Станіслаў Антоні Бужынскі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
''' |
'''Станіслаў Антоні Бужынскі''' ({{ДН|27|4|1701}} — {{ДС|15|5|1775}}) — дзяржаўны дзеяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. |
||
Скарбнік смаленскі, з 1732 інстыгатар (пракурор) [[ВКЛ]], пісар Трыбунала ВКЛ, пасол на сеймы. 3 1750 кашталян брэсцкі, y 1752—63 кашталян смаленскі, староста краснасельскі. Падтрымліваў Чартарыйскіх. Пасля смерці жонкі адмовіўся ад грамадскай дзейнасці, уступіў y ордэн езуітаў. Сабраў для апублікавання важнейшыя пастановы сеймаў Польшчы і Рэчы Паспалітай да сярэдзіны 18 ст. (выдадзены ў 1765 яго сынам [[Т. Бужынскі]]м). |
Скарбнік смаленскі, з 1732 інстыгатар (пракурор) [[ВКЛ]], пісар Трыбунала ВКЛ, пасол на сеймы. 3 1750 кашталян брэсцкі, y 1752—63 кашталян смаленскі, староста краснасельскі. Падтрымліваў Чартарыйскіх. Пасля смерці жонкі адмовіўся ад грамадскай дзейнасці, уступіў y ордэн езуітаў. Сабраў для апублікавання важнейшыя пастановы сеймаў Польшчы і Рэчы Паспалітай да сярэдзіны 18 ст. (выдадзены ў 1765 яго сынам [[Т. Бужынскі]]м). |
||
Версія ад 15:17, 26 кастрычніка 2015
Станіслаў Антоні Бужынскі (27 красавіка 1701 — 15 мая 1775) — дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай.
Скарбнік смаленскі, з 1732 інстыгатар (пракурор) ВКЛ, пісар Трыбунала ВКЛ, пасол на сеймы. 3 1750 кашталян брэсцкі, y 1752—63 кашталян смаленскі, староста краснасельскі. Падтрымліваў Чартарыйскіх. Пасля смерці жонкі адмовіўся ад грамадскай дзейнасці, уступіў y ордэн езуітаў. Сабраў для апублікавання важнейшыя пастановы сеймаў Польшчы і Рэчы Паспалітай да сярэдзіны 18 ст. (выдадзены ў 1765 яго сынам Т. Бужынскім).
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).