Барбароў

Аграгарадок Барбароў Краіна Беларусь Вобласць Гомельская Раён Мазырскі Сельсавет Барбароўскі Каардынаты 51°54′14,40″ пн. ш. 29°28′45,90″ у. д. Першая згадка 1432 Насельніцтва 275</ref> чалавек (2010) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 2363 Паштовыя індэксы 247760 Аўтамабільны код 3 СААТА 3235804006 Барбароў на карце Беларусі ±

Барбароў на Вікісховішчы

Барбаро́ў (трансліт.: Barbaroŭ, руск.: Барбаров) — аграгарадок у Мазырскім раёне Гомельскай вобласці. Адміністрацыйны цэнтр Барбароўскага сельсавета.

Насельніцтва 261 чал. (2004). Знаходзіцца за 27 км на паўднёвы захад ад чыгуначнай станцыі Міхалкі (лінія Калінкавічы — Оўруч), на аўтамабільнай дарозе Мазыр — Нароўля. Рачная прыстань.

Барбароў — даўняе мястэчка гістарычнай Мазыршчыны.

Гісторыя

Першы пісьмовы ўспамін пра Барбароў датуецца 1432. У пачатку XVI ст. вялікі князь Жыгімонт Стары перадаў сяло А. Гаецкаму. У зборы дакументаў Віленскай навучальнай акругі (т. 1, Вільня, 1867) Барбароў згадваецца пад 1558. Паселішча значыцца на карце Вялікага Княства Літоўскага 1613.

Захаваліся дакументы за 1761 г. пра царкоўны ўнёсак Гервазія Аскеркі. У Барбарове знаходзіліся яго сядзіба і палац. Апісваючы паселішчы Беларускага Палесся, Адам Кіркор зазначыў наяўнасць у мястэчку руінаў вялікага замка з вежамі, валамі і равамі. Замест струхлелай у 1779 тут збудавалі новую драўляную на цагляным падмурку Успенскую царкву (згарэла ад удару маланкі ў 1896).

У выніку другога падзелу Рэчы Паспалітай (1793) Барбароў апынуўся ў складзе Расійскай імперыі, у Мазырскім павеце Мінскай губерні. Маёнтак перайшоў да Якава Сіверса, з 1808 — да фон Гольста, пазней ва ўладанні Аляксандра Ігнатавіча Горвата (1796—1888). Станам на 1795 у Барбарове было 85 двароў, на 1834 — 91 двор. У 1821 адкрылася школа для дзяцей сялян. На 1833 існавалі карчма, 4 вадзяныя млыны і паромная пераправа. У сярэдзіне XIX ст. на беразе ракі сфарміравалася сядзіба — палац (не захаваўся), флігель і пейзажны парк (5 дзесяцінаў). Мелася капліца. У 1863 адкрылася школа, якая размяшчалася ў сялянскай хаце. Праз мястэчка праходзілі гасцінцы з Міхалкаў у Чарнобыль і Хойнікі. Паводле вынікаў перапісу (1897) — 108 двароў, хлебазапасны магазін, 2 крамы. Побач знаходзіліся аднайменныя фальваркі (16 двароў) і сядзіба з броварам. Акрамя земляробства і сплава лесу жыхары займаліся бандарным рамяством.

1 студзеня 1919 згодна з пастановай I з'езду КП(б) Беларусі Барбароў увайшоў у склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 Барбароў вярнулі БССР, дзе ён стаў цэнтрам сельсавета. Статус паселішча панізілі да вёскі. Станам на 2004 тут было 102 гаспадаркі.

• Мястэчка на старых здымках
• 
  Сядзіба, брама
• 
  Палац
• 
  Палац, інтэр'ер

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: 1897 — 584 чал. у мястэчку Барбароў, 82 чал. у фальварках
• XX стагоддзе: 1959 — 520 чал.
• XXI стагоддзе: 2004 — 261 чал.

Інфраструктура

У вёсцы працуюць базавая школа, дашкольная ўстанова, фельчарска-акушэрскі пункт, дом культуры, бібліятэка, пошта.

Забудова

Планаванне складаецца з простай, бессістэмна забудаванай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага захаду на паўночны ўсход. Жылыя дамы драўляныя, сядзібнага тыпу.

Турыстычная інфармацыя

Славутасці

• Парк (1840-я)
• Сядзіба Горватаў (XIX ст.)

Страчаная спадчына

• Капліца (XIX ст.; каталіцкая)
• Палац Горватаў (XIX ст.)
• Царква Успення Прасвятой Багародзіцы (1779; грэка-каталіцкая)

Вядомыя асобы

• Міхаіл Яфрэмавіч Мацапура (1908—1972) — беларускі навуковец у галіне механізацыі і электрафікацыі сельскай гаспадаркі

Літаратура

• Гарады і вёскі Беларусі: Энцыклапедыя. Т. 2, кн. 2. Гомельская вобласць / С. В. Марцэлеў; рэдкал.: Г. П. Пашкоў (дырэктар) і інш. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2005.
• Barbarów // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom I: Aa — Dereneczna (польск.). — Warszawa, 1880. S. 105.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Барбароў