Свідэрская культура: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Спасылкі: дапаўненне
Радок 34: Радок 34:
{{archeology-stub}}
{{archeology-stub}}
[[Катэгорыя:Мезаліт Еўропы]]
[[Катэгорыя:Мезаліт Еўропы]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Расія]]
[[Катэгорыя:Археалагічныя культуры Еўропы]]
[[Катэгорыя:Археалагічныя культуры Еўропы]]
[[Катэгорыя:Археалагічныя культуры Беларусі]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Літва]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Літва]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Беларусь]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Польшча]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Польшча]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Расія]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Украіна]]
[[Катэгорыя:Дагістарычная Украіна]]
[[Катэгорыя:Археалогія ў Пскоўскай вобласці]]
[[Катэгорыя:Археалогія ў Пскоўскай вобласці]]

Версія ад 18:24, 7 верасня 2017

Свідэрская культура
Палеаліт
Лакалізацыя Польшча, Літва і Беларусь
Датаванне IXVIII тыс. н. э.
Пераемнасць
Мадленская (?) Бутаўская
Кундская
Нёманская

Каморніцкая
Тахунійская

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шаблон:Палеаліт

Свідэрская культура — археалагічная культура фінальнага палеаліту (IX—VIII тыс. да н.э.) на тэрыторыі Цэнтральнай і Усходняй Еўропы. Ядром свідэрскай культуры лічыцца тэрыторыя Польшчы, Літвы і Беларусі. Аднак яе элементы прасочваюцца на сумежных тэрыторыях Расіі (Пскоўская вобласць[1]) і Украіны аж да Крыма[2]. Названа па стаянцы Свідры Вельке каля Варшавы (польск.: Świdry Wielkie). Прадстаўлена стаянкамі тундравых паляўнічых на паўночнага аленя, якія выкарыстоўвалі стрэлы з крэмневымі наканечнікамі.

На захадзе была звязана з Лінгбі[3]. На аснове свідэрскай культуры сфарміравалася бутаўская[4], кундская[5] і нёманская культуры. Знікненне свідэрскай культуры звязана з кліматычнымі зменамі пачатку галацэну. Лічыцца, што носьбіты свідэрскай культуры мелі гаплагрупу I[3] і складалі т.зв. дагерманскі субстрат

На гэтых тэрыторыях сфарміравалася скупчэнне мезалітычных культур. Паводле меркавання А. Г. Калечыц, гэта тлумачыцца як прылядніковай зонай, якой прытрымліваўся паўночны алень, так і наяўнасцю сыравіны для вырабу прылад працы і зброі на тэрыторыі беларускага Падняпроўя, выключна багатага на лёгкадаступныя паклады крэменю.

Зноскі

Спасылкі

Шаблон:Belarus-hist-stub Шаблон:Archeology-stub