Сталон: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
VladimirZhV (размовы | уклад) др →Літаратура: +Биологический энц. словарь |
||
| Радок 9: | Радок 9: | ||
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=15|старонкі=136|старонак=552|isbn=985-11-0251-2 (Т. 15)|тыраж=10 000}} |
* {{кніга|загаловак=Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо|адказны=Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2002|том=15|старонкі=136|старонак=552|isbn=985-11-0251-2 (Т. 15)|тыраж=10 000}} |
||
* Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / В. М. Ціхаміраў [і інш.]; пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9 |
* Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / В. М. Ціхаміраў [і інш.]; пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9 |
||
* {{кніга|загаловак=Биологический энциклопедический словарь|адказны=Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.|выданне=2-е изд., исправл.|месца=М.|выдавецтва=Советская энциклопедия|год=1989|старонкі=610|старонак=864|isbn=5-85270-002-9|тыраж=150 600}}{{ref-ru}} |
|||
== Спасылкі == |
== Спасылкі == |
||
Версія ад 07:27, 24 кастрычніка 2016
Сталон (лац.: Stolónis) — тонкі падземны або надземны відазменены парастак некаторых раслін, з доўгімі і тонкімі міжвузеллямі, безліставы або з лускападобным бясколерным ці зялёным лісцем.
У адрозненне ад карэнішча, сталон недаўгавечны і ў ім не адбываецца назапашвання пажыўных рэчываў. Падземныя сталоны ўтвараюцца напр. у бульбы. Надземныя сталоны, якія часта называюць вусамі, характэрны напр. для суніц.
Сталоны прызначаны для вегетатыўнага размнажэння і адносна недаўгавечныя. Звычайна адміраюць у год утварэння або пасля першай перазімоўкі. На падземных сталонах звычайна развіваюцца клубні (бульба, семачок), цыбуліны (гладыёлус, цюльпан), або маладыя расліны (суніцы, казялец паўзучы, касцяніцы). Надземныя сталоны сцелюцца па зямлі і ўкараняюцца ў вузлах.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 136. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
- Біялогія: вучэб. дапам. для 7-га кл. агульнаадукац. устаноў з беларус. мовай навучання / В. М. Ціхаміраў [і інш.]; пад рэд. В. М. Ціхамірава; пер. з рус. мовы Г. І. Кулеш. — Мн.: Нар. асвета, 2010. — 199 с.: іл. ISBN 978-985-03-1340-9
- Биологический энциклопедический словарь / Гл. ред. М. С. Гиляров; Редкол.: А. А. Баев, Г. Г. Винберг, Г. А. Заварзин и др.. — 2-е изд., исправл.. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 610. — 864 с. — 150 600 экз. — ISBN 5-85270-002-9. (руск.)
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сталон- Столон // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)
