Радыус: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 26: | Радок 26: | ||
* [[Іонны радыус]] |
* [[Іонны радыус]] |
||
* [[Крысталахімічны радыус]] |
* [[Крысталахімічны радыус]] |
||
* [[Радыус |
* [[Радыус інерцыі]] |
||
* [[Радыус-вектар]] |
* [[Радыус-вектар]] |
||
* [[Радыус паварота]] |
* [[Радыус паварота]] |
Версія ад 18:21, 15 красавіка 2016
Ра́дыус (лац.: radius — спіца кола, прамень) — адрэзак, які злучае цэнтр акружнасці (ці сферы) з любой кропкай, якая ляжыць на гэтай акружнасці (ці паверхні сферы), а таксама даўжыня гэтага адрэзка. Радыус складае палову дыяметра.
Уласцівасці
- Радыус, праведзены ў пункт акружнасці, перпендыкулярны да касальнай лініі акружнасці ў гэтым пункце.
- Радыус, перпендыкулярны хордзе, дзеліць яе напалову.
Злучаныя вызначэнні
- Цэнтральны вугал у акружнасці — гэта вугал, утвораны двума радыусамі.
- Радыус крывізны крывой — радыус акружнасці, якая мае з гэтай крывой дотык другога парадку.
Этымалогія
Слова «радыус» упершыню сустракаецца ў 1569 г. у французскага навукоўца П'ера дэ ла Раме, крыху пазней у Франсуа Віета. Робіцца агульнапрынятым толькі ў канцы XVII стагоддзя.
Абагульненні
Радыусам мноства , змешчанага ў метрычнай прасторы з метрыкай , завецца велічыня . Напрыклад, радыус n-мернага гіперкубу з бокам s роўны