Гай Светоній Транквіл: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др removed Category:Постаці гістарыяграфіі using HotCat |
+ |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Пісьменнік |
|||
| Імя = |
|||
| Арыгінал імя = |
|||
| Фота = |
|||
| Шырыня = |
|||
| Подпіс = |
|||
| Герб = |
|||
| Шырыня герба = |
|||
| Подпіс герба = |
|||
| Імя пры нараджэнні = |
|||
| Псеўданімы = |
|||
| Дата нараджэння = |
|||
| Месца нараджэння = |
|||
| Дата смерці = |
|||
| Месца смерці = |
|||
| Грамадзянства = |
|||
| Род = |
|||
| Бацька = |
|||
| Маці = |
|||
| Жонка = |
|||
| Муж = |
|||
| Дзеці = |
|||
| Род дзейнасці = |
|||
| Гады актыўнасці = |
|||
| Кірунак = |
|||
| Жанр = |
|||
| Дэбют = |
|||
| Мова твораў = |
|||
| Прэміі = |
|||
| Узнагароды = |
|||
| Сайт = |
|||
| Вікікрыніцы = |
|||
}} |
|||
'''Гай Светоний Транквіл''' ({{lang-la|Gaius Suetonius Tranquillus}}) — рымскі [[пісьменнік]], гісторык і вучоны-энцыклапедыст, які жыў прыблізна ў 75-160 гадах. Дакладны год нараджэння не ўстаноўлены, але ў жыццяпісе [[Нерон]]а ён паведамляе, што быў падлеткам, калі на Усходзе з'явіўся самазванец, які выдаваў сябе за Нерона (89) |
'''Гай Светоний Транквіл''' ({{lang-la|Gaius Suetonius Tranquillus}}) — рымскі [[пісьменнік]], гісторык і вучоны-энцыклапедыст, які жыў прыблізна ў 75-160 гадах. Дакладны год нараджэння не ўстаноўлены, але ў жыццяпісе [[Нерон]]а ён паведамляе, што быў падлеткам, калі на Усходзе з'явіўся самазванец, які выдаваў сябе за Нерона (89) |
||
== Жыццё і агульная характарыстыка навуковых заняткаў == |
== Жыццё і агульная характарыстыка навуковых заняткаў == |
||
Належаў па паходжанні да саслоўя вершнікаў. З жыццяпісу Калігулы вынікае, што дзед Светонія займаў нязначную пасаду пры імператары. Бацька яго, Светоній Лет, трыбун XIII парнага легіёна, удзельнічаў у барацьбе Атона з Вітэліем. Пры [[Даміцыян]]е Светоній жыў у [[Рым]]е, займаючыся [[рыторыка]]й і граматыкай; сябраваў з [[Пліній Малодшы|Плініем Малодшым]], па хадайніцтве якога [[Траян]] надаў яму сан трыбуна; пры [[Адрыян]]е быў імператарскім сакратаром (magister epistolarum), але трапіў у няласку за непачцівае стаўленне да жонкі імператара Сабіны і, аддаліўшыся ад двара, аддаўся энцыклапедычна-літаратурным заняткам, па прыкладзе Варона. З іншых крыніц вядомыя назвы яго шматлікіх прац, пераважна напісаных па-грэчаску, прысвечаных літаратуры, філасофіі і прыродзе. Гэта быў руплівы збіральнік, які пакінуў шмат каштоўных звестак аб гістарычных, археалагічных і літаратурных прадметах. Крыніцамі для яго служылі архівы, публічныя акты, гістарычныя творы, мемуары і вуснае паданне. Светоній адным з першых нехрысціянскіх пісьменнікаў паведаміў аб з'яўленні паслядоўнікаў [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]]. Хоць гэта не зусім дакладна: у тэксце ідзе гаворка пра «іудзеяў, усхваляваных нейкім Хрыстом», а гэта імя было распаўсюджана на Блізкім Усходзе ў арамейскамоўным асяроддзі. |
Належаў па паходжанні да саслоўя вершнікаў. З жыццяпісу Калігулы вынікае, што дзед Светонія займаў нязначную пасаду пры імператары. Бацька яго, Светоній Лет, трыбун XIII парнага легіёна, удзельнічаў у барацьбе Атона з Вітэліем. Пры [[Даміцыян]]е Светоній жыў у [[Рым]]е, займаючыся [[рыторыка]]й і граматыкай; сябраваў з [[Пліній Малодшы|Плініем Малодшым]], па хадайніцтве якога [[Траян]] надаў яму сан трыбуна; пры [[Адрыян]]е быў імператарскім сакратаром (magister epistolarum), але трапіў у няласку за непачцівае стаўленне да жонкі імператара Сабіны і, аддаліўшыся ад двара, аддаўся энцыклапедычна-літаратурным заняткам, па прыкладзе Варона. З іншых крыніц вядомыя назвы яго шматлікіх прац, пераважна напісаных па-грэчаску, прысвечаных літаратуры, філасофіі і прыродзе. Гэта быў руплівы збіральнік, які пакінуў шмат каштоўных звестак аб гістарычных, археалагічных і літаратурных прадметах. Крыніцамі для яго служылі архівы, публічныя акты, гістарычныя творы, мемуары і вуснае паданне. Светоній адным з першых нехрысціянскіх пісьменнікаў паведаміў аб з'яўленні паслядоўнікаў [[Ісус Хрыстос|Ісуса Хрыста]]. Хоць гэта не зусім дакладна: у тэксце ідзе гаворка пра «іудзеяў, усхваляваных нейкім Хрыстом», а гэта імя было распаўсюджана на Блізкім Усходзе ў арамейскамоўным асяроддзі. |
||
{{зноскі}} |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 18:51, 8 кастрычніка 2016
Гай Светоній Транквіл | |
---|---|
лац.: Caius Suetonius Tranquillus[1] | |
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | лац.: Caius Suetonius Tranquillus[1] |
Дата нараджэння | каля 70[2] ці каля 69[1][3] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці | каля 126 ці 140[1] |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | пісьменнік, гісторык, сакратар, біёграф, паэт, антыквар |
Жанр | біяграфія[5] |
Мова твораў | лацінская мова[5] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гай Светоний Транквіл (лац.: Gaius Suetonius Tranquillus) — рымскі пісьменнік, гісторык і вучоны-энцыклапедыст, які жыў прыблізна ў 75-160 гадах. Дакладны год нараджэння не ўстаноўлены, але ў жыццяпісе Нерона ён паведамляе, што быў падлеткам, калі на Усходзе з'явіўся самазванец, які выдаваў сябе за Нерона (89)
Жыццё і агульная характарыстыка навуковых заняткаў
Належаў па паходжанні да саслоўя вершнікаў. З жыццяпісу Калігулы вынікае, што дзед Светонія займаў нязначную пасаду пры імператары. Бацька яго, Светоній Лет, трыбун XIII парнага легіёна, удзельнічаў у барацьбе Атона з Вітэліем. Пры Даміцыяне Светоній жыў у Рыме, займаючыся рыторыкай і граматыкай; сябраваў з Плініем Малодшым, па хадайніцтве якога Траян надаў яму сан трыбуна; пры Адрыяне быў імператарскім сакратаром (magister epistolarum), але трапіў у няласку за непачцівае стаўленне да жонкі імператара Сабіны і, аддаліўшыся ад двара, аддаўся энцыклапедычна-літаратурным заняткам, па прыкладзе Варона. З іншых крыніц вядомыя назвы яго шматлікіх прац, пераважна напісаных па-грэчаску, прысвечаных літаратуры, філасофіі і прыродзе. Гэта быў руплівы збіральнік, які пакінуў шмат каштоўных звестак аб гістарычных, археалагічных і літаратурных прадметах. Крыніцамі для яго служылі архівы, публічныя акты, гістарычныя творы, мемуары і вуснае паданне. Светоній адным з першых нехрысціянскіх пісьменнікаў паведаміў аб з'яўленні паслядоўнікаў Ісуса Хрыста. Хоць гэта не зусім дакладна: у тэксце ідзе гаворка пра «іудзеяў, усхваляваных нейкім Хрыстом», а гэта імя было распаўсюджана на Блізкім Усходзе ў арамейскамоўным асяроддзі.
Зноскі
- ↑ а б в г д Varma S. R. Overview // Internet Movie Database — 1990. Праверана 28 сакавіка 2021.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 17 кастрычніка 2015.
- ↑ Żywoty Cezarów — 6 — Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk, Łódź: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. — С. 7. — 362 с. — ISBN 83-04-01648-6
- ↑ Varma S. R. Mini Bio // Internet Movie Database — 1990. Праверана 28 сакавіка 2021.
- ↑ а б Varma S. R. Mini Bio // Internet Movie Database — 1990. Праверана 28 сакавіка 2021.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 14. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0238-5 (Т. 14).