Пётр Максавіч Явіч: Розніца паміж версіямі

Пётр Максавіч Явіч
Пётр Максавіч Явіч
Дата нараджэння	5 верасня 1918
Месца нараджэння	Цёрэксентміклаш[d], Цёроксентміклашскі яраш[d], Яс-Надзькун-Сольнак[d], Венгрыя;
Дата смерці	14 кастрычніка 2008 (90 гадоў)
Месца смерці	Віцебск, Віцебская вобласць, Беларусь;
Месца пахавання	Віцебскі раён;
Род дзейнасці	мастак
Месца працы	Віцебскі рабочы;
Вучоба	Віцебскае народнае мастацкае вучылішча (1938);
Мастацкі кірунак	рэалізм
Уплыў	Фёдар Адольфавіч Фогт і Іван Восіпавіч Ахрэмчык
Член у	Саюз мастакоў БССР;
Узнагароды

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 18:03, 21 кастрычніка 2017

Пётр (Іштван) Максавіч Явіч (5 верасня 1918 — 14 кастрычніка 2008) — беларускі жывапісец. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Член Саюза мастакоў СССР.

П. М. Явіч (сапраўднае імя — Іштван) нарадзіўся ў Венгрыі ў горадзе Цёрэксентміклаш (англ.) (бел., куды патрапіў яго бацька, які жыў у Віцебску, у якасці ваеннапалоннага ў Першую сусветную вайну. З 1929 года жыў і працаваў у Віцебску. Вучыўся майстэрству мастака ў Іегуды Пэна. У 1934 годзе паступіў у Віцебскае мастацкае вучылішча.

Творчасць

У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты В. З. Харужай, народнага артыста СССР І. В. Ільінскага, М. Ф. Шмырова («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР В. Д. Дзмітрыева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы.

Узнагароды

Кавалер ордэна Айчыннай вайны II ступені. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь ад 16 студзеня 1995 г. № 3518-XII П. М. Явіч узнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь.

Зноскі

Літаратура

Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5-і т. Т. 5. Скамарохі — Яшчур / Рэдкал.: І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1987. — 703 с. — 9500 экз.
Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.18. Кн. 1: Шчытнікі — ЯЯ / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18, Кн. 1)

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{мастак}}
-'''Пётр (Іштван) Максавіч Явіч''' ({{ДН|5|9|1918}} — {{ДС|14|10|2008}}) — беларускі [[жывапісец]]. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Член [[Саюз мастакоў СССР|Саюза мастакоў СССР]]. Кавалер [[Ордэн Айчыннай вайны|ордэна Айчыннай вайны]] II ступені. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь ад 16 студзеня 1995 г. № 3518-XII П. М. Явіч узнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь.
+'''Пётр (Іштван) Максавіч Явіч''' ({{ДН|5|9|1918}} — {{ДС|14|10|2008}}) — беларускі [[жывапісец]]. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. Член [[Саюз мастакоў СССР|Саюза мастакоў СССР]].
-П. М. Явіч (сапраўднае імя — Іштван) нарадзіўся ў [[Венгрыя|Венгрыі]] ў горадзе {{нп3|Цёрэксентміклаш||en|Törökszentmiklós}}, куды патрапіў яго бацька, які жыў у [[Віцебск]]у, у якасці ваеннапалоннага ў [[Першая сусветная вайна|Першую сусветную вайну]]. З [[1929]] года жыў і працаваў у Віцебску. Вучыўся майстэрству мастака ў [[Іегуда Пэн|Іегуды Пэна]].
+П. М. Явіч (сапраўднае імя — Іштван) нарадзіўся ў [[Венгрыя|Венгрыі]] ў горадзе {{нп3|Цёрэксентміклаш||en|Törökszentmiklós}}, куды патрапіў яго бацька, які жыў у [[Віцебск]]у, у якасці ваеннапалоннага ў [[Першая сусветная вайна|Першую сусветную вайну]]. З [[1929]] года жыў і працаваў у Віцебску. Вучыўся майстэрству мастака ў [[Іегуда Пэн|Іегуды Пэна]]. У [[1934]] годзе паступіў у [[Віцебскае мастацкае вучылішча]].
 == Творчасць ==
-У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты В. З. Харужай, народнага артыста СССР І. В. Ільінскага, [[Мінай Шмыроў|М. Ф. Шмырова]] («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР В. Д. Дзмітрыева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы.
+У выстаўках пачаў удзельнічаць з 1940 г. Сярод работ П. М. Явіч партрэты [[В. З. Харужая|В. З. Харужа]]й, народнага артыста СССР [[І. В. Ільінскі|І. В. Ільінск]]ага, [[Мінай Шмыроў|М. Ф. Шмырова]] («Шмыроў М. Ф. — легендарны камбрыг»), заслужанага трэнера БССР [[В. Д. Дзмітрыеў|В. Д. Дзмітры]]ева, «Дзяўчынка ў блакітным» (захоўваецца ў Траццякоўскай галерэі) і інш. Пэндзлю мастака належаць жанравыя кампазіцыі «Мары» (1959), «Закладнікі» (1960), «Дзеці Міная» (1978), пейзажы «Каўказ» (1952), «Лужаснянка» (1983), «Астравы на Лучосе» (1990) і іншыя працы.
+== Узнагароды ==
+Кавалер [[Ордэн Айчыннай вайны|ордэна Айчыннай вайны]] II ступені. Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь ад 16 студзеня 1995 г. № 3518-XII П. М. Явіч узнагароджаны Ганаровай граматай Прэзідыума Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь.
 {{зноскі}}