ФК Фіярэнціна: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
→Склад: - Санчэс, Бабакар, + Фальчынелі |
→Склад: - Асторы |
||
Радок 63: | Радок 63: | ||
== Склад == |
== Склад == |
||
''Станам на |
''Станам на сакавік 2018 года.'' |
||
{{Склад}} |
{{Склад}} |
||
{{Ігрок|2|{{Сцяг Францыі}}|Аб|[[Венсан Ларыні]]||1989}} |
{{Ігрок|2|{{Сцяг Францыі}}|Аб|[[Венсан Ларыні]]||1989}} |
||
Радок 69: | Радок 69: | ||
<!--{{Ігрок|3|{{Сцяг Ганы}}|ПА|[[Аміду Саліфу]]||1992}}--> |
<!--{{Ігрок|3|{{Сцяг Ганы}}|ПА|[[Аміду Саліфу]]||1992}}--> |
||
{{Ігрок|4|{{Сцяг Сербіі}}|Аб|[[Нікола Міленкавіч]]||1997}} |
{{Ігрок|4|{{Сцяг Сербіі}}|Аб|[[Нікола Міленкавіч]]||1997}} |
||
{{Ігрок|5|{{Сцяг Харватыі}}|ПА|[[Мілан Бадэль]]||1989}} |
{{Ігрок|5|{{Сцяг Харватыі}}|ПА|[[Мілан Бадэль]] {{капітан}}||1989}} |
||
<!--{{Ігрок|6|{{Сцяг Калумбіі}}|ПА|[[Карлас Санчэс Марэна|Карлас Санчэс]]||1986}}--> |
<!--{{Ігрок|6|{{Сцяг Калумбіі}}|ПА|[[Карлас Санчэс Марэна|Карлас Санчэс]]||1986}}--> |
||
{{Ігрок|7|{{Сцяг Нарвегіі}}|Нап|[[Рафік Зехніні]]||1998}} |
{{Ігрок|7|{{Сцяг Нарвегіі}}|Нап|[[Рафік Зехніні]]||1998}} |
||
Радок 76: | Радок 76: | ||
{{Ігрок|10|{{Сцяг Францыі}}|ПА|[[Валентэн Эсерык]]||1992}} |
{{Ігрок|10|{{Сцяг Францыі}}|ПА|[[Валентэн Эсерык]]||1992}} |
||
{{Ігрок|11|{{Сцяг Італіі}}|Нап|[[Дыега Фальчынелі]]||1991}} |
{{Ігрок|11|{{Сцяг Італіі}}|Нап|[[Дыега Фальчынелі]]||1991}} |
||
{{Ігрок|13|{{Сцяг Італіі}}|Аб|[[Давідэ Асторы]] {{капітан}}||1987}} |
|||
{{Ігрок|14|{{Сцяг Францыі}}|Нап|[[Брыян Дабо]]||1992}} |
{{Ігрок|14|{{Сцяг Францыі}}|Нап|[[Брыян Дабо]]||1992}} |
||
{{Ігрок|15|{{Сцяг Уругвая}}|Аб|[[Максіміліяна Алівера]]||1992}} |
{{Ігрок|15|{{Сцяг Уругвая}}|Аб|[[Максіміліяна Алівера]]||1992}} |
||
{{Ігрок|17|{{Сцяг Францыі}}|ПА|[[Жардан Верэту]]||1993}} |
{{Ігрок|17|{{Сцяг Францыі}}|ПА|[[Жардан Верэту]]||1993}} |
||
<!--{{Ігрок|17|{{Сцяг Нідэрландаў}}|Аб|[[Кевін Дыкс]]||1996}}--> |
<!--{{Ігрок|17|{{Сцяг Нідэрландаў}}|Аб|[[Кевін Дыкс]]||1996}}--> |
||
⚫ | |||
{{Ігрок|19|{{Сцяг Уругвая}}|ПА|[[Себасцьян Крыстафора]]||1993}} |
{{Ігрок|19|{{Сцяг Уругвая}}|ПА|[[Себасцьян Крыстафора]]||1993}} |
||
⚫ | |||
{{Ігрок|20|{{Сцяг Аргенціны}}|Аб|[[Херман Пецэлья]]||1991}} |
{{Ігрок|20|{{Сцяг Аргенціны}}|Аб|[[Херман Пецэлья]]||1991}} |
||
{{Ігрок|24|{{Сцяг Італіі}}|ПА|[[Марка Бенасі]]||1994}} |
{{Ігрок|24|{{Сцяг Італіі}}|ПА|[[Марка Бенасі]]||1994}} |
Версія ад 15:13, 11 сакавіка 2018
Фіярэнціна | ||||
---|---|---|---|---|
Поўная назва | ACF Fiorentina SpA | |||
Заснаваны | 26 жніўня 1926 | |||
Горад | Фларэнцыя, Італія | |||
Стадыён |
Артэміа Франкі Умяшчальнасць: 43 147 |
|||
Уладальнік | Рока Каміса[d] | |||
Галоўны трэнер | Стэфана Піёлі | |||
Чэмпіянат | Серыя A | |||
2016/17 | 8 месца | |||
Сайт | Афіцыйны сайт | |||
|
«Фіярэнціна» (італ.: Fiorentina) — італьянскі футбольны клуб з горада Фларэнцыя. Заснаваны ў 1926 годзе пры аб'яднанні клуба «Фірэнцэ» і футбольнай секцыі моладзевай каманды «Лібертас», аднак быў перафарміраваны ў 2002 годзе пасля банкруцтва. «Фіярэнціна» большасць часу свайго існавання гуляе ў найвышэйшым дывізіёне італьянскага футбола, і толькі чатыры клубы правялі ў Серыі A больш сезонаў, чым «Фіярэнціна». «Фіярэнціна» двойчы перамагала ў італьянскім чэмпіянаце, у сезоне 1955/56, а затым у сезоне 1968/69. Таксама клуб з'яўляецца 6-разовым уладальнікам Кубка Італіі, уладальнікам Кубка кубкаў (1961).
З 1931 года клуб гуляў на стадыёне «Артэміа Франкі», які ў цяперашні час мае магутнасць у 47 282 чалавек. Стадыён выкарыстаў некалькі імёнаў на працягу многіх гадоў і зведаў некалькі рэканструкцый. «Фіярэнціна» шырока вядомая пад мянушкай «фіялкі», якая мае спасылку на іх адметны фіялетавы колер формы.
Гісторыя
Стварэнне
«Фіярэнціна» была заснавана ў 1926 годзе членам Нацыянальнай фашысцкай партыі маркізам Луіджы Рыдольфі[1], які ініцыяваў зліццё двух фларэнційскіх клубаў — «Фірэнцэ» (італ.: Club Sportivo Firenze) і «Лібертас» (італ.: Palestra Ginnastica Libertas). Мэтай гэтага зліцця было з'яўленне ў Фларэнцыі моцнага клуба, здольнага канкураваць з супернікамі ў паўночна-заходняй Італіі. Таксама мела месца культурнае адраджэнне «Фларэнційскага кальча», продка сучаснага футболу, у які гулялі члены сям'і Медычы.
22 верасня 1929 года на таварыскі матч з «Ромай» футбалісты «Фіярэнціны» ўпершыню выйшлі на поле ў фіялетавых футболках з эмблемай у выглядзе фларэнційскай лілеі, да гэтага моманту каманда выступала ў чырвона-белай форме.
Пасля цяжкага старту і трох сезонаў у ніжэйшых лігах, «Фіярэнціна» выйшла ў Серыю A ў 1931 годзе. У тым жа годзе быў адкрыты новы стадыён у Фларэнцыі, названы «Джавані Берта», у гонар знакамітага фашыста, аднак цяпер ён вядомы як «Артэміа Франкі». У той час стадыён быў шэдэўрам інжынернага мастацтва, і цырымонія яго адкрыцця была грандыёзнай. Каб на роўных спаборнічаць з найлепшымі камандамі Італіі, «Фіярэнціна» ўмацавалася новымі ігракамі, у прыватнасці ўругвайцам Педра Петронэ па мянушцы «бамбардзір» (ісп.: El Artillero). Нягледзячы на добра праведзены сезон і занятае чацвертае месца, у наступным годзе «Фіярэнціна» вылецела ў Серыю B, аднак хутка вярнулася ў вышэйшы дывізіён. У 1941 годзе клуб атрымаў свой першы Кубак Італіі, але каманда не здолела дамагчыся значнага поспеху ў 1940-х гадах з-за Другой сусветнай вайны і іншых праблем.
Першы скудэта
У 1950-х гадах «Фіярэнціна» займала стале месца ў пяцёрцы найлепшых каманд лігі. Каманда складалася з выдатных ігракоў, Джуліяна Сарта, Серджыа Чэрвата, Франчэска Разета, Гвіда Гратона, Джузэпэ К'япэла і Альда Скарамучы, але найлепшым з усіх быў атакавалы дуэт у асобе бразільца Жулінью і аргенцінца Мігеля Мантуоры. Гэтая каманда выйграла першае чэмпіёнства для «Фіярэнціны» ў сезоне 1955/56, на 12 ачкоў адарваўшыся ад «Мілана», які фінішаваў другім. «Мілан» абышоў «Фіярэнціну» ў наступным годзе ў барацьбе за чэмпіёнства, але больш значным стала тое, што «Фіярэнціна» стала першай італьянскай камандай, якая згуляла ў фінале Кубка еўрапейскіх чэмпіёнаў, дзе прайграла ў асноўны час з лікам 0:2 мадрыдскаму «Рэалу», дзе бліскаў Альфрэда Ды Стэфана. У наступных трох сезонах «Фіярэнціна» займала другое месца ў Кубку еўрапейскіх чэмпіёнаў. У сезоне 1960/61 клуб зноў перамог у розыгрышы Кубка Італіі і паспяхова выступаў на міжнароднай арэне, выйграўшы Кубак уладальнікаў кубкаў у матчы супраць «Рэйнджэрс».
Пасля некалькіх гадоў, на працягу якіх каманда станавілася віцэ-чэмпіёнам, «Фіярэнціна» апусцілася ўніз у 1960-х гадах, займаючы 4—6 месцы, аднак клуб атрымаў перамогі ў Кубку Італіі і Кубку Мітропы ў 1966 годзе.
Склад
Станам на сакавік 2018 года.
|
|
Зноскі
- ↑ Martin Simon. Football and Fascism: The National Game Under Mussolini. — Berg Publishers. — ISBN 1-85973-705-6
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме ФК Фіярэнціна
- Афіцыйны сайт