Віктар Пятровіч Данілаў: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др removed Category:Асобы using HotCat |
шаблон |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Асоба}} |
|||
{{Цёзкі2|Данілаў}} |
{{Цёзкі2|Данілаў}} |
||
'''Віктар Пятровіч Данілаў''' ({{ДН|20|7|1927}}, {{МН|Яраслаўль||}}, [[Расія]]) — рэлігійны дысідэнт, публіцыст, з [[1976]] — святар грэка-каталіцкай царквы ў падполлі; вязень [[ГУЛАГ]]у ў [[1948]]—[[1955]], ігумен грэка-каталіцкай парафіi ў [[Горад Гродна|Гродне]]. |
'''Віктар Пятровіч Данілаў''' ({{ДН|20|7|1927}}, {{МН|Яраслаўль||}}, [[Расія]]) — рэлігійны дысідэнт, публіцыст, з [[1976]] — святар грэка-каталіцкай царквы ў падполлі; вязень [[ГУЛАГ]]у ў [[1948]]—[[1955]], ігумен грэка-каталіцкай парафіi ў [[Горад Гродна|Гродне]]. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
У [[1947]] паступіў у [[Яраслаўскі педагагічны інстытут]], у чэрв. 1948 арыштаваны за свае крытычныя выказванні пра [[Сталін]]а i абвінавачаны ў антысавецкай агітацыі. Асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі. Тэрмін адбываў у лагеры для асабліва небяспечных паліт. злачынцаў у Iнце, [[Комі АССР]]. За падрыхтоўку ўцёкаў атрымаў паўторную судзімасць тэрмінам на 10 гадоў. За час знаходжання ў няволі пераасэнсаваў свай пазіцыі, адмовіўся ад таталітарнага калектывізму, марксізму і атэізму. У лагеры прыняў [[каталіцызм|каталіцкае веравызнанне]]. У [[1955]] вызвалены па амністыі i пасля ў падполлі займаўся місіянерскай дзейнасцю. Са снеж. [[1955]] узнавіў вучобу на гістарычным |
У [[1947]] паступіў у [[Яраслаўскі педагагічны інстытут]], у чэрв. 1948 арыштаваны за свае крытычныя выказванні пра [[Сталін]]а i абвінавачаны ў антысавецкай агітацыі. Асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі. Тэрмін адбываў у лагеры для асабліва небяспечных паліт. злачынцаў у Iнце, [[Комі АССР]]. За падрыхтоўку ўцёкаў атрымаў паўторную судзімасць тэрмінам на 10 гадоў. За час знаходжання ў няволі пераасэнсаваў свай пазіцыі, адмовіўся ад таталітарнага калектывізму, марксізму і атэізму. У лагеры прыняў [[каталіцызм|каталіцкае веравызнанне]]. У [[1955]] вызвалены па амністыі i пасля ў падполлі займаўся місіянерскай дзейнасцю. Са снеж. [[1955]] узнавіў вучобу на гістарычным факультэце Яраслаўскага педагагічнага інстытута. Аднак пасля сканчэння дыплом яму спачатку не выдалі па той прычыне, што ён быў актыўным католікам, пра што адміністрацыі інстытута стала вядома з даносу. Толькі настойлівасць Данілава, яго афіцыйныя звароты ў дзяржаўныя ўстановы з заявамі пра рэлігійную дыскрымінацыю дазволілі ва ўмовах паліт. лібералізацыі — «адлігі» часоў [[М. Хрушчоў|М. Хрушчова]], адстаяць свае правы i атрымаць дыплом. Але ўладкавацца па спецыяльнасці ён не змог, з [[1959]] працаваў электрамантажнікам. У 1960 пераязджае ў больш ліберальныя рэгіёны [[СССР]] — спачатку ў [[Вільнюс]], а ў [[1967]] у Гродна. У пачатку 1970-х г. атрымаў прапанову вучыцца на святара грэка-каталіцкага абраду. У [[1976]] у [[Горад Львоў|Львове]] тайна пасвечаны ў святары мітрапалітам Уладзімірам Сцернюком. Вярнуўся ў Гродна i пачаў святарскае служэнне ва ўмовах падполля. Пісаў рэлігійныя працы для самвыдату. З [[1992]] легальна ігумен грэка-каталіцкай парафіi ў Гродне. |
||
== |
== Літаратура == |
||
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}} |
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}} |
||
Версія ад 19:25, 23 лістапада 2016
| Віктар Пятровіч Данілаў | |
|---|---|
| Род дзейнасці | пісьменнік, журналіст |
| Дата нараджэння | 20 ліпеня 1927 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 7 снежня 2016 (89 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква |
| Альма-матар | |
| Узнагароды і прэміі |
 |
Віктар Пятровіч Данілаў (20 ліпеня 1927, Яраслаўль, Расія) — рэлігійны дысідэнт, публіцыст, з 1976 — святар грэка-каталіцкай царквы ў падполлі; вязень ГУЛАГу ў 1948—1955, ігумен грэка-каталіцкай парафіi ў Гродне.
Біяграфія
У 1947 паступіў у Яраслаўскі педагагічны інстытут, у чэрв. 1948 арыштаваны за свае крытычныя выказванні пра Сталіна i абвінавачаны ў антысавецкай агітацыі. Асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі. Тэрмін адбываў у лагеры для асабліва небяспечных паліт. злачынцаў у Iнце, Комі АССР. За падрыхтоўку ўцёкаў атрымаў паўторную судзімасць тэрмінам на 10 гадоў. За час знаходжання ў няволі пераасэнсаваў свай пазіцыі, адмовіўся ад таталітарнага калектывізму, марксізму і атэізму. У лагеры прыняў каталіцкае веравызнанне. У 1955 вызвалены па амністыі i пасля ў падполлі займаўся місіянерскай дзейнасцю. Са снеж. 1955 узнавіў вучобу на гістарычным факультэце Яраслаўскага педагагічнага інстытута. Аднак пасля сканчэння дыплом яму спачатку не выдалі па той прычыне, што ён быў актыўным католікам, пра што адміністрацыі інстытута стала вядома з даносу. Толькі настойлівасць Данілава, яго афіцыйныя звароты ў дзяржаўныя ўстановы з заявамі пра рэлігійную дыскрымінацыю дазволілі ва ўмовах паліт. лібералізацыі — «адлігі» часоў М. Хрушчова, адстаяць свае правы i атрымаць дыплом. Але ўладкавацца па спецыяльнасці ён не змог, з 1959 працаваў электрамантажнікам. У 1960 пераязджае ў больш ліберальныя рэгіёны СССР — спачатку ў Вільнюс, а ў 1967 у Гродна. У пачатку 1970-х г. атрымаў прапанову вучыцца на святара грэка-каталіцкага абраду. У 1976 у Львове тайна пасвечаны ў святары мітрапалітам Уладзімірам Сцернюком. Вярнуўся ў Гродна i пачаў святарскае служэнне ва ўмовах падполля. Пісаў рэлігійныя працы для самвыдату. З 1992 легальна ігумен грэка-каталіцкай парафіi ў Гродне.
Літаратура
- [0 1] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.