Сяргей Піліпавіч Нікалаеў: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 18:44, 5 чэрвеня 2016

Сяргей Піліпавіч Нікала́еў (13 ліпеня 1889, Масква — 26 чэрвеня 1973) — расійскі і беларускі тэатральны мастак. Заслужаны артыст Расіі (1932). Народны мастак Беларусі (1949). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1950).

Біяграфія

Скончыў у 1912 годзе Строганаўскае мастацкае вучылішча ў Маскве, вучань К. Каровіна. У 1910—1917 гадах працаваў у тэатрах Масквы, у 1938—1959 гадах у Дзяржаўным тэатры оперы і балета Беларусі.

Творчасць

Яго дэкарацыі адметныя высокім жывапісным майстэрствам, арганічным адзінствам музычных і зрокавых вобразаў, выразнасцю пабудовы сцэнічнай прасторы, глыбокім веданнем перспектывы. У Вялікім тэатры ў Маскве аформіў дэкарацыі да оперы «Дэман» А. Рубінштэйна (1936).

У дэкарацыях да беларускіх нацыянальных спектакляў выявіў веданне народнай архітэктуры і нацыянальнага касцюма. Сэнсавую і эмацыйную нагрузку атрымаў сцэнічны пейзаж, які стаў арганічным звяном падзей у операх «У пушчах Палесся» (1939), «Надзея Дурава» (1956) А. Багатырова, «Алеся» (1944) і «Дзяўчына з Палесся» (1953) Я. Цікоцкага, «Кастусь Каліноўскі» Дз. Лукаса (1947), балетах «Князь-возера» (1949), «Палымяныя сэрцы» (1955) В. Залатарова.

Дэкарацыям да спектакляў рускай класікі уласцівы гарманічнае ўзаемадзеянне колеру з характарам вобразаў, гістарычныя дакладнасць: оперы «Царская нявеста» (1938), «Садко» (1957) М. Рымскага-Корсакава, «Пікавая дама» (1941, 1948), «Чаравічкі» (1949), «Мазепа» (1952) П. Чайкоўскага, «Дуброўскі» Э. Напраўніка (1948), «Князь Ігар» А. Барадзіна (1949), «Іван Сусанін» М. Глінкі (1950), «Барыс Гадуноў» М. Мусаргскага (1954). Маштабнасцю вобразаў і лірызмам вызначаюцца дэкарацыі да балетаў «Лебядзінае возера» (1948), «Спячая прыгажуня» (1954) Чайкоўскага, «Канёк-Гарбунок» Цэзара Пуні (1949).

Аформіў дэкарацыі да опер і балетаў «Чыа-Чыа-сан» Джакама Пучыні (1940, 1945), «Марная засцярога (руск.) (бел.» П. Л. Гертэля (1943), «Кармэн» Жоржа Бізэ (1945), «Травіята» (1946), «Рыгалета» (1948) Джузэпэ Вердзі, «Фаўст» Шарля Гуно (1950), «Эсмеральда» Цэзара Пуні, «Ціхі Дон (руск.) (бел.» І. Дзяржынскага, «Марозка» М. Красева (усе 1951), «Аіда» (1953, 1970) Джузэпэ Вердзі.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0188-5 (т. 11).
Карнач П. А. С. Ф. Нікалаеў. Мн., 1970.

@@ Радок 9: / Радок 9: @@
 У дэкарацыях да беларускіх нацыянальных спектакляў выявіў веданне [[Народнае дойлідства Беларусі|народнай архітэктуры]] і [[беларускі нацыянальны касцюм|нацыянальнага касцюма]]. [[Сэнс]]авую і [[Эмоцыя|эмацыйную]] нагрузку атрымаў сцэнічны [[пейзаж]], які стаў арганічным звяном падзей у [[опера]]х «[[У пушчах Палесся]]» ([[1939]]), «[[Надзея Дурава, опера|Надзея Дурава]]» ([[1956]]) [[А. Багатыроў|А. Багатырова]], «[[Алеся, опера|Алеся]]» ([[1944]]) і «[[Дзяўчына з Палесся, опера|Дзяўчына з Палесся]]» (1953) [[Я. Цікоцкі|Я. Цікоцкага]], «[[Кастусь Каліноўскі, опера|Кастусь Каліноўскі]]» [[Дз. Лукас]]а ([[1947]]), [[балет]]ах «[[Князь-возера, балет|Князь-возера]]» ([[1949]]), «[[Палымяныя сэрцы, балет|Палымяныя сэрцы]]» ([[1955]]) [[В. Залатароў|В. Залатарова]].
-[[Дэкарацыя]]м да спектакляў рускай класікі уласцівы гарманічнае ўзаемадзеянне [[колер]]у з характарам вобразаў, гістарычныя дакладнасць: оперы «[[Царская нявеста, опера|Царская нявеста]]» ([[1938]]), «[[Садко, опера|Садко]]» ([[1957]]) [[М. Рымскі-Корсакаў|М. Рымскага-Корсакава]], «[[Пікавая дама, опера|Пікавая дама]]» ([[1941]], [[1948]]), «[[Чаравічкі, опера|Чаравічкі]]» ([[1949]]), «[[Мазепа, опера|Мазепа]]» ([[1952]]) [[П. Чайкоўскі|П. Чайкоўскага]], «[[Дуброўскі, опера|Дуброўскі]]» [[Э. Напраўнік]]а ([[1948]]), «[[Князь Ігар, опера|Князь Ігар]]» [[А. Барадзін]]а ([[1949]]), «[[Іван Сусанін, опера|Іван Сусанін]]» [[М. Глінка|М. Глінкі]] ([[1950]]), «[[Барыс Гадуноў, опера|Барыс Гадуноў]]» [[М. Мусаргскі|М. Мусаргскага]] ([[1954]]). Маштабнасцю вобразаў і [[лірызм]]ам вызначаюцца дэкарацыі да балетаў «[[Лебядзінае возера, балет|Лебядзінае возера]]» ([[1948]]), «[[Спячая прыгажуня, балет|Спячая прыгажуня]]» (1954) [[Чайкоўскі|Чайкоўскага]], «[[Канёк-Гарбунок, балет|Канёк-Гарбунок]]» [[Ц. Пуні]] ([[1949]]).
+[[Дэкарацыя]]м да спектакляў рускай класікі уласцівы гарманічнае ўзаемадзеянне [[колер]]у з характарам вобразаў, гістарычныя дакладнасць: оперы «[[Царская нявеста, опера|Царская нявеста]]» ([[1938]]), «[[Садко, опера|Садко]]» ([[1957]]) [[М. Рымскі-Корсакаў|М. Рымскага-Корсакава]], «[[Пікавая дама, опера|Пікавая дама]]» ([[1941]], [[1948]]), «[[Чаравічкі, опера|Чаравічкі]]» ([[1949]]), «[[Мазепа, опера|Мазепа]]» ([[1952]]) [[П. Чайкоўскі|П. Чайкоўскага]], «[[Дуброўскі, опера|Дуброўскі]]» [[:ru:Направник, Эдуард Францевич|Э. Напраўніка]] ([[1948]]), «[[Князь Ігар, опера|Князь Ігар]]» [[А. Барадзін]]а ([[1949]]), «[[Іван Сусанін, опера|Іван Сусанін]]» [[М. Глінка|М. Глінкі]] ([[1950]]), «[[Барыс Гадуноў, опера|Барыс Гадуноў]]» [[М. Мусаргскі|М. Мусаргскага]] ([[1954]]). Маштабнасцю вобразаў і [[лірызм]]ам вызначаюцца дэкарацыі да балетаў «[[Лебядзінае возера, балет|Лебядзінае возера]]» ([[1948]]), «[[Спячая прыгажуня, балет|Спячая прыгажуня]]» (1954) [[Чайкоўскі|Чайкоўскага]], «[[Канёк-Гарбунок, балет|Канёк-Гарбунок]]» [[Цэзар Пуні|Цэзара Пуні]] ([[1949]]).
-Аформіў дэкарацыі да опер і балетаў «[[Чыа-Чыа-сан]]» [[Дж. Пучыні]] ([[1940]], [[1945]]), «{{нп3|Марная засцярога||ru|Тщетная предосторожность}}» [[П. Л. Гертэль|П. Л. Гертэля]] ([[1943]]), «[[Кармэн, опера|Кармэн]]» [[Ж. Бізэ]] ([[1945]]), «[[Травіята]]» (1946), «[[Рыгалета]]» (1948) [[Дж. Вердзі]], «[[Фаўст, опера|Фаўст]]» [[Ш. Гуно]] ([[1950]]), «[[Эсмеральда, балет|Эсмеральда]]» [[Ц. Пуні]], «{{нп3|Ціхі Дон, опера|Ціхі Дон|ru|Тихий Дон (опера)}}» [[І. Дзяржынскі|І. Дзяржынскага]], «[[Марозка, опера|Марозка]]» [[М. Красеў|М. Красева]] (усе [[1951]]), «[[Аіда]]» ([[1953]], [[1970]]) [[Дж. Вердзі]].
+Аформіў дэкарацыі да опер і балетаў «[[Чыа-Чыа-сан]]» [[Джакама Пучыні]] ([[1940]], [[1945]]), «{{нп3|Марная засцярога||ru|Тщетная предосторожность}}» [[Петэр Людвік Гертэль|П. Л. Гертэля]] ([[1943]]), «[[Кармэн, опера|Кармэн]]» [[Жорж Бізэ|Жоржа Бізэ]] ([[1945]]), «[[Травіята]]» (1946), «[[Рыгалета]]» (1948) [[Джузэпэ Вердзі]], «[[Фаўст, опера|Фаўст]]» [[Шарль Франсуа Гуно|Шарля Гуно]] ([[1950]]), «[[Эсмеральда, балет|Эсмеральда]]» [[Цэзар Пуні|Цэзара Пуні]], «{{нп3|Ціхі Дон, опера|Ціхі Дон|ru|Тихий Дон (опера)}}» [[:ru:Дзержинский, Иван Иванович|І. Дзяржынскага]], «[[Марозка, опера|Марозка]]» [[:ru:Красев, Михаил Иванович|М. Красева]] (усе [[1951]]), «[[Аіда]]» ([[1953]], [[1970]]) [[Джузэпэ Вердзі]].
 == Літаратура ==