Петрапаўлаўскі сабор (Казань): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 09:32, 27 ліпеня 2017

Петрапаўлаўскі сабор у Казані — праваслаўны храм, пабудаваны ў стылі рускага барока па загаду Петра I ў 1726 годзе.

У гэтым храме былі ўсе рускія імператары, пачыная з Кацярыны II, акрамя Нікалая II. Таксама тут было шмат знакамітых людзей: Аляксандр Гумбальт, Аляксандр Дзюма. У хоры сабора спяваў Фёдар Шаляпін.

Іканастас

Галоўнае упрыгожванне сабора — 7-ярусны іканастас вышынёй 25 метраў.

Пасля 1917 года

У канцы 1930 гадоў настаяцель прыхода Андрей Багалюбаў быў арыштаваны за «антысавецкую дзейнасць».

З 1931 года пачалася кампанія па зачыненні храма. У 1931 годзе на сходзе груп камяка палітасветы выступала таварышч Шисранова, якая, з прычыны вострай патрэбы ў жылплошчы увогуле і пад культурныя установы ў прыватнасці, запатрабавала перадаць сабор «пад клуб, чытальню ці бібліятэку», для чаго была скіравана рэзалюцыя ў аблсавет СВБ. Ужо на наступны дзень СВБ скіравала тав. Карнілава з антырэлігійнай лекцыяй на тэму «Пра рэлігію і культурную рэвалюцыю» на макаронную фабрыку, «ТатСтройобъединение» і кандытарскую фабрыку, а ў наступныя дні яшчэ шэраг арганізацый, агітуючы за «вызваленне ад папоўскіх пут той масы насельніцтва, якая яшчэ не ўсвядоміла шкоды і хлусні рэлігіі» . Усе справаздачы з падобных імпрэз збіраліся, з тым, каб мець поўны пакет дакументаў для зачынення храма.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Петрапаўлаўскі сабор у Казані.jpg|міні|Петрапаўлаўскі сабор у Казані]]
-'''Петрапаўлаўскі сабор у Казані''' - [[праваслаўе|праваслаўны]] храм, пабудаваны ў стылі рускага барока па загаду [[Пётр I, імператар расійскі|Петра I]] ў [[1726]] годзе.
+'''Петрапаўлаўскі сабор у Казані''' — [[праваслаўе|праваслаўны]] храм, пабудаваны ў стылі рускага барока па загаду [[Пётр I, імператар расійскі|Петра I]] ў [[1726]] годзе.
 У гэтым храме былі ўсе [[Дынастыя Раманавых|рускія імператары]], пачыная з [[Кацярына II|Кацярыны II]], акрамя [[Мікалай II, імператар расійскі|Нікалая II]]. Таксама тут было шмат знакамітых людзей: [[Аляксандр Гумбальт]], [[Аляксандр Дзюма, бацька|Аляксандр Дзюма]]. У хоры сабора спяваў [[Фёдар Іванавіч Шаляпін|Фёдар Шаляпін]].
 == Іканастас ==
-Галоўнае упрыгожванне сабора - 7-ярусны [[іканастас]] вышынёй 25 [[Метрычная сістэма мер|метраў]].
+Галоўнае упрыгожванне сабора — 7-ярусны [[іканастас]] вышынёй 25 [[Метрычная сістэма мер|метраў]].
 == Пасля 1917 года ==
-У канцы 1930 гадоў настаяцель прыхода [[Андрей Багалюбаў]] быў арыштаваны за "антысавецкую дзейнасць".
+У канцы 1930 гадоў настаяцель прыхода [[Андрей Багалюбаў]] быў арыштаваны за «антысавецкую дзейнасць».
-З 1931 года пачалася кампанія па зачыненні храма. У [[1931]] годзе на сходзе груп камяка палітасветы выступала таварышч Шисранова, якая, з прычыны вострай патрэбы ў жылплошчы увогуле і пад культурныя установы ў прыватнасці, запатрабавала перадаць сабор «пад клуб, чытальню ці бібліятэку», для чаго была скіравана рэзалюцыя ў аблсавет СВБ. Ужо на наступны дзень [[Саюз ваяўнічых бязбожнікаў|СВБ]] скіравала тав.Карнілава з антырэлігійнай лекцыяй на тэму «Пра рэлігію і культурную рэвалюцыю» на макаронную фабрыку, "ТатСтройобъединение" і кандытарскую фабрыку, а ў наступныя дні яшчэ шэраг арганізацый, агітуючы за «вызваленне ад папоўскіх пут той масы насельніцтва, якая яшчэ не ўсвядоміла шкоды і хлусні [[Рэлігія|рэлігіі]]» . Усе справаздачы з падобных імпрэз збіраліся, з тым, каб мець поўны пакет дакументаў для зачынення храма.
+З 1931 года пачалася кампанія па зачыненні храма. У [[1931]] годзе на сходзе груп камяка палітасветы выступала таварышч Шисранова, якая, з прычыны вострай патрэбы ў жылплошчы увогуле і пад культурныя установы ў прыватнасці, запатрабавала перадаць сабор «пад клуб, чытальню ці бібліятэку», для чаго была скіравана рэзалюцыя ў аблсавет СВБ. Ужо на наступны дзень [[Саюз ваяўнічых бязбожнікаў|СВБ]] скіравала тав. Карнілава з антырэлігійнай лекцыяй на тэму «Пра рэлігію і культурную рэвалюцыю» на макаронную фабрыку, «ТатСтройобъединение» і кандытарскую фабрыку, а ў наступныя дні яшчэ шэраг арганізацый, агітуючы за «вызваленне ад папоўскіх пут той масы насельніцтва, якая яшчэ не ўсвядоміла шкоды і хлусні [[Рэлігія|рэлігіі]]» . Усе справаздачы з падобных імпрэз збіраліся, з тым, каб мець поўны пакет дакументаў для зачынення храма.