Мост Санта-Трыніта: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Bot: Migrating 11 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q545578 (translate me) |
D.L.M.I. Bel (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4: | Радок 4: | ||
'''Мост Санта-Трыніта''' — [[мост]] праз [[рака Арно|раку Арно]] ў [[горад Фларэнцыя|Фларэнцыі]]. |
'''Мост Санта-Трыніта''' — [[мост]] праз [[рака Арно|раку Арно]] ў [[горад Фларэнцыя|Фларэнцыі]]. |
||
Санта-Трыніта лічыцца самым вытанчаных мастоў Фларэнцыі. Ён быў узведзены ў [[1258]] г. спачатку ў дрэве, а затым, пасля разбурэння ад паводкі 1333, - у камені, а ў 1557 г., пасля чарговага выхаду Арно з берагоў, заменены існуючым. Абрысы гэтага шасціпралётнага моста [[Барталамеа Аманаці]] (выкарыстаў, магчыма, праект Мікеланджэла) радуюць вока сваімі прыгожымі формамі, авальнымі аркамі, магутнымі гранёнымі асновамі, мармуровымі картушамі і скульптурай. Мост |
Санта-Трыніта лічыцца самым вытанчаных мастоў Фларэнцыі. Ён быў узведзены ў [[1258]] г. спачатку ў дрэве, а затым, пасля разбурэння ад паводкі 1333, - у камені, а ў 1557 г., пасля чарговага выхаду Арно з берагоў, заменены існуючым. Абрысы гэтага шасціпралётнага моста [[Барталамеа Аманаці]] (выкарыстаў, магчыма, праект Мікеланджэла) радуюць вока сваімі прыгожымі формамі, авальнымі аркамі, магутнымі гранёнымі асновамі, мармуровымі картушамі і скульптурай. Мост у [[1944]] г. узарвалі нацысты, але гараджане ў [[1957]] г. беражліва яго аднавілі, прычым з вады былі паднятыя фрагменты старой канструкцыі. Непадалёк ад моста знаходзіцца [[Санта-Трыніта|аднайменная царква]]. |
||
[[Image:Dante and beatrice.jpg|thumb|злева|Дантэ і Беатрычэ, [[Генры Холідэй]], [[1883]]]] |
[[Image:Dante and beatrice.jpg|thumb|злева|Дантэ і Беатрычэ, [[Генры Холідэй]], [[1883]]]] |
||
Версія ад 21:11, 5 верасня 2017
Мост Санта-Трыніта — мост праз раку Арно ў Фларэнцыі.
Санта-Трыніта лічыцца самым вытанчаных мастоў Фларэнцыі. Ён быў узведзены ў 1258 г. спачатку ў дрэве, а затым, пасля разбурэння ад паводкі 1333, - у камені, а ў 1557 г., пасля чарговага выхаду Арно з берагоў, заменены існуючым. Абрысы гэтага шасціпралётнага моста Барталамеа Аманаці (выкарыстаў, магчыма, праект Мікеланджэла) радуюць вока сваімі прыгожымі формамі, авальнымі аркамі, магутнымі гранёнымі асновамі, мармуровымі картушамі і скульптурай. Мост у 1944 г. узарвалі нацысты, але гараджане ў 1957 г. беражліва яго аднавілі, прычым з вады былі паднятыя фрагменты старой канструкцыі. Непадалёк ад моста знаходзіцца аднайменная царква.
Літаратура
- Comitato per la ricostruzione del Ponte Santa Trinita, Firenze, Trentennale della Ricostruzione. 16 marzo 1958- 16 marzo 1988, Comune di Firenze, Edito a cura del Comitato per la ricostruzione del Ponte a Santa Trinita, Tiposervice, Firenze 1988.
- Francesco Guerrieri, Lucia Bracci, Giancarlo Pedreschi, I ponti sull'Arno dal Falterona al mare, Firenze, Edizioni Polistampa, 1998.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мост Санта-Трыніта