Абарона: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др →Гісторыя |
||
Радок 7: | Радок 7: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
[[Выява: |
[[Выява:Siege orleans.jpg|thumb|250пкс|[[Аблога Арлеана]]. Мініяцюра з [[Вігіліі на смерць караля Карла VII|«''Вігілій на смерць караля Карла VII''»]], канец XV стагоддзя.]] |
||
У [[Старажытны свет|Старажытным свеце]] і ў [[Сярэднявечча|Сярэднявеччы]] для абароны выкарыстоўвалі ўмацаваныя [[горад|гарады]], [[Крэпасць|крэпасці]], [[Замак|замкі]]. З аснашчэннем [[Армія|армій]] (з [[XIV]]—[[XV]] стст.) [[Агнястрэльная зброя|агнястрэльнай зброяй]] пачалося будаўніцтва палявых [[Абарончыя ўмацаванні|абарончых умацаванняў]], галоўным чынам, земляных, якія выкарыстоўваліся для вядзення агню па праціўніку і ўкрыцця ад яго [[Гарматнае ядро|ядраў]] і [[Куля|куль]]. З'яўленне ў сярэдзіне [[XIX]] стагоддзя наразной зброі, якая мела большую хуткастрэльнасць і далёкасць стральбы, выклікала неабходнасць удасканалення спосабаў абароны. Для павышэння яе ўстойлівасці баявыя парадкі войскаў (сіл) сталі эшаланіраваць у глыбіню. |
У [[Старажытны свет|Старажытным свеце]] і ў [[Сярэднявечча|Сярэднявеччы]] для абароны выкарыстоўвалі ўмацаваныя [[горад|гарады]], [[Крэпасць|крэпасці]], [[Замак|замкі]]. З аснашчэннем [[Армія|армій]] (з [[XIV]]—[[XV]] стст.) [[Агнястрэльная зброя|агнястрэльнай зброяй]] пачалося будаўніцтва палявых [[Абарончыя ўмацаванні|абарончых умацаванняў]], галоўным чынам, земляных, якія выкарыстоўваліся для вядзення агню па праціўніку і ўкрыцця ад яго [[Гарматнае ядро|ядраў]] і [[Куля|куль]]. З'яўленне ў сярэдзіне [[XIX]] стагоддзя наразной зброі, якая мела большую хуткастрэльнасць і далёкасць стральбы, выклікала неабходнасць удасканалення спосабаў абароны. Для павышэння яе ўстойлівасці баявыя парадкі войскаў (сіл) сталі эшаланіраваць у глыбіню. |
||
Версія ад 14:18, 15 мая 2017
Абарона — від ваенных (баявых) дзеянняў, заснаваны на ахоўных дзеяннях узброеных сіл (войскаў, сіл). Ужываецца з мэтай сарваць ці спыніць наступ праціўніка, утрымаць важныя зоны, раёны, межы і аб'екты, скаваць перавышаючыя сілы непрыяцеля, стварыць умовы для пераходу ў наступ і г.д. Таксама сістэма палітычных, эканамічных, ваенных, сацыяльных, прававых і іншых мер па падрыхтоўцы да ўзброенай абароны дзяржавы, цэласнасці і недатыкальнасці яго тэрыторыі.
Складаецца ў паражэнні праціўніка агнявымі (у ядзернай вайне і ядзернымі) ударамі, адлюстраванні яго агнявых і ядзерных удараў, наступальных дзеянняў, якія прадпрымаюцца на зямлі, у паветры і на моры, процідзеянні спробам праціўніка захапіць абаронныя рубяжы, раёны, аб'екты, разгроме яго груповак войскаў (сіл).
Абарона можа мець стратэгічнае, аператыўнае і тактычнае значэнне. Абарона арганізуецца загадзя або ў выніку пераходу войскаў (сіл) праціўніка ў наступ. Звычайна, нароўні з адлюстраваннем удараў праціўніка абарона ўключае і элементы наступальных дзеянняў (нанясенне сустрэчных і папераджальных агнявых удараў, правядзенне контрудараў і контратак, паражэнне атакуючага праціўніка ў раёнах яго базіравання, разгортвання і на зыходных межах), удзельная вага якіх характарызуе ўзровень яе актыўнасці.
Гісторыя
У Старажытным свеце і ў Сярэднявеччы для абароны выкарыстоўвалі ўмацаваныя гарады, крэпасці, замкі. З аснашчэннем армій (з XIV—XV стст.) агнястрэльнай зброяй пачалося будаўніцтва палявых абарончых умацаванняў, галоўным чынам, земляных, якія выкарыстоўваліся для вядзення агню па праціўніку і ўкрыцця ад яго ядраў і куль. З'яўленне ў сярэдзіне XIX стагоддзя наразной зброі, якая мела большую хуткастрэльнасць і далёкасць стральбы, выклікала неабходнасць удасканалення спосабаў абароны. Для павышэння яе ўстойлівасці баявыя парадкі войскаў (сіл) сталі эшаланіраваць у глыбіню.
Элементы сухапутнай абароны
У залежнасці ад умоў элементы сухапутнай абароны ўключаюць:
- абарончы рубеж
- перадполле ці перадавая паласа абароны;
- пазіцыя баявой аховы;
- галоўная паласа абароны[1].
Разнавіднасці абароны
- агульнавайсковая
- проціпаветраная абарона
- проціракетная абарона
- процікасмічная абарона
- процітанкавая абарона
- проціартылерыйская
- процілодачная
- іншыя віды (гл. напр. Стратэгічная абаронная ініцыятыва)
Гл. таксама
Зноскі
Літаратура
- Линия адаптивной радиосвязи — Объектовая противовоздушная оборона / [под общ. ред. Н. В. Огаркова]. — М.: Военное издательство Министерства обороны СССР, 1978. — 686 с. — (Советская военная энциклопедия).;