [[18 стагоддзе|XVIII ст.]] вядома як цэнтр маёнтка ў [[Віцебскае ваяводства|Віцебскім ваяводстве]] [[ВКЛ]].


Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай вёска ў [[Віцебскі павет|Віцебскім павеце]] [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. У [[1788]] г. маёнтак здадзены ў арэнду графу Мінхіну, які меў больш за 878 дзесяцін зямлі. Тут была саладоўня, лядоўня, у якой лёд захоўваўся круглы год. У гэты ж час у вёсцы была праваслаўная царква.
Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай вёска ў [[Віцебскі павет|Віцебскім павеце]] [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. У [[1788]] г. маёнтак здадзены ў арэнду графу Мінхіну, які меў больш за 878 дзесяцін зямлі. Тут была саладоўня, лядоўня, у якой лёд захоўваўся круглы год. У гэты ж час у вёсцы была праваслаўная царква.


У [[1826]] г. маёнтак за 11 551 руб. Серабром быў прададзены стацкаму саветніку [[Віцебскі павет|Віцебскага павета]] Сцяпану Восіпаву. У [[1831]] г. у вёсцы і наваколлі лютавала эпідэмія халеры, у выніку якой памерла шмат людзей. У [[1834]] г. тут 145 рэвізскіх сялянскіх душ. Гаспадарка мела саладоўню, збожжазапасны магазін, з якога выдавалася збожжа па 4 гарцы на кожную рэвізскую сялянскую душу для пракорму сямей. У [[1846]] г. у складзе маёнтка 7 вёсак, 159 сялянскіх душ. Сяляне ў асноўным займаліся земляробствам, спалучаючы яго з адыходніцтвам — сплавам лесу і продажам дроў. Гаспадарскі сядзібны дом быў драўляны, на каменным падмурку, з мезанінамі на абодва бакі. Пры доме — драўляны двухпавярховы флігель, цагляная капліца, вялікі фруктовы сад. Дзве карчмы: адна на Бабініцкім, другая на Лёзненскім тракце. У [[1878]] г. маёнтак уласнасць памешчыка [[Ф. А. Альдэнберг]]а, які меў 550 дзесяцін зямлі, у [[1883]] г. маёнтак (11 двароў) — у [[Сялюцкая воласць|Сялюцкай воласці]] [[Віцебскага павета]].
У [[1826]] г. маёнтак за 11 551 руб. Серабром быў прададзены стацкаму саветніку [[Віцебскі павет|Віцебскага павета]] Сцяпану Восіпаву. У [[1831]] г. у вёсцы і наваколлі лютавала эпідэмія халеры, у выніку якой памерла шмат людзей. У [[1834]] г. тут 145 рэвізскіх сялянскіх душ. Гаспадарка мела саладоўню, збожжазапасны магазін, з якога выдавалася збожжа па 4 гарцы на кожную рэвізскую сялянскую душу для пракорму сямей. У [[1846]] г. у складзе маёнтка 7 вёсак, 159 сялянскіх душ. Сяляне ў асноўным займаліся земляробствам, спалучаючы яго з адыходніцтвам — сплавам лесу і продажам дроў. Гаспадарскі сядзібны дом быў драўляны, на каменным падмурку, з мезанінамі на абодва бакі. Пры доме — драўляны двухпавярховы флігель, цагляная капліца, вялікі фруктовы сад. Дзве карчмы: адна на Бабініцкім, другая на Лёзненскім тракце. У [[1878]] г. маёнтак уласнасць памешчыка [[Ф. А. Альдэнберг]]а, які меў 550 дзесяцін зямлі, у [[1883]] г. маёнтак (11 двароў) — у [[Сялюцкая воласць|Сялюцкай воласці]] [[Віцебскі павет, Расійская імперыя|Віцебскага павета]].


З [[20 жніўня]] [[1924]] г. вёска ў Сялюцкім сельсавеце [[Віцебскі раён|Віцебскага раёна]] і акругі, з [[20 лютага]] [[1938]] г. Віцебскага раёна і вобласці. У [[1924]] г. сялянскія дзеці наведвалі школу ў вёсцы Абухава. У [[1926]] г. у вёсцы 39 двароў, 157 жыхароў. У [[1930]] г. арганізаваны калгас «Войкава», у якім працавала кузня. У [[1935]] г. у Шульцава пераселены жыхары населеннага пункта Цартылі, у [[1936]] г. — Уруб, у [[1939]] г. — паселішчаў Бусава, Гацішча, Шчарбіна.
З [[20 жніўня]] [[1924]] г. вёска ў Сялюцкім сельсавеце [[Віцебскі раён|Віцебскага раёна]] і акругі, з [[20 лютага]] [[1938]] г. Віцебскага раёна і вобласці. У [[1924]] г. сялянскія дзеці наведвалі школу ў вёсцы Абухава. У [[1926]] г. у вёсцы 39 двароў, 157 жыхароў. У [[1930]] г. арганізаваны калгас «Войкава», у якім працавала кузня. У [[1935]] г. у Шульцава пераселены жыхары населеннага пункта Цартылі, у [[1936]] г. — Уруб, у [[1939]] г. — паселішчаў Бусава, Гацішча, Шчарбіна.
Радок 84: Радок 84:
З гісторыі населеных пунктаў / Падр. В. В. Віталева // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Віцебскага раёна / Рэдкалегія: А. П. Красоўскі і інш.; Уклад. У. І. Мезенцаў; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: Маст. літ., 2004. — 772 с.: іл. — С. 766—767.
З гісторыі населеных пунктаў / Падр. В. В. Віталева // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Віцебскага раёна / Рэдкалегія: А. П. Красоўскі і інш.; Уклад. У. І. Мезенцаў; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: Маст. літ., 2004. — 772 с.: іл. — С. 766—767.


{{Акцябрскі сельсавет, Віцебскі раён|Акцябрскі сельсавет}}
{{Акцябрскі сельсавет, Віцебскі раён}}


{{DEFAULTSORT:Шульцава}}
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Віцебскага раёна]]
[[Катэгорыя:Населеныя пункты Віцебскага раёна]]

Версія ад 23:02, 17 верасня 2015

Вёска
Шульцава
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
51 чалавек (2003)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 212
Паштовы індэкс
211319
Аўтамабільны код
2
СААТА
2212881116
Шульцава на карце Беларусі ±
Шульцава (Беларусь)
Шульцава
Шульцава (Віцебская вобласць)
Шульцава

Шульцава — вёска ў Акцябрскім сельсавеце. У другой палове XVIII ст. вядома як цэнтр маёнтка ў Віцебскім ваяводстве ВКЛ.

Пасля 1-га падзелу Рэчы Паспалітай вёска ў Віцебскім павеце Расійскай імперыі. У 1788 г. маёнтак здадзены ў арэнду графу Мінхіну, які меў больш за 878 дзесяцін зямлі. Тут была саладоўня, лядоўня, у якой лёд захоўваўся круглы год. У гэты ж час у вёсцы была праваслаўная царква.

У 1826 г. маёнтак за 11 551 руб. Серабром быў прададзены стацкаму саветніку Віцебскага павета Сцяпану Восіпаву. У 1831 г. у вёсцы і наваколлі лютавала эпідэмія халеры, у выніку якой памерла шмат людзей. У 1834 г. тут 145 рэвізскіх сялянскіх душ. Гаспадарка мела саладоўню, збожжазапасны магазін, з якога выдавалася збожжа па 4 гарцы на кожную рэвізскую сялянскую душу для пракорму сямей. У 1846 г. у складзе маёнтка 7 вёсак, 159 сялянскіх душ. Сяляне ў асноўным займаліся земляробствам, спалучаючы яго з адыходніцтвам — сплавам лесу і продажам дроў. Гаспадарскі сядзібны дом быў драўляны, на каменным падмурку, з мезанінамі на абодва бакі. Пры доме — драўляны двухпавярховы флігель, цагляная капліца, вялікі фруктовы сад. Дзве карчмы: адна на Бабініцкім, другая на Лёзненскім тракце. У 1878 г. маёнтак уласнасць памешчыка Ф. А. Альдэнберга, які меў 550 дзесяцін зямлі, у 1883 г. маёнтак (11 двароў) — у Сялюцкай воласці Віцебскага павета.

З 20 жніўня 1924 г. вёска ў Сялюцкім сельсавеце Віцебскага раёна і акругі, з 20 лютага 1938 г. Віцебскага раёна і вобласці. У 1924 г. сялянскія дзеці наведвалі школу ў вёсцы Абухава. У 1926 г. у вёсцы 39 двароў, 157 жыхароў. У 1930 г. арганізаваны калгас «Войкава», у якім працавала кузня. У 1935 г. у Шульцава пераселены жыхары населеннага пункта Цартылі, у 1936 г. — Уруб, у 1939 г. — паселішчаў Бусава, Гацішча, Шчарбіна.

У 1941 г. у вёсцы 80 двароў, 400 жыхароў. З ліпеня 1941 па чэрвень 1944 гг. Шульцава акупіравана нямецкімі войскамі. У кастрычніку 1943 г. нямецкія акупацыйныя ўлады знішчылі тут 79 двароў. За 1,2 км на паўночны ўсход ад вёскі 5 чэрвеня 1944 г. воіны 17-й гвардзейскай стралковай дывізіі і іншых часцей 39-й арміі штурмам авалодалі вышынёй 222,9 і адкрылі шлях да вызвалення Віцебска. З 16 ліпеня 1954 г. вёска ў Акцябрскім сельсавеце. У 1969 г. тут 54 двары, 131 жыхар. У 1976 г. на вышыні 222,9 у гонар савецкіх воінаў пастаўлены мемарыяльны знак.

На 1 студзеня 2003 г. 28 двароў, 51 жыхар. Вёска ў складзе камунальнага ўнітарнага сельгаспрадпрыемства «Сялюты».

Літаратура

З гісторыі населеных пунктаў / Падр. В. В. Віталева // Памяць: Гісторыка-дакументальная хроніка Віцебскага раёна / Рэдкалегія: А. П. Красоўскі і інш.; Уклад. У. І. Мезенцаў; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: Маст. літ., 2004. — 772 с.: іл. — С. 766—767.