Міхаіл Іванавіч Баскакаў: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Літаратура: шаблон
др ілюстрацыя
Радок 27: Радок 27:
|папярэднік_3 = [[Лаўрэнцій Фаміч Цанава|Лаўрэнцій Цанава]]
|папярэднік_3 = [[Лаўрэнцій Фаміч Цанава|Лаўрэнцій Цанава]]
|пераемнік_3 = пасада скасаваная
|пераемнік_3 = пасада скасаваная
|партрэт =
|партрэт = Міхаіл Іванавіч Баскакаў.jpg
|подпіс =
|подпіс =
|мянушка =
|мянушка =

Версія ад 15:04, 6 ліпеня 2016

Міхаіл Іванавіч Баскакаў
Сцяг Міністр унутраных спраў БССР
21 ліпеня 1953 — 24 лютага 1958
Папярэднік Міхаіл Дзячко
Пераемнік Сяргей Сікорскі
Сцяг Міністр унутраных спраў БССР
16 сакавіка 1953 — 9 чэрвеня 1953
Папярэднік Сяргей Бельчанка
Пераемнік Міхаіл Дзячко
Сцяг Міністр дзяржаўнай бяспекі БССР
6 лютага 1952 — 16 сакавіка 1953
Папярэднік Лаўрэнцій Цанава
Пераемнік пасада скасаваная

Нараджэнне 1905(1905)
Масква
Смерць 18 кастрычніка 1968(1968-10-18)
Масква
Месца пахавання
Партыя
Дзейнасць палітык
Месца працы
Ваенная служба
Гады службы 19331958
Прыналежнасць  СССР
Званне
Генерал-маёр
Генерал-маёр
Бітвы
Узнагароды
Ордэн Леніна Ордэн Чырвонага Сцяга Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга Ордэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Чырвонай Зоркі Ордэн Чырвонай Зоркі Медаль «Партызану Айчыннай вайны» 1 ступені
Медаль «За абарону Савецкага Запаляр’я»
Медаль «За абарону Савецкага Запаляр’я»

Міхаі́л Іва́навіч Баска́каў (1905, Масква — 18 кастрычніка 1958, Масква) — савецкі і беларускі дзяржаўны дзеяч, міністр унутраных спраў БССР (1953—1958), міністр дзяржаўнай бяспекі БССР (1952—1953).

Біяграфія

Рускі. У 1933 годзе скончыў факультэт знешняга гандлю Маскоўскага інстытута ўсходазнаўства пры ЦВК СССР. Працоўную дзейнасць пачаў у 1918 годзе вучнем слесара, выбіраўся старшынёй сельсавета Увараўскага раёна, членам праўлення і загадчыкам сыравіннага аддзела Івакінскага сельскагаспадарчага таварыства Маскоўскай вобласці.

Праходзіў ваенную службу ў радах Чырвонай Арміі. З 1928 года на камсамольскай і партыйнай рабоце — інструктар і прадстаўнік МК УЛКСМ у Маскрэдытпрамсаюзе, сакратар ячэйкі ВКП(б) Масаблдруксаюза (Масква).

У органах дзяржбяспекі з 1933 года. Службу пачаў супрацоўнікам цэнтральнага апарату АДПУ пры СНК СССР (з 1934 года — НКУС). У 1938 годзе назначаецца намеснікам народнага камісара, затым народным камісарам унутраных спраў Карэла-Фінскай ССР, дзе ў гады Вялікай Айчыннай вайны быў адным з кіраўнікоў Рэспубліканскага штаба партызанскага руху. У 1943 годзе — начальнік УНКДБ СССР па Горкаўскай вобласці, затым у 1946 годзе — міністр дзяржбяспекі Узбекскай ССР, а ў 1951 годзе — начальнік УМДБ СССР па Хабараўскім краі.

З лютага 1952 года па 16 сакавіка 1953 года — міністр дзяржбяспекі БССР, а з 21 ліпеня 1953 года — міністр унутраных спраў БССР. Выбіраўся членам Бюро ЦК КП(б) Карэла-Фінскай ССР Узбекістана і Беларусі, дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР, дэлегатам XX з'езда КП(б) Беларусі і XIX з'езда ВКП(б).

Звольнены ў адстаўку з-за хваробы ў лютым 1958 года.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Леніна, двума ордэнамі Чырвонага Сцяга, ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга, трыма ордэнамі Чырвонай Зоркі, медалямі «Партызану Айчыннай вайны» I ступені, «За абарону Савецкага Запаляр'я» і інш.

Літаратура