Эймунд Стары

Шаблон:Вызнч, Шаблон:Вызн2 (Emund den Gamle, Emund Olofsson; ? — 1060), кароль шведскі (1050–1060), сын Олава Эрыксана і Эдлы Венедскай. Меў два шлюбы, першы з невядомай на імя і паходжанне жанчынай, другі з Астрыд Нільсдотэр, ад першага меў сына Анунда Эймундсана.

Вядомы тым, што нахадзіўся ў апазіцыі да брэменскага архібіскупа і прыняў у сябе англійскага місіянера Асмунда. Эймунд меў тэрытарыяльную спрэчку з Даніяй, у выніку якога Швецыя страціла Блекінге. Быў апошнім валадаром з дому Мунсе, бо яго сын Анунд загінуў падчас набегу на Квенланд, выпіўшы вады, атручанай мясцовымі жыхарамі. Пасля смерці Эймунда каралём быў абраны яго пасынак Стэнкіль Рагнвальдсан з Вестэргэтланда, жанаты на Марыі, дачцы Анунда Якаба.