Закон Авагадра

Закон Авагадра — адзін з асноўных законаў ідэальнага газу, адно з важных асноўных палажэнняў хіміі, якое абвяшчае, што «ў роўных аб'ёмах розных газаў, узятых пры аднолькавых тэмпературы і ціску, змяшчаецца адна і тая ж колькасць малекул». Быў сфармуляваны ў 1811 годзе італьянскім фізікам Амедэо Авагадра (1776—1856), прафесарам фізікі ў Турыне.

З закону Авагадра вынікае:

1. моль любога газу пры аднолькавых умовах займае аднолькавы аб'ём (пры ціску 1,01·10⁵ Па і тэмпературы 0 °C малярны аб'ём газу роўны 22,1 л/моль, або 22,4·10⁻³ м³/моль);
2. шчыльнасць двух газаў пры аднолькавых умовах прама прапарцыянальна іх малярнай масе.

Закон Авагадра выкарыстоўваецца пры разліках па хімічных формулах і раўненнях, вызначэнні адносных малярных мас газаў.

Літаратура

• Хімічны слоўнік навучэнца — Мн.: Народная асвета, 2004. — С. 4.
• Физический энциклопедический словарь / Гл. ред. А. М. Прохоров. Ред. кол. Д. М. Алексеев, А. М. Бонч-Бруевич, А. С. Боровик и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 8. — 982 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі

• Авогадро закон // Большая советская энциклопедия: В 30 т. — М.: «Советская энциклопедия», 1969—1978. (руск.)