Правіла Хунда: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Neaved (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Neaved (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{пішу||}}'''Правіла Хунда''' — правіла [[квантавай хіміі]], якое вызначае парадак запаўнення [[арбіталей]] пэўнага подслоя і фармулюецца наступным чынам: сумарнае значэнне [[спін]]авага [[квантавага ліку]] [[электрон]]аў дадзенага падслоя павінна быць максімальным. Сфармулявана [[Фрыдрыхам Хундам]] ў 1925 годзе.
'''Правіла Хунда''' — правіла [[квантавай хіміі]], якое вызначае парадак запаўнення [[арбіталей]] пэўнага подслоя і фармулюецца наступным чынам: сумарнае значэнне [[спін]]авага [[квантавага ліку]] [[электрон]]аў дадзенага падслоя павінна быць максімальным. Сфармулявана [[Фрыдрыхам Хундам]] ў 1925 годзе.


Гэта азначае, што ў кожная з арбіталей падслоя запаўняецца спачатку адным электронам, а толькі пасля расходавання незапоўненых арбіталей на гэтую арбіталь дадаецца другі электрон. Пры гэтым на адной арбіталі знаходзяцца два электрона з полуцелыми [[спін]]амі процілеглага знака, якія спарваюцца (утвараюць двухэлектроннае воблака) і, у выніку, сумарны спін арбіталь становіцца роўным нулю.
Гэта азначае, што ў кожная з арбіталей падслоя запаўняецца спачатку адным электронам, а толькі пасля расходавання незапоўненых арбіталей на гэтую арбіталь дадаецца другі электрон. Пры гэтым на адной арбіталі знаходзяцца два электрона з полуцелыми [[спін]]амі процілеглага знака, якія спарваюцца (утвараюць двухэлектроннае воблака) і, у выніку, сумарны спін арбіталь становіцца роўным нулю.

Версія ад 23:23, 2 снежня 2016

Правіла Хунда — правіла квантавай хіміі, якое вызначае парадак запаўнення арбіталей пэўнага подслоя і фармулюецца наступным чынам: сумарнае значэнне спінавага квантавага ліку электронаў дадзенага падслоя павінна быць максімальным. Сфармулявана Фрыдрыхам Хундам ў 1925 годзе.

Гэта азначае, што ў кожная з арбіталей падслоя запаўняецца спачатку адным электронам, а толькі пасля расходавання незапоўненых арбіталей на гэтую арбіталь дадаецца другі электрон. Пры гэтым на адной арбіталі знаходзяцца два электрона з полуцелыми спінамі процілеглага знака, якія спарваюцца (утвараюць двухэлектроннае воблака) і, у выніку, сумарны спін арбіталь становіцца роўным нулю.

Іншая фармулёўка: Ніжэй па энергіі ляжыць той атамны тэрм, для якога выконваюцца дзве ўмовы.

  1. Мульціплетнасць максімальная;
  2. Пры супадзенні мульціплетнасцей сумарны арбітальны момант L максімальны.

Разбярэм гэта правіла на прыкладзе запаўнення арбіталей p-падураўней "p"-элементаў другога перыяду (гэта значыць ад бора да неона (у прыведзенай ніжэй схеме гарызантальнымі рысачкамі пазначаны арбіталі, вертыкальнымі стрэлкамі — электроны, прычым кірунак стрэлкі пазначае арыентацыю спіна):

Файл:Схема заполнения p-подуровней от бора до неона.png
Парадак запаўнення арбіталей p-падураўней "p"-элементаў другога перыяду

Як бачна, спачатку з'яўляецца адзін электрон на 2px-арбіталі, затым адзін электрон на 2py-арбіталі, пасля гэтага адзін электрон на 2pz-арбіталі, затым з'яўляюцца парныя электроны на 2px-, 2py- і 2pz-арбіталях.