Адам Храптовіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 4: Радок 4:
Сын [[Іахім Храптовіч|І. Храптовіча]]. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік [[Паўстанне 1794 года|паўстання 1794 года]].<ref name=":0">Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1</ref>
Сын [[Іахім Храптовіч|І. Храптовіча]]. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік [[Паўстанне 1794 года|паўстання 1794 года]].<ref name=":0">Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1</ref>


У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго [[Шчорсы|Шчорсаўскім маёнтку]] дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. {{нп5|Бэл-Ланкастэрская сістэма|ланка­стэрская|ru|Белл-Ланкастерская система}}), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных, якія разам з элементарнай адукацыяй набывалі пэўныя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў [[Бібліятэка Храптовічаў|бібліятэку, заснаваную яго бацькам]]. Будучы апекуном [[Вільнюскі ўніверсітэт|Галоўнай Віленскай школы]], А. Xраптовіч ахвяраваў яе бібліятэцы калекцыю гравюр (каля 1100).<ref name=":0" />
У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго [[Шчорсы|Шчорсаўскім маёнтку]] дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. [[Бэл-Ланкастэрская сістэма|ланка­стэрская]]), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных, якія разам з элементарнай адукацыяй набывалі пэўныя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў [[Бібліятэка Храптовічаў|бібліятэку, заснаваную яго бацькам]]. Будучы апекуном [[Вільнюскі ўніверсітэт|Галоўнай Віленскай школы]], А. Xраптовіч ахвяраваў яе бібліятэцы калекцыю гравюр (каля 1100).<ref name=":0" />


Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).<ref name=":0" />
Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).<ref name=":0" />

Версія ад 21:55, 8 красавіка 2018

Адам Храптовіч (19 сакавіка 1768 — 25 снежня 1844, в. Вішнёўка, цяпер Смаргонскі раён) — асветнік, мецэнат мастацтваў і навукі; ганаровы член Віленскага ўніверсітэта.

Біяграфія

Сын І. Храптовіча. Быў візітатарам школ Віленскай акругі, старшынёй Таварыства дабрачыннасці, намеснікам старшыні Друкарскага таварыства ў Вільні. Удзельнік паўстання 1794 года.[1]

У сваіх уладаннях адмяніў цялесныя пакаранні прыгонных сялян, зменшыў іх павіннасці. У яго Шчорсаўскім маёнтку дзейнічала буйная пачатковая школа ўзаемнага навучання (г. зв. ланка­стэрская), дзе станам на 1822 год займалася 350 вучняў з прыгонных, якія разам з элементарнай адукацыяй набывалі пэўныя навыкі вытворчай, рамеснай працы. Значна памножыў бібліятэку, заснаваную яго бацькам. Будучы апекуном Галоўнай Віленскай школы, А. Xраптовіч ахвяраваў яе бібліятэцы калекцыю гравюр (каля 1100).[1]

Памёр і пахаваны ў Вішнёўцы (цяпер Смаргонскі раён).[1]

Зноскі

  1. а б в Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1

Літаратура

  • Мысліцелі і асветнікі Беларусі: Энцыклапедычны даведнік / Гал. рэд. Б. I. Сачанка. — Мн.: БелЭн, 1995.— 672 с. — ISBN 985-11-0016-1