Львоўская вобласць: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 51: Радок 51:


== Геаграфія ==
== Геаграфія ==
Львоўская вобласць размешчана ў межах [[Валынскае ўзвышша|Валынскага]] і [[Падольскае ўзвышша|Падольскага ўзвышшаў]]. На поўдні - адгор'і [[Усходнія Карпаты|Усходніх Карпат]] (найвышэйшы пункт вобласці - гара [[Пікуй]]). [[Карысныя выкапні]]: [[нафта]], прыродны газ, буры і каменны вугаль, [[азакерыт]], [[сера]], калійная і кухонная солі, будаўнічыя матэрыялы. Крыніцы мінеральных вод (больш за 100) і тарфяная лекавая гразь. Клімат умерана кантынентальны. Сярэднія тэмпературы студзеня ад -4°С да -6°С, ліпеня 13-18°С. [[ападкі|Ападкаў]] ад 650 мм да 1000 мм (у гарах) за год. Галоўныя рэкі: [[Днестр]], [[Заходні Буг]] (басейн р.Вісла), [[Стыр]] (басейн р.Прыпяць). Глебы пераважна шэрыя і цёмна-шэрыя ападзоленыя, [[дзярнова-падзолістыя глебы|дзярнова-падзолістыя]], перагнойна-карбанатныя, у далінах рэк алювіяльна-лугавыя. Каля 1/3 тэрыторыі займаюць лясы (дуб, граб, бук, хвоя), горныя лугі, балоты. Запаведнік Расточча.
Львоўская вобласць размешчана ў межах [[Валынскае ўзвышша|Валынскага]] і [[Падольскае ўзвышша|Падольскага ўзвышшаў]]. На поўдні — адгор'і [[Усходнія Карпаты|Усходніх Карпат]] (найвышэйшы пункт вобласці — гара [[Пікуй]]). [[Карысныя выкапні]]: [[нафта]], прыродны газ, буры і каменны вугаль, [[азакерыт]], [[сера]], калійная і кухонная солі, будаўнічыя матэрыялы. Крыніцы мінеральных вод (больш за 100) і тарфяная лекавая гразь. Клімат умерана кантынентальны. Сярэднія тэмпературы студзеня ад −4 °C да −6 °C, ліпеня 13-18 °C. [[ападкі|Ападкаў]] ад 650 мм да 1000 мм (у гарах) за год. Галоўныя рэкі: [[Днестр]], [[Заходні Буг]] (басейн р. Вісла), [[Стыр]] (басейн р. Прыпяць). Глебы пераважна шэрыя і цёмна-шэрыя ападзоленыя, [[дзярнова-падзолістыя глебы|дзярнова-падзолістыя]], перагнойна-карбанатныя, у далінах рэк алювіяльна-лугавыя. Каля 1/3 тэрыторыі займаюць лясы (дуб, граб, бук, хвоя), горныя лугі, балоты. Запаведнік Расточча.


== Вядомыя асобы ==
== Вядомыя асобы ==
Радок 60: Радок 60:
* [[Украінская аўтаномная праваслаўная царква Львова]]
* [[Украінская аўтаномная праваслаўная царква Львова]]


== Літаратура ==
* {{Крыніцы/БелЭн|9}}
{{Львоўская вобласць}}
{{Львоўская вобласць}}
{{Адміністрацыйны падзел Украіны}}
{{Адміністрацыйны падзел Украіны}}

Версія ад 10:19, 29 жніўня 2017

Львоўская вобласць
Львівська область
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр Горад Львоў
Дата ўтварэння 4 снежня 1939[1]
Кіраўнік Максім Казіцкі[d]
Насельніцтва (2006)
2,568 млн. (4-е месца)
Шчыльнасць 118,04 чал./км²
Плошча 21,833 тыс.
Вышыня
над узроўнем мора
 • Найвышэйшы пункт


 1408 м
Львоўская вобласць на карце
Часавы пояс UTC+2 і UTC+03:00
Код ISO 3166-2 UA-46
Тэлефонны код 032
Код аўтам. нумароў BC
Афіцыйны сайт
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Льво́ўская во́бласць (укр.: Льві́вська о́бласть) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ва Украіне. Плошча вобласці складае 21,833 тыс. км². Насельніцтва — 2 591, 58 тыс. чалавек (2004). Адміністрацыйны цэнтр — горад Львоў. Утворана 4 снежня 1939 года.

Геаграфія

Львоўская вобласць размешчана ў межах Валынскага і Падольскага ўзвышшаў. На поўдні — адгор'і Усходніх Карпат (найвышэйшы пункт вобласці — гара Пікуй). Карысныя выкапні: нафта, прыродны газ, буры і каменны вугаль, азакерыт, сера, калійная і кухонная солі, будаўнічыя матэрыялы. Крыніцы мінеральных вод (больш за 100) і тарфяная лекавая гразь. Клімат умерана кантынентальны. Сярэднія тэмпературы студзеня ад −4 °C да −6 °C, ліпеня 13-18 °C. Ападкаў ад 650 мм да 1000 мм (у гарах) за год. Галоўныя рэкі: Днестр, Заходні Буг (басейн р. Вісла), Стыр (басейн р. Прыпяць). Глебы пераважна шэрыя і цёмна-шэрыя ападзоленыя, дзярнова-падзолістыя, перагнойна-карбанатныя, у далінах рэк алювіяльна-лугавыя. Каля 1/3 тэрыторыі займаюць лясы (дуб, граб, бук, хвоя), горныя лугі, балоты. Запаведнік Расточча.

Вядомыя асобы

Рэлігія

Літаратура

  1. Вікікрыніцы — 2003. Праверана 24 снежня 2016.