Вялікая сініца: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 52: Радок 52:




{{zoo-stub}}
{{ornitology-stub}}

Версія ад 07:31, 5 красавіка 2017

Вялікая сініца
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Parus major Linnaeus, 1758

Падвіды
Арэал

выява

Ахоўны статус

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  561864
NCBI  9157
EOL  1051974
FW  368939

Вялі́кая сіні́ца[1] (Parus major) — самы буйны і найбольш распаўсюджаны ў Беларусі відаў сініцавых.

Апісанне

Даўжыня цела 14 см, размах крылаў 22-25 см. Чорная, блiскучая галава з белымi шчокамi i чорны «гальштук» па сярэдзiне жоўтага споду цела. Маладыя з карычневым або бурым апярэннем замест чорнага, шчокi жаўтаватыя. Сярэднеазiяцкi падвiд увогуле без жоўтага i алiўкава-зялёнага колеру, але з белым i алiўкава-шэрым.

Пашырэнне

Жыве ў Еўропе, Азіі і Паўночна-Заходняй Афрыцы. У дзікай прыродзе сустракаецца ў разнастайных лясах, звычайна на адкрытых участках, узлесках, па берагах вадаёмаў. Аселая, частка папуляцыі качуе альбо мігрыруе.

Асаблівасці біялогіі

Яйкі

За невялікім выключэннем, размнаваецца з канца студзеня па верасень, робячы 2 кладкі за сезон. Гняздуе ў дуплах і пустэчах дрэў, а таксама ў разнастайных нішах як прыроднага, так і антрапагеннага паходжання. Імкнецца да жытла чалавека, часта сустракаецца ў буйных гарадах і іншых населеных пунктах, у прыгарадах, у садах і парках. Сілкуецца пераважна дробнымі насякомымі і іншымі бесхрыбтовымі.

Зноскі

  1. Артыкул Сініцавыя ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.14. Мн., 2002, С.400-401

Літаратура

Спасылкі


Шаблон:Ornitology-stub