Даніла Іванавіч Валковіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дапаўненне |
др clean up, replaced: {{Главы ўрадаў Беларусі}} → {{Кіраўнікі ўрадаў Беларусі}} using AWB |
||
| Радок 6: | Радок 6: | ||
| подпіс = |
| подпіс = |
||
| герб = |
| герб = |
||
| подпіс герба = |
| подпіс герба = |
||
| тытул = старшыня [[Савет Народных Камісараў БССР|СНК БССР]] |
| тытул = старшыня [[Савет Народных Камісараў БССР|СНК БССР]] |
||
| Радок 36: | Радок 36: | ||
| жонка = |
| жонка = |
||
| у шлюбе = |
| у шлюбе = |
||
| дзеці = |
| дзеці = |
||
| гады службы = |
| гады службы = |
||
| Радок 43: | Радок 43: | ||
| званне = |
| званне = |
||
| камандаваў = |
| камандаваў = |
||
| бітвы = |
| бітвы = |
||
| партыя = КПСС |
| партыя = КПСС |
||
| Радок 114: | Радок 114: | ||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
* [http://grodnonews.by/ru/0/352/news Трагічны лёс Данілы Валковіча] |
* [http://grodnonews.by/ru/0/352/news Трагічны лёс Данілы Валковіча] |
||
{{ |
{{Кіраўнікі ўрадаў Беларусі}} |
||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Мастах]] |
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Мастах]] |
||
Версія ад 13:59, 26 кастрычніка 2015
| Даніла Іванавіч Валковіч | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Мікалай Мацвеевіч Галадзед | ||||||
| Пераемнік | Апанас Фёдаравіч Кавалёў | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
18 красавіка 1900 в. Занёманск (Занямонск), цяпер у межах Мастоў |
||||||
| Смерць | 1943 | ||||||
| Партыя | КПСС | ||||||
| Дзейнасць | палітык | ||||||
| Навуковая дзейнасць | |||||||
| Навуковая сфера | Камуністычная партыя Беларусі | ||||||
Даніла Іванавіч Валковіч (18 красавіка 1900, в. Занёманск (Занямонск), цяпер у межах Мастоў — 1937[1][2], НКУС. Паводле іншых звестак 1943[3]) — партыйны і дзяржаўны дзеяч БССР.
Біяграфія
У час 1-й сусветнай вайны ў бежанстве ў Вяцкай губерні[2]. Пасля Кастрычніцкага перавароту 1917 супрацоўнік ВЧК — намеснік старшыні Малмыжскай павятовай камісіі Вяцкай губерні[2].
Член КПСС з 1918. З красавіка 1918 г. у Чырвонай Арміі, са жніўня 1920 на Заходнім фронце[3]. Веў барацьбу з бандытызмам ў Бабруйскім, Мазырскім паветах[3]. Ваяваў на Усходнім фронце супраць арміі Калчака[2].
З 1921 у апараце ЦК КСМБ, з 1924 сакратар Койданаўскага, Ляхаўскага (г. Мінск) райкамаў, загадчык аддзела Мінскага, сакратар Магілёўскага акруговых, Клімавіцкага, Бабруйскага раённых камітэтаў КП(б)Б[3].
У лютым 1934 прызначаны намеснікам наркама земляробства БССР[2].
Са жніўня 1934 па чэрвень 1937 сакратар ЦК КП(б)Б, з 30 мая па 8 верасня 1937 года старшыня СНК ССР. Член Бюро ЦК КП(б)Б з 3 жніўня па 25 кастрычніка 1937 года. Член ЦВК БССР у 1931-37[3].
Быў жанаты, гадаваў дзіця.
Арышт
Арыштаваны ў пачатку верасня 1937. Асуджаны 26 лістапада 1937 ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР за «прыналежнасць да замежнай разведкі» да ВМП. Расстраляны[2].
6 верасня 1937 у Мінску па адрасе: вул. Кірава, д. 15, кв. 1, была арыштавана жонка Валковіча, Ганна Максімаўна (Майсееўна) Валковіч (Чарно), 1902 г. нараджэння, хатняя гаспадыня. 16 мая 1938 асобай нарадай пры НКВД СССР яна была асуджана як «член сям'і расстралянага здрадніка радзімы» да 8 гадоў папраўча-працоўных работ і этапавана ў Цемнікоўскі канцлагер НКВД Мардоўскай АССР. Вызвалена ў 1945. Далейшы лёс невядомы. Рэабілітавана 10 кастрычніка 1956[2].
Бібліяграфія
- Валковіч Д. І. Партыйна-арганізацыйную і палітычна-выхаваўчую работу-на ўзровень палітычных задач : Дакл. на пленуме ЦК КП(б)Б 6 крас. 1935г
Памяць
Яго імем названы вуліцы ў Гродне[3] і Мастах[2].
Зноскі
Літаратура
- Якутаў У. Змагар, працаўнік // Полымя. 1966. № 6
- Яго ж. Из когорты первых бойцов // Неман. 1979. № 10
- Платонаў Р. П. Беларусь у міжваенны перыяд. Мн., 2001
- Протько Т. С. Становление советской тотолитарной системы в Беларуси (1917—1941 гг.). Мн., 2002
- ЭГБ, т. 2.
