Юрый Сямёнавіч Гальшанскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Bot: Migrating 2 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q3920677 (translate me) |
др removed Category:Асобы using HotCat |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{без карткі|ДД}} |
{{без карткі|ДД}} |
||
'''Юрый Сямёнавіч Гальшанскі''' (каля |
'''Юрый Сямёнавіч Гальшанскі''' (каля {{ДН|||1410}} — каля {{ДС|||1457}}), прадстаўнік роду [[Род Гальшанскіх|Гальшанскіх]], сын [[Сямён Іванавіч Гальшанскі|Сямёна «Лютага»]]. Адзін з арганізатараў выбрання вялікім князем [[Казімір Ягелончык|Казіміра Ягелончыка]] ў [[1440]], аднак у [[1456]] далучыўся да апазіцыі, якая хацела абраць вялікім князем [[Сямён Алелькавіч|Сямёна Алелькавіча]]. Разам з братамі валодаў [[Гальшаны|Гальшанамі]], Глускам, Дубровіцай са Сцепанем (на Украіне), Раманавам у Аршанскім павеце, Станькавам і Жыцінам у Мінскім павеце, Свіранамі, Шашоламі і Кроштамі ў Літве і інш. Меў дачок [[Святая Юліянія Гальшанская|Юліянію]] і Ганну (другая жонка [[М. Гаштольд]]а) і 5 сыноў: [[Іван Юр'евіч Гальшанскі-Дубровіцкі|Івана Дубровіцкага]] (удзельнік змовы супраць вялікага князя Казіміра, пакараны смерцю ў 1481), [[Аляксандр Юр'евіч Гальшанскі|Аляксандра]], Васіля, Юрыя і [[Сямён Юр'евіч Гальшанскі|Сямёна]]. |
||
---- |
---- |
||
{{Род Гальшанскіх}} |
{{Род Гальшанскіх}} |
||
⚫ | |||
== Літаратура == |
|||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Род Гальшанскіх]] |
[[Катэгорыя:Род Гальшанскіх]] |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
Версія ад 11:16, 13 красавіка 2016
Для гэтага артыкула не запоўнены шаблон-картка {{ДД}}. |
Юрый Сямёнавіч Гальшанскі (каля 1410 — каля 1457), прадстаўнік роду Гальшанскіх, сын Сямёна «Лютага». Адзін з арганізатараў выбрання вялікім князем Казіміра Ягелончыка ў 1440, аднак у 1456 далучыўся да апазіцыі, якая хацела абраць вялікім князем Сямёна Алелькавіча. Разам з братамі валодаў Гальшанамі, Глускам, Дубровіцай са Сцепанем (на Украіне), Раманавам у Аршанскім павеце, Станькавам і Жыцінам у Мінскім павеце, Свіранамі, Шашоламі і Кроштамі ў Літве і інш. Меў дачок Юліянію і Ганну (другая жонка М. Гаштольда) і 5 сыноў: Івана Дубровіцкага (удзельнік змовы супраць вялікага князя Казіміра, пакараны смерцю ў 1481), Аляксандра, Васіля, Юрыя і Сямёна.
Літаратура
- Wolff J., Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku. Warszawa, 1895.