Саўлеская бітва (1236): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Адхілена апошняя 1 змена (93.84.51.236) і адноўлена версія 1912646 Einimi |
др афармленне |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Саўлеская бітва''' |
'''Саўлеская бітва''', або '''бітва пры Саўле''' ([[22 верасня]] [[1236]]) — баявое сутыкненне войскаў [[Інфлянцкі (Лівонскі) ордэн|Ордэна мечаносцаў]] і яго саюзнікаў з войскам [[жамойты|жамойтаў]] і [[земгалы|земгалаў]]<ref name="ВКЛЭ">Саўлеская бітва // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыклапедыя у 3 т. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 554. — 788 с.</ref>. Апісана ў [[Лівонская старэйшая рыфмаваная хроніка|Лівонскай старэйшай рыфмаванай хроніцы]]. |
||
== Ход падзей == |
|||
У |
У 2-й палове лета 1236 года быў арганізаваны першы крыжовы паход на [[Жамойць]]<ref name="Насевiч">''Насевiч В. Л.'' [http://vln.by/node/62 Пакаленне першае: Міндоўг (1230-ыя — 1250-ыя гады)] // Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: Падзеі і асобы. — Мн., 1993.</ref>. На баку Ордэна мечаносцаў у паходзе бралі ўдзел рыцары з Заходняй Еўропы, хрышчоныя [[эсты]], [[лівы]], [[латгалы]], атрад з двухсот [[Пскоў|пскавічоў]], а таксама [[Горад Вялікі Ноўгарад|наўгародскія]] воі<ref name="ВКЛЭ"/>. |
||
Бітва адбылася 22 верасня 1236 года, калі каля мясцовасці ''Саўле'' на |
Бітва адбылася 22 верасня 1236 года, калі каля мясцовасці ''Саўле'' на крыжаносцаў, якія вярталіся з паходу, напалі жамойты і земгалы. Лакалізацыя ''Саўле'' выклікае спрэчкі, звычайна, месца атаясняюць з цяперашнім горадам [[Шаўляй]] у [[Літва|Літве]]. Па іншай версіі, бітва адбылася каля цяперашняй [[Латвія|латвійскай]] вёскі Вецсауле<ref name="ВКЛЭ"/>. |
||
Цяжкая кавалерыя |
Цяжкая кавалерыя крыжаносцаў была вымушаная прыняць бой у балоцістай мясцовасці, дзе перавага былі на баку лёгкаўзброеных жамойтаў і земгалаў. Войска язычнікаў, магчыма, узначальвалі [[Выкінт]] і [[Эрдзівіл]], згаданыя ў дамове 1219 года як жамойцкія князі<ref name="Насевiч"/>. |
||
Крыжаносцы пацярпелі цяжкае паражэнне, у бітве загінулі вялікі магістр Вольквін і 48 рыцараў Ордэна мечаносцаў, а таксама многія саюзнікі Ордэна, у тым ліку 180 пскавічоў<ref>В лѣто 6745 [1237] // [http://www.krotov.info/acts/12/pvl/novg07.htm Новгородская первая летопись старшего извода].</ref>. |
|||
Пасля паражэння супраць улады Ордэна мечаносцаў паўсталі [[куршы]], земгалы і [[селы]]<ref name="ВКЛЭ"/>. У 1237 годзе Ордэн быў вымушаны аб'яднацца з больш паспяховым [[Тэўтонскі ордэн|Тэўтонскім ордэнам]]. |
|||
== Памяць == |
|||
У 2000 годзе рашэннем парламентаў Літвы і Латвіі 22 верасня абвешчана [[Дзень адзінства балтаў|Днём адзінства балтаў]]. З 2009 года на гэтае свята пачалі запальваць вогнішчы на пагорках і старажытных гарадзішчах. Праз некалькі гадоў да акцыі далучыліся актывісты балцкага руху ў Беларусі, і цяпер кожны год Дзень адзінства балтаў — 22 верасня, адзначаюць вогнішчамі і ў Беларусі. |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 10:17, 15 верасня 2016
Саўлеская бітва, або бітва пры Саўле (22 верасня 1236) — баявое сутыкненне войскаў Ордэна мечаносцаў і яго саюзнікаў з войскам жамойтаў і земгалаў[1]. Апісана ў Лівонскай старэйшай рыфмаванай хроніцы.
Ход падзей
У 2-й палове лета 1236 года быў арганізаваны першы крыжовы паход на Жамойць[2]. На баку Ордэна мечаносцаў у паходзе бралі ўдзел рыцары з Заходняй Еўропы, хрышчоныя эсты, лівы, латгалы, атрад з двухсот пскавічоў, а таксама наўгародскія воі[1].
Бітва адбылася 22 верасня 1236 года, калі каля мясцовасці Саўле на крыжаносцаў, якія вярталіся з паходу, напалі жамойты і земгалы. Лакалізацыя Саўле выклікае спрэчкі, звычайна, месца атаясняюць з цяперашнім горадам Шаўляй у Літве. Па іншай версіі, бітва адбылася каля цяперашняй латвійскай вёскі Вецсауле[1].
Цяжкая кавалерыя крыжаносцаў была вымушаная прыняць бой у балоцістай мясцовасці, дзе перавага былі на баку лёгкаўзброеных жамойтаў і земгалаў. Войска язычнікаў, магчыма, узначальвалі Выкінт і Эрдзівіл, згаданыя ў дамове 1219 года як жамойцкія князі[2].
Крыжаносцы пацярпелі цяжкае паражэнне, у бітве загінулі вялікі магістр Вольквін і 48 рыцараў Ордэна мечаносцаў, а таксама многія саюзнікі Ордэна, у тым ліку 180 пскавічоў[3].
Пасля паражэння супраць улады Ордэна мечаносцаў паўсталі куршы, земгалы і селы[1]. У 1237 годзе Ордэн быў вымушаны аб'яднацца з больш паспяховым Тэўтонскім ордэнам.
Памяць
У 2000 годзе рашэннем парламентаў Літвы і Латвіі 22 верасня абвешчана Днём адзінства балтаў. З 2009 года на гэтае свята пачалі запальваць вогнішчы на пагорках і старажытных гарадзішчах. Праз некалькі гадоў да акцыі далучыліся актывісты балцкага руху ў Беларусі, і цяпер кожны год Дзень адзінства балтаў — 22 верасня, адзначаюць вогнішчамі і ў Беларусі.
Зноскі
- ↑ а б в г Саўлеская бітва // Вялікае Княства Літоўскае. Энцыклапедыя у 3 т. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя П. Броўкі, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 554. — 788 с.
- ↑ а б Насевiч В. Л. Пакаленне першае: Міндоўг (1230-ыя — 1250-ыя гады) // Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: Падзеі і асобы. — Мн., 1993.
- ↑ В лѣто 6745 [1237] // Новгородская первая летопись старшего извода.