Амонім: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
JerzyKundrat (размовы | уклад) |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Амонімы''' ({{lang-grc|ὁμός}} — аднолькавы + ὄνομα — імя) — розныя па значэнні, але аднолькавыя па напісанні адзінкі [[мова|мовы]] (словы, марфемы і інш.). Паняцце ўведзена [[Арыстоцель|Арыстоцелем]]. |
'''Амонімы''' ({{lang-grc|ὁμός}} — аднолькавы + ὄνομα — імя) — розныя па значэнні, але аднолькавыя па напісанні адзінкі [[мова|мовы]] (словы, марфемы і інш.). Паняцце ўведзена [[Арыстоцель|Арыстоцелем]]. Сукупнасць амонімаў якой-небудзь мовы называецца аманімікай. Аманімікай называецца і раздзел [[лексікалогія|лексікалогіі]], які вывучае амонімы. |
||
== Тыпалогія == |
== Тыпалогія == |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
''сялом, аакінутым жытлом.''<br /> |
''сялом, аакінутым жытлом.''<br /> |
||
|- |
|- |
||
| style="text-align: right;" |''Рыгор Барадулін'' |
| style="text-align: right;" |''[[Рыгор Барадулін]]'' |
||
|} |
|} |
||
* Марфалагічныя амонімы, або амаформы — словы, якія звычайна адносяцца да розных часцін мовы і супадаюць толькі ў некаторых марфалагічных формах: ''вусны'' (назоўнік множнага ліку) і ''вусны'' (прыметнік), ''кліч'' (назоўнік) і ''кліч'' (дзеяслоў загаднага ладу), ''сопкі'' (прыметнік) і ''сопкі'' (назоўнік множнага ліку). |
* Марфалагічныя амонімы, або амаформы — словы, якія звычайна адносяцца да розных часцін мовы і супадаюць толькі ў некаторых марфалагічных формах: ''вусны'' (назоўнік множнага ліку) і ''вусны'' (прыметнік), ''кліч'' (назоўнік) і ''кліч'' (дзеяслоў загаднага ладу), ''сопкі'' (прыметнік) і ''сопкі'' (назоўнік множнага ліку). |
||
== Аманімія == |
|||
Аманімія — гукавое супадзенне адзінак ([[марфема|марфем]], [[слова|слоў]], [[словазлучэнне|словазлучэнняў]] і г. д.), якія адрозніваюцца паміж сабой значэннем. |
|||
Адрозніваюць поўную і частковую аманімію. Поўныя амонімы супадаюць ва ўсіх граматычных формах. Напрыклад: ''заранка'' — [[зорка]] і ''[[заранка]]'' — птушка. Пры частковай лексічнай аманіміі адно з сугучных слоў цалкам (ва ўсіх сваіх формах) супадае па гучанні з часткай форм іншага слова ці нават з адной асобнай яго формай, напр. ''вечарам'' ([[прыслоўе]]) і ''вечарам'' ([[назоўнік]] мужчынскага роду адзіночнага ліку творнага склону). У беларускай, як і ў іншых мовах, пашыраны від частковай аманіміі, калі ўсе формы аднаго назоўніка аказваюцца аманімічнымі з формамі множнага ліку іншага назоўніка. Напрыклад: ''курсы'' — форма павышэння кваліфікацыі кадраў і ''курсы'' — множны лік да курс; ''[[шашкі]]'' — гульня і ''шашкі'' — множны лік да [[шашка]]. Да частковай адносяць таксама прыставачную аманімію (''дапісаць'' — поўнасцю скончыць пісаць і ''дапісаць'' — да канца старонкі), супадзенне форм аднаго з трыванняў (закончанага ці незакончанага) розных дзеясловаў (''прамакаць'' ад прамакнуць і ад прамокнуць). Выпадкі тыпу ''[[норка еўрапейская|норка]]'' (звер) і ''норка'' (маленькая [[нара]]), ''ножка'' (у мэблі) і ''ножка'' (памяншальнае ад нага), ''кашка'' ([[канюшына]]) і ''кашка'' (памяншальнае ад [[каша]]) таксама частковая аманімія. |
|||
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 1em; font-size: 85%; background:#c6dbf7; color:black; width:23em; max-width: 25%;" cellspacing="5" |
|||
| style="text-align: left;" | |
|||
''Я на елку палячу —''<br /> |
|||
''усе галінкі палячу.''<br /> |
|||
''3 журавін зрабіў каралі,''<br /> |
|||
''журавы мяне каралі,''<br /> |
|||
''а суніцы ледзь паспелі,''<br /> |
|||
''іх дразды скляваць паспелі.''<br /> |
|||
|- |
|||
| style="text-align: right;" |''[[Сяргей Грахоўскі]]'' |
|||
|} |
|||
Аманімія часта выкарыстоўваецца ў мастацкай літаратуры для стварэння [[каламбур]]аў, [[эпіграма|эпіграм]], жартаў як своеасаблівы сродак гульні слоў. |
|||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
Версія ад 23:17, 9 чэрвеня 2018
Амонімы (стар.-грэч.: ὁμός — аднолькавы + ὄνομα — імя) — розныя па значэнні, але аднолькавыя па напісанні адзінкі мовы (словы, марфемы і інш.). Паняцце ўведзена Арыстоцелем. Сукупнасць амонімаў якой-небудзь мовы называецца аманімікай. Аманімікай называецца і раздзел лексікалогіі, які вывучае амонімы.
Тыпалогія
Усе амонімы-словы падзяляюцца на тыпы: лексічныя, фанетычныя, марфалагічныя і інш.
- Лексічныя амонімы маюць поўнае гукавое супадзенне ва ўсіх формах і адносяцца да адной часціны мовы. Напрыклад: нота — дыпламатычны дакумент і нота — музычны знак; блок — палітычнае аб'яднанне і блок — тэхнічнае прыстасаванне, механізм; каса — заплеценыя валасы, каса — прылада працы, каса — вузкая пясчаная паласа.
- Фанетычныя амонімы, або амафоны — словы, якія аднолькава гучаць, але адрозніваюцца напісаннем. Параўн.: грыб — грып, род — рот, везці — весці, код — кот, каэка — каска і інш. Часцей за ўсё яны супадаюць па гучанні толькі ў асобных формах.
А раніцай туман над сопкай — |
Рыгор Барадулін |
- Марфалагічныя амонімы, або амаформы — словы, якія звычайна адносяцца да розных часцін мовы і супадаюць толькі ў некаторых марфалагічных формах: вусны (назоўнік множнага ліку) і вусны (прыметнік), кліч (назоўнік) і кліч (дзеяслоў загаднага ладу), сопкі (прыметнік) і сопкі (назоўнік множнага ліку).
Аманімія
Аманімія — гукавое супадзенне адзінак (марфем, слоў, словазлучэнняў і г. д.), якія адрозніваюцца паміж сабой значэннем.
Адрозніваюць поўную і частковую аманімію. Поўныя амонімы супадаюць ва ўсіх граматычных формах. Напрыклад: заранка — зорка і заранка — птушка. Пры частковай лексічнай аманіміі адно з сугучных слоў цалкам (ва ўсіх сваіх формах) супадае па гучанні з часткай форм іншага слова ці нават з адной асобнай яго формай, напр. вечарам (прыслоўе) і вечарам (назоўнік мужчынскага роду адзіночнага ліку творнага склону). У беларускай, як і ў іншых мовах, пашыраны від частковай аманіміі, калі ўсе формы аднаго назоўніка аказваюцца аманімічнымі з формамі множнага ліку іншага назоўніка. Напрыклад: курсы — форма павышэння кваліфікацыі кадраў і курсы — множны лік да курс; шашкі — гульня і шашкі — множны лік да шашка. Да частковай адносяць таксама прыставачную аманімію (дапісаць — поўнасцю скончыць пісаць і дапісаць — да канца старонкі), супадзенне форм аднаго з трыванняў (закончанага ці незакончанага) розных дзеясловаў (прамакаць ад прамакнуць і ад прамокнуць). Выпадкі тыпу норка (звер) і норка (маленькая нара), ножка (у мэблі) і ножка (памяншальнае ад нага), кашка (канюшына) і кашка (памяншальнае ад каша) таксама частковая аманімія.
Я на елку палячу — |
Сяргей Грахоўскі |
Аманімія часта выкарыстоўваецца ў мастацкай літаратуры для стварэння каламбураў, эпіграм, жартаў як своеасаблівы сродак гульні слоў.
Літаратура
- Старычонак В. Дз. Слоўнік амонімаў беларускай мовы. — Мн., 1991
- Кунцэвіч Л. П., Міхневіч А. Я. Аманімія // Беларуская мова: Энцыклапедыя / Беларус. Энцыкл.; пад. рэд. А. Я. Міхневіча; рэдкал Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 654 с. ISBN 5-85700-126-9.