Павел Пятровіч Валошын: Розніца паміж версіямі

Павел Пятровіч Валошын
Павел Пятровіч Валошын
Дата нараджэння	28 чэрвеня (10 ліпеня) 1891
Месца нараджэння	Гаркавічы, Сакольскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Дата смерці	3 лістапада 1937 (46 гадоў)
Месца смерці	Сандармох[d], Павянецкае гарадское паселішча[d], Мядзведжагорскі раён[d], Карэльская АССР[d], РСФСР, СССР;
Пахаванне	Сандармох[d];
Грамадзянства	→
Партыя	Беларуская сацыял-дэмакратычная партыя; Беларуская партыя незалежных сацыялістаў; Камуністычная партыя Заходняй Беларусі;
Член у	Беларускі пасольскі клуб;
Род дзейнасці	грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст
Месца працы	МАДР; Нацыянальная бібліятэка Беларусі;
Удзельнік	Першая сусветная вайна; Грамадзянская вайна ў Расіі;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 03:02, 4 лістапада 2017

Павел Пятровіч Валошын (28 чэрвеня (10 ліпеня) 1891, в. Гаркавічы Сакульскага павета Гродзенскай губерні (цяпер Падляскае ваяводства, Польшча) — 3 лістапада 1937, Сандармох, Карэла-Фінская АССР, цяпер Мядзвеж'ягорскі раён, Карэлія, Расія^[1]) — беларускі грамадска-палітычны дзеяч, публіцыст^[2].

Біяграфія

У 1908—1912 гг. працаваў паштовым служачым у Крынках (Беласточчына). У 1912 годзе прызваны ў войска. Удзельнічаў у Першай сусветнай вайне, быў паранены, трапіў у нямецкі палон^[2]. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі служыў міліцыянерам у Екацярынаславе. У жніўні 1919 у дзянікінскай арміі. Потым ваяваў на баку Чырвонай Арміі (у атрадзе Р. Катоўскага).

У 1922 годзе вярнуўся на радзіму. Уваходзіў у Беларускую сацыял-дэмакратычную партыю, потым у Беларускую партыю незалежных сацыялістаў^[2]. 31 ліпеня 1923 г. абраны дэпутатам польскага сейма^[2] (замест знятага і высланага з краіны Уладзіміра Каліноўскага), увайшоў у Беларускі пасольскі клуб.

Стаў адным з заснавальнікаў БСРГ^[2], у 1926—1927 гг. член яе ЦК. У 1926 г. увайшоў у КПЗБ. Пасля забароны БСРГ арыштаваны польскімі ўладамі ў лютым 1927 г.; на працэсе над грамадоўцамі («працэс 56-ці») асуджаны на 12 гадоў турмы^[2]. У выніку абмену палітычнымі зняволенымі з 1932 г. у СССР^[2].

Выступаў з лекцыямі і публікацыямі. З сакавіка 1933 г. у Менску. Працаваў у Беларускай дзяржаўнай бібліятэцы і ў Бібліяграфічным інстытуце пры гэтай бібліятэцы, займаўся грамадскай дзейнасцю. Арыштаваны 1 верасня 1933 г. у Менску па адрасе: Падгорны завулак, д. 4, кв. 1 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». 9 студзеня 1934 г. Калегіяй ДПУ БССР прыгавораны да расстрэлу, замененага 10 гадамі лагераў. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі лагер НКУС. Пакаранне адбываў на Салаўках, 9 кастрычніка 1937 г. Асобай «тройкай» УНКУС па Ленінградскай вобласці зноў прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны на ст. Мядзведжая Гара (Сандармох) Карэла-Фінскай АССР (цяпер Мядзвеж'ягорскі раён, Карэлія, Расія)^[3].

Рэабілітаваны па абодвух прыгаворах 16.8.1956. Асабовая справа П. Валошына захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

Зноскі

↑ Возвращенные имена. Книги памяти России (руск.)
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Волошин Павел Петрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 123. — 737 с.
↑ Остання адреса: Розстріли соловецьких в'язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т. — 2-е вид., доопрац. і доп. — Київ: Сфера, 2003. (укр.)

Літаратура

Бергман А. Павел Валошын // Беларускі каляндар на 1983 год. Беласток, 1983
/ ЭГБ, т. 2.
[0 1] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
[2 3] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
Остання адреса: Розстріли соловецьких в'язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т. — 2-е вид., доопрац. і доп. — Київ: Сфера, 2003. (укр.)

[1] Возвращенные имена. Книги памяти России (руск.)

[БС-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Волошин Павел Петрович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 123. — 737 с.

[3] Остання адреса: Розстріли соловецьких в'язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т. — 2-е вид., доопрац. і доп. — Київ: Сфера, 2003. (укр.)

[1]

[2]

[3]

@@ Радок 47: / Радок 47: @@
 Стаў адным з заснавальнікаў [[Беларуская сялянска-работніцкая грамада|БСРГ]]<ref name="БС"/>, у 1926—1927 гг. член яе ЦК. У 1926 г. увайшоў у [[Камуністычная партыя Заходняй Беларусі|КПЗБ]]. Пасля забароны БСРГ арыштаваны польскімі ўладамі ў лютым 1927 г.; на працэсе над грамадоўцамі («[[працэс 56-ці]]») асуджаны на 12 гадоў турмы<ref name="БС"/>. У выніку абмену палітычнымі зняволенымі з 1932 г. у СССР<ref name="БС"/>.
-Выступаў з лекцыямі і публікацыямі. З сакавіка 1933 г. у Мінску. Працаваў у [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь|Беларускай дзяржаўнай бібліятэцы]] і ў Бібліяграфічным інстытуце пры гэтай бібліятэцы, займаўся грамадскай дзейнасцю. Арыштаваны 1 верасня 1933 г. у Мінску па адрасе: Падгорны завулак, д. 4, кв. 1 па справе «[[Беларускі нацыянальны цэнтр, справа|Беларускага нацыянальнага цэнтра]]». 9 студзеня 1934 г. Калегіяй ДПУ БССР прыгавораны да расстрэлу, замененага 10 гадамі лагераў. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі лагер НКУС. Пакаранне адбываў на Салаўках, 9 кастрычніка 1937 г. Асобай «тройкай» УНКУС па Ленінградскай вобласці зноў прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны на ст. Мядзведжая Гара (Сандармох) Карэла-Фінскай АССР (цяпер Мядзвеж'ягорскі раён, [[Карэлія]], Расія)<ref>Остання адреса: Розстріли соловецьких в'язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т.&nbsp;— 2-е вид., доопрац. і доп.&nbsp;— Київ: Сфера, 2003. {{ref-uk}}</ref>.
+Выступаў з лекцыямі і публікацыямі. З сакавіка 1933 г. у Менску. Працаваў у [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь|Беларускай дзяржаўнай бібліятэцы]] і ў Бібліяграфічным інстытуце пры гэтай бібліятэцы, займаўся грамадскай дзейнасцю. Арыштаваны 1 верасня 1933 г. у Менску па адрасе: Падгорны завулак, д. 4, кв. 1 па справе «[[Беларускі нацыянальны цэнтр, справа|Беларускага нацыянальнага цэнтра]]». 9 студзеня 1934 г. Калегіяй ДПУ БССР прыгавораны да расстрэлу, замененага 10 гадамі лагераў. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі лагер НКУС. Пакаранне адбываў на Салаўках, 9 кастрычніка 1937 г. Асобай «тройкай» УНКУС па Ленінградскай вобласці зноў прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны на ст. Мядзведжая Гара (Сандармох) Карэла-Фінскай АССР (цяпер Мядзвеж'ягорскі раён, [[Карэлія]], Расія)<ref>Остання адреса: Розстріли соловецьких в'язнів з України у 1937—1938 роках: В 2 т.&nbsp;— 2-е вид., доопрац. і доп.&nbsp;— Київ: Сфера, 2003. {{ref-uk}}</ref>.
 Рэабілітаваны па абодвух прыгаворах 16.8.1956. Асабовая справа П. Валошына захоўваецца ў архіве [[Камітэт дзяржаўнай бяспекі Рэспублікі Беларусь|КДБ Беларусі]].