Амон (цар іўдзейскі): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Artsiom91Bot перанёс старонку Амон, цар іўдзейскі у Амон (цар іўдзейскі): ВП:НА
др removed Category:Асобы using HotCat
Радок 1: Радок 1:
{{ДД}}
[[Выява:Amon rex.jpg|thumb|200px|Цар Амон на выяве Promptuarii Iconum Insigniorum, [[1553]]]]
[[Выява:Amon rex.jpg|thumb|200px|Цар Амон на выяве Promptuarii Iconum Insigniorum, [[1553]]]]
'''Амон''' — ({{lang-he|אָמוֹן}}, {{lang-el|Αμων}}; {{lang-la|Amon}}) — чатырнаццаты цар [[Іўдзейскае царства|Іўдзейскага царства]], сын [[Манасія, цар іўдзейскі|Манасіі]]. Заняў пасаду ва ўзросце 22 гадоў і кіраваў на працягу 2 год. Гады яго кіравання — з 643 па 641 гг. да н.э. Увайшоў у гісторыю як ганебны цар.
'''Амон''' — ({{lang-he|אָמוֹן}}, {{lang-el|Αμων}}; {{lang-la|Amon}}) — чатырнаццаты цар [[Іўдзейскае царства|Іўдзейскага царства]], сын [[Манасія, цар іўдзейскі|Манасіі]]. Заняў пасаду ва ўзросце 22 гадоў і кіраваў на працягу 2 год. Гады яго кіравання — з 643 па 641 гг. да н.э. Увайшоў у гісторыю як ганебны цар.

== Біяграфія ==


Названы ў гонар [[Старажытны Егіпет|егіпецкага]] бога [[Амон]]а, яго маці была Мешулемеф. Згодна [[Біблія|Бібліі]] працягваў [[язычніцтва|язычніцкую]] практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна [[Талмуд]]у Амон спаліў [[Тора|Тору]], забараніў служэнне ў [[Іерусалімскі Храм|Храме]], у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і [[Іосіф Флавій]], апісваючы Амона як грахоўнага цара.
Названы ў гонар [[Старажытны Егіпет|егіпецкага]] бога [[Амон]]а, яго маці была Мешулемеф. Згодна [[Біблія|Бібліі]] працягваў [[язычніцтва|язычніцкую]] практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна [[Талмуд]]у Амон спаліў [[Тора|Тору]], забараніў служэнне ў [[Іерусалімскі Храм|Храме]], у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і [[Іосіф Флавій]], апісваючы Амона як грахоўнага цара.
Радок 7: Радок 10:


Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на [[Блізкі Усход|Блізкім Усходзе]]. Магутная [[Асірыя]] пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На ўсходзе — [[Вавілон]], а на поўдні — Егіпет, сталі набіраць палітычную моц. У такім палітычным вакууме для невялікіх дзяржаў, як Іўдзея, утварылася выдатная магчымасць праводзіць уласную палітыку без знешняга ўмяшання.
Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на [[Блізкі Усход|Блізкім Усходзе]]. Магутная [[Асірыя]] пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На ўсходзе — [[Вавілон]], а на поўдні — Егіпет, сталі набіраць палітычную моц. У такім палітычным вакууме для невялікіх дзяржаў, як Іўдзея, утварылася выдатная магчымасць праводзіць уласную палітыку без знешняга ўмяшання.

{{зноскі}}


{{Цары Ізраіля і Іудзеі}}
{{Цары Ізраіля і Іудзеі}}
{{Бібліяінфармацыя}}


[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Цары іўдзейскія]]
[[Катэгорыя:Цары іўдзейскія]]

Версія ад 16:44, 13 студзеня 2018

Амон
іўр.: אמון
Нараджэнне 664 да н.э.
Смерць 640 да н.э.
Бацька Манасія, цар іудзейскі[1]
Маці Meshullemeth[d][2]
Жонка Jedidah[d]
Дзеці Іасія, цар іудзейскі[3]
Дзейнасць манарх
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цар Амон на выяве Promptuarii Iconum Insigniorum, 1553

Амон — (іўр.: אָמוֹן, грэч. Αμων; лац.: Amon) — чатырнаццаты цар Іўдзейскага царства, сын Манасіі. Заняў пасаду ва ўзросце 22 гадоў і кіраваў на працягу 2 год. Гады яго кіравання — з 643 па 641 гг. да н.э. Увайшоў у гісторыю як ганебны цар.

Біяграфія

Названы ў гонар егіпецкага бога Амона, яго маці была Мешулемеф. Згодна Бібліі працягваў язычніцкую практыку свайго бацькі, хадзіў шляхамі свайго бацькі, пакланяўся і служыў ідалам. Згодна Талмуду Амон спаліў Тору, забараніў служэнне ў Храме, у якім з-за бяздзейнасці на алтары з'явілася павуцінне, і такім чынам моцна грашыў. Такую ж сітуацыю падае і Іосіф Флавій, апісваючы Амона як грахоўнага цара.

Пасля двух гадоў валадарства супраць Амона саставілі змову яго паслугачы. Ён быў забіты, а яго месца заняў васьмігадовы сын Іасія. Адной з прычын змовы даследчыкі называюць незадаволенасць Асірыйскім прыгнётам на Іўдзею. Аднак пасля таго, як Іасія стаў царом, забойцы Амона сталі непапулярны ў краіне і былі пакараны смерцю.

Час, у які кіраваў Амон, характарызуецца палітычнымі зменамі на Блізкім Усходзе. Магутная Асірыя пачала губляць сваю дамінуючую ролю ў рэгіёне. На ўсходзе — Вавілон, а на поўдні — Егіпет, сталі набіраць палітычную моц. У такім палітычным вакууме для невялікіх дзяржаў, як Іўдзея, утварылася выдатная магчымасць праводзіць уласную палітыку без знешняга ўмяшання.

Зноскі