Уладзімір Міхайлавіч Казбярук: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
памёр |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Уладзімір Міхайлавіч Казбяру{{націск}}к''' (нар. {{ДН|29|8|1923}}, в. Бандары, цяпер [[Падляскае ваяводства]], Польшча) — беларускі літаратуразнавец. |
'''Уладзімір Міхайлавіч Казбяру{{націск}}к''' (нар. {{ДН|29|8|1923}}, в. Бандары, цяпер [[Падляскае ваяводства]], Польшча - {{ДС|4|4|2016}}) — беларускі літаратуразнавец. |
||
== Біяграфічныя звесткі == |
== Біяграфічныя звесткі == |
||
Версія ад 15:43, 7 красавіка 2016
Уладзімір Міхайлавіч Казбяру́к (нар. 29 жніўня 1923, в. Бандары, цяпер Падляскае ваяводства, Польшча - 4 красавіка 2016) — беларускі літаратуразнавец.
Біяграфічныя звесткі
Скончыў БДУ (1949). У 1949-52 настаўнік у Навагрудскім раёне, выкладчык Полацкага педагагічнага інстытута. Вучыўся ў аспірантуры пры Мінскім педагагічным інстытуце (1952-55). У 1959-91 у Інстытуце літаратуры АН Беларусі. Кандыдат філалагічных навук (1963). Член Саюза беларускіх пісьменнікаў.
Навукова-даследчыцкая дзейнасць
Вывучаў беларуска-польскія літаратурныя сувязі, беларускі рамантызм ХІХ — пач. ХХ ст. Аўтар даследаванняў па гісторыі Беларусі і беларускай культуры (ліквідацыя беларускай дзяржаўнасці і нацыянальнай свядомасці ў XVII — XVIII ст., беларускае нацыянальнае адраджэнне ў ХІХ — пач. ХХ ст., утварэнне БНР, жыццё і літаратурная дзейнасць Ф. Скарыны, Г. Пельгрымоўскага, С. Тшашчкоўскай, К. Каліноўскага, А. Гаруна і інш.).
Выбраная бібліяграфія
- Ступені росту: Беларуская літаратура канца ХІХ — пач. ХХ ст. і традыцыі польскіх пісьменнікаў. Мн., 1974.
- Паэма Якуба Коласа «Новая зямля»: У святле славянскіх традыцый. Мн., 1979.
- Назіранні над беларускім рамантызмам пач. ХХ ст. Мн., 1983.
- Светлай волі зычны звон: Алесь Гарун. Мн., 1991.
Літаратура
- Казбярук // ЭГБ ў 6 т. Т. 4. Мн., 1997.