ФК Фіярэнціна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Склад: + Ларыні, Тэро, - Рэбіч
др аўтаматычны перанос катэгорыі
Радок 121: Радок 121:


[[Катэгорыя:Футбольныя клубы Італіі|Фіярэнціна]]
[[Катэгорыя:Футбольныя клубы Італіі|Фіярэнціна]]
[[Катэгорыя:Горад Фларэнцыя]]
[[Катэгорыя:Фларэнцыя]]
[[Катэгорыя:ФК Фіярэнціна|*]]
[[Катэгорыя:ФК Фіярэнціна|*]]

Версія ад 17:23, 23 верасня 2017

Фіярэнціна
ACF Fiorentina.svg
Поўная назва ACF Fiorentina SpA
Заснаваны 26 жніўня 1926
Горад Фларэнцыя, Італія
Стадыён Артэміа Франкі
Умяшчальнасць: 43 147
Уладальнік Рока Каміса[d]
Галоўны трэнер Стэфана Піёлі
Чэмпіянат Серыя A
2016/17 8 месца
Сайт Афіцыйны сайт
Форма
Асноўная
форма
Форма
Гасцявая
форма
Форма
Рэзервовая
форма

«Фіярэнціна» (італ.: Fiorentina) — італьянскі футбольны клуб з горада Фларэнцыя. Заснаваны ў 1926 годзе пры аб'яднанні клуба «Фірэнцэ» і футбольнай секцыі моладзевай каманды «Лібертас», аднак быў перафарміраваны ў 2002 годзе пасля банкруцтва. «Фіярэнціна» большасць часу свайго існавання гуляе ў найвышэйшым дывізіёне італьянскага футбола, і толькі чатыры клубы правялі ў Серыі A больш сезонаў, чым «Фіярэнціна». «Фіярэнціна» двойчы перамагала ў італьянскім чэмпіянаце, у сезоне 1955/56, а затым у сезоне 1968/69. Таксама клуб з'яўляецца 6-разовым уладальнікам Кубка Італіі, уладальнікам Кубка кубкаў (1961).

З 1931 года клуб гуляў на стадыёне «Артэміа Франкі», які ў цяперашні час мае магутнасць у 47 282 чалавек. Стадыён выкарыстаў некалькі імёнаў на працягу многіх гадоў і зведаў некалькі рэканструкцый. «Фіярэнціна» шырока вядомая пад мянушкай «фіялкі», якая мае спасылку на іх адметны фіялетавы колер формы.

Гісторыя

Стварэнне

«Фіярэнціна» была заснавана ў 1926 годзе членам Нацыянальнай фашысцкай партыі маркізам Луіджы Рыдольфі[1], які ініцыяваў зліццё двух фларэнційскіх клубаў — «Фірэнцэ» (італ.: Club Sportivo Firenze) і «Лібертас» (італ.: Palestra Ginnastica Libertas). Мэтай гэтага зліцця было з'яўленне ў Фларэнцыі моцнага клуба, здольнага канкураваць з супернікамі ў паўночна-заходняй Італіі. Таксама мела месца культурнае адраджэнне «Фларэнційскага кальча», продка сучаснага футболу, у які гулялі члены сям'і Медычы.

22 верасня 1929 года на таварыскі матч з «Ромай» футбалісты «Фіярэнціны» ўпершыню выйшлі на поле ў фіялетавых футболках з эмблемай у выглядзе фларэнційскай лілеі, да гэтага моманту каманда выступала ў чырвона-белай форме.

Пасля цяжкага старту і трох сезонаў у ніжэйшых лігах, «Фіярэнціна» выйшла ў Серыю A ў 1931 годзе. У тым жа годзе быў адкрыты новы стадыён у Фларэнцыі, названы «Джавані Берта», у гонар знакамітага фашыста, аднак цяпер ён вядомы як «Артэміа Франкі». У той час стадыён быў шэдэўрам інжынернага мастацтва, і цырымонія яго адкрыцця была грандыёзнай. Каб на роўных спаборнічаць з найлепшымі камандамі Італіі, «Фіярэнціна» ўмацавалася новымі ігракамі, у прыватнасці ўругвайцам Педра Петронэ па мянушцы «бамбардзір» (ісп.: El Artillero). Нягледзячы на ​​добра праведзены сезон і занятае чацвертае месца, у наступным годзе «Фіярэнціна» вылецела ў Серыю B, аднак хутка вярнулася ў вышэйшы дывізіён. У 1941 годзе клуб атрымаў свой першы Кубак Італіі, але каманда не здолела дамагчыся значнага поспеху ў 1940-х гадах з-за Другой сусветнай вайны і іншых праблем.

Першы скудэта

У 1950-х гадах «Фіярэнціна» займала стале месца ў пяцёрцы найлепшых каманд лігі. Каманда складалася з выдатных ігракоў, Джуліяна Сарта, Серджыа Чэрвата, Франчэска Разета, Гвіда Гратона, Джузэпэ К'япэла і Альда Скарамучы, але найлепшым з усіх быў атакавалы дуэт у асобе бразільца Жулінью і аргенцінца Мігеля Мантуоры. Гэтая каманда выйграла першае чэмпіёнства для «Фіярэнціны» ў сезоне 1955/56, на 12 ачкоў адарваўшыся ад «Мілана», які фінішаваў другім. «Мілан» абышоў «Фіярэнціну» ў наступным годзе ў барацьбе за чэмпіёнства, але больш значным стала тое, што «Фіярэнціна» стала першай італьянскай камандай, якая згуляла ў фінале Кубка еўрапейскіх чэмпіёнаў, дзе прайграла ў асноўны час з лікам 0:2 мадрыдскаму «Рэалу», дзе бліскаў Альфрэда Ды Стэфана. У наступных трох сезонах «Фіярэнціна» займала другое месца ў Кубку еўрапейскіх чэмпіёнаў. У сезоне 1960/61 клуб зноў перамог у розыгрышы Кубка Італіі і паспяхова выступаў на міжнароднай арэне, выйграўшы Кубак уладальнікаў кубкаў у матчы супраць «Рэйнджэрс».

Пасля некалькіх гадоў, на працягу якіх каманда станавілася віцэ-чэмпіёнам, «Фіярэнціна» апусцілася ўніз у 1960-х гадах, займаючы 4—6 месцы, аднак клуб атрымаў перамогі ў Кубку Італіі і Кубку Мітропы ў 1966 годзе.

Склад

Станам на жнівень 2017 года.

Паз. Імя Нар.
2 Сцяг Францыі Аб Венсан Ларыні 1989
3 Сцяг Італіі Аб Крысціяна Бірагі 1992
4 Сцяг Сербіі Аб Нікола Міленкавіч 1997
5 Сцяг Харватыі ПА Мілан Бадэль 1989
6 Сцяг Калумбіі ПА Карлас Санчэс 1986
7 Сцяг Нарвегіі Нап Рафік Зехніні 1998
8 Сцяг Італіі ПА Рыкарда Сапанара 1991
9 Сцяг Аргенціны Нап Джавані Сімеонэ 1995
10 Сцяг Францыі ПА Валентэн Эсерык 1992
11 Сцяг Румыніі ПА Яніс Хаджы 1998
13 Сцяг Італіі Аб Давідэ Асторы Капітан каманды 1987
14 Сцяг Чылі ПА Маціяс Фернандэс 1986
15 Сцяг Уругвая Аб Максіміліяна Алівера 1992
17 Сцяг Францыі ПА Жардан Верэту 1993
19 Сцяг Уругвая ПА Себасцьян Крыстафора 1993
Паз. Імя Нар.
20 Сцяг Аргенціны Аб Херман Пецэлья 1991
24 Сцяг Італіі ПА Марка Бенасі 1994
25 Сцяг Італіі Нап Федэрыка К'еса 1997
27 Сцяг Уругвая ПА Андрэс Скетына 1994
28 Сцяг Партугаліі ПА Жыл Дыяш 1996
30 Сцяг Сенегала Нап Кума Бабакар 1993
31 Сцяг Бразіліі Аб Вітор Угу 1991
40 Сцяг Сербіі Аб Ненад Томавіч 1987
51 Сцяг Балгарыі Аб Петка Хрыстаў 1999
57 Сцяг Італіі Бр Марка Спарцьела 1992
76 Сцяг Партугаліі Аб Бруну Гаспар 1993
77 Сцяг Францыі Нап Сірыль Тэро 1983
97 Сцяг Польшчы Бр Бартламей Дрангоўскі 1997
Сцяг Харватыі Нап Ёсіп Маганьіч 1999
Сцяг ЗША Нап Джошуа Перэс 1998

Зноскі

Спасылкі