Пётр Максавіч Явіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др →Творчасць: clean up з дапамогай AWB |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
== Творчасць == |
== Творчасць == |
||
У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты В. З. Харужай, народнага артыста СССР І. В. Ільінскага, [[Мінай Шмыроў|М. Ф. Шмырова]] («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР В. Д. Дзмітрыева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы. |
У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты В. З. Харужай, народнага артыста СССР І. В. Ільінскага, [[Мінай Шмыроў|М. Ф. Шмырова]] («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР В. Д. Дзмітрыева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы. |
||
{{зноскі}} |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 20:03, 12 мая 2017
Пётр (Іштван) Максавіч Явіч (5 верасня 1918 — 14 кастрычніка 2008) — беларускі жывапісец. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Член Саюза мастакоў СССР. Кавалер ордэна Айчыннай вайны II ступені. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь ад 16 студзеня 1995 г. № 3518-XII П. М. Явіч узнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь.
П. М. Явіч (сапраўднае імя — Іштван) нарадзіўся ў Венгрыі ў горадзе Цёрэксентміклаш , куды патрапіў яго бацька, які жыў у Віцебску, у якасці ваеннапалоннага ў Першую сусветную вайну. З 1929 года жыў і працаваў у Віцебску. Вучыўся майстэрству мастака ў Іегуды Пэна.
Творчасць
У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты В. З. Харужай, народнага артыста СССР І. В. Ільінскага, М. Ф. Шмырова («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР В. Д. Дзмітрыева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы.
Зноскі
Літаратура
- Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. Т. 5. Скамарохі — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1987. — 703 с. — 9500 экз.
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18. Кн. 1: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18, Кн. 1)