Ян Станіслававіч Кішка: Розніца паміж версіямі

Ян Кішка
Ян Кішка
	; Герб «Дуброва»
Кашталян віленскі
	1589 — 1592
Папярэднік	Астафій Валовіч
Пераемнік	Павел Пац
Нараджэнне	1552
Смерць	26 ліпеня 1592; Кракаў, Рэч Паспалітая;
Род	Кішкі
Бацька	Станіслаў Кішка
Маці	Ганна Радзівіл
Жонка	Альжбета Астрожская
Дзеці	няма
Веравызнанне	Польскія браты[d]

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 14:10, 5 мая 2016

Ян Кішка (1552 — 26 ліпеня 1592) — вялікалітоўскі дзяржаўны і культурны дзеяч.

Біяграфія

У пачатку 1560-х вучыўся ў Базелі, Цюрыху, Рыме, Неапалі і Балонні. Па вяртанні на радзіму займаў пасады вялікага крайчага літоўскага (1569—1579), падчашага (1579—1588), старосты жамойцкага (1579—1588), віленскага кашталяна (з 1588). З 1589 староста берасцейскі, быў таксама дзяржаўцам быстрыцкім і цівуном эйрагольскім.

Удзельнік паходаў Стэфана Баторыя супраць Маскоўскай дзяржавы. За свой кошт выставіў 400 коннікаў і 120 чалавек пяхоты.

Валодаў 70 гарадамі і 400 вёскамі, дзе распаўсюджваў арыянства. Заснаваў арыянскую акадэмію ў Іўі, друкарню ў Венгруве на Падляшшы (1570), Лоскую друкарню. Быў аўтарам некалькіх рэлігійных трактатаў.

На арыянскіх сінодах у 1578, 1581 і 1582 выступаў супраць радыкальнай плыні ў арыанскую руху. На вальным сойме Рэчы Паспалітай у 1589 годзе выступіў у абарону верацярпімасці.

Сям'я

Сын віцебскага ваяводы Станіслава Кішкі і Ганны Радзівіл, дачкі літоўскага падчашага Яна Радзівіла. Да 1575 ажаніўся з Альжбетай Астрожскай (памерла ў 1599), дачкой кіеўскага ваяводы Канстанціна-Васіля Астрожскага, але дзяцей не пакінуў. Альжбета Астрожская пасля смерці Яна Кішкі паўторна выйшла за Крыштафа Радзівіла Пяруна.

Літаратура

Шаўцоў Ю. Пратэстанцкі мэсіянізм Яна Кішкі // Спадчына. 1995, № 3. С. 211—248.
Кішкі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя.

Спасылкі

Генеалогія Кішкаў

↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 183. — ISBN 978-83-65880-89-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122406341"></a>

[_de03abb0f76c9f98-1] Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 183. — ISBN 978-83-65880-89-5
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122406341"></a>

[1]

@@ Радок 46: / Радок 46: @@
 Валодаў 70 гарадамі і 400 вёскамі, дзе распаўсюджваў [[арыянства]]. Заснаваў [[Іўеўская арыянская акадэмія|арыянскую акадэмію]] ў [[Іўе|Іўі]], друкарню ў [[Венгруў|Венгруве]] на Падляшшы (1570), [[Лоская друкарня|Лоскую друкарню]]. Быў аўтарам некалькіх рэлігійных трактатаў.
-На арыянскіх сінодах у [[1578]], [[1581]] і [[1582]] выступаў супраць радыкальнай плыні ў арыанскую руху. На польскай [[вальны сойм|сойме]] [[1589]] года выступіў у абарону верацярпімасці.
+На арыянскіх сінодах у [[1578]], [[1581]] і [[1582]] выступаў супраць радыкальнай плыні ў арыанскую руху. На [[вальны сойм|вальным сойме]] Рэчы Паспалітай у 1589 годзе выступіў у абарону верацярпімасці.
 == Сям'я ==