Леў Савіч Макаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычны перанос катэгорыі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 25: | Радок 25: | ||
}} |
}} |
||
{{DEFAULTSORT:Макаў Леў Савіч}}'''Леў Савіч Макаў''' ({{lang-ru|Лев Са́ввич Ма́ков}}) ([[1830]]—[[1883]]), дзяржаўны дзеяч [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], міністр унутраных спраў ([[1878]]—[[1879]]), стварыў інстытут ураднікаў. З [[1880]] — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў|Міністр пошт і тэлеграфаў]] (1880—[[1881]]). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся. |
{{DEFAULTSORT:Макаў Леў Савіч}}'''Леў Савіч Макаў''' ({{lang-ru|Лев Са́ввич Ма́ков}}) ([[1830]]—[[1883]]), дзяржаўны дзеяч [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]], міністр унутраных спраў ([[1878]]—[[1879]]), стварыў інстытут ураднікаў. З [[1880]] — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. [[Міністэрства пошт і тэлеграфаў|Міністр пошт і тэлеграфаў]] (1880—[[1881]]). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся. |
||
Па задушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар'іну Горку Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыя Крупскага быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання. |
|||
{{Паслядоўнасць людзей |
{{Паслядоўнасць людзей |
Версія ад 10:49, 1 кастрычніка 2017
Леў Савіч Макаў | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Аляксандр Цімашаў | ||||||
Пераемнік | Міхаіл Ларыс-Мелікаў | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне | 1830 | ||||||
Смерць |
27 лютага 1883 |
||||||
Грамадзянства | Расійская імперыя | ||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Леў Савіч Макаў (руск.: Лев Са́ввич Ма́ков) (1830—1883), дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (1878—1879), стварыў інстытут ураднікаў. З 1880 — кіруючы замежнымі веравызнаннямі, аднавіў адносіны з Рымскай курыяй. Міністр пошт і тэлеграфаў (1880—1881). З 1881 — член Дзяржаўнага савета. Застраліўся.
Па задушэнні нацыянальна-вызваленчага паўстання (1863—1864), расійскія ўлады за верную службу «царю и отечеству», перадалі канфіскаваную маёмасць і паселішча Мар'іну Горку Баніфацыя Крупскага царскаму чыноўніку Макаву. Баніфацыя Крупскага быў высланы ў Сібір, за арганізацыю нацыянальна-вызваленчага паўстання.
Гл. таксама
Катэгорыі:
- Нарадзіліся ў 1830 годзе
- Памерлі 27 лютага
- Памерлі ў 1883 годзе
- Памерлі ў Санкт-Пецярбургу
- Выпускнікі Пажаскага корпуса
- Асобы
- Міністры ўнутраных спраў Расійскай імперыі
- Палітыкі-самазабойцы
- Застрэліліся
- Члены Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі
- Гісторыя пошты Расіі
- Блонь
- Члены Мінскага таварыства сельскай гаспадаркі
- Мар'інагорскі дзяржаўны аграрна-тэхнічны каледж імя У. Е. Лабанка