Інстыгатар вялікі літоўскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 17: Радок 17:
* Стэфан Хжанстоўскі ([[1638]]—[[1647]])
* Стэфан Хжанстоўскі ([[1638]]—[[1647]])
* Самуэль Камароўскі ([[1647]] — ?)
* Самуэль Камароўскі ([[1647]] — ?)
* Крыштап Уніхоўскі ([[1649]]—[[1659]])
* [[Род Уніхоўскіх|Крыштаф Казімір Уніхоўскі]] ([[1649]]—[[1659]](?))
* Вінцэнт Орда (22.3.[[1659]] — [[1665]])
* Вінцэнт Орда (22.3.[[1659]] — [[1665]])
* Ян Замбжыцкі ([[1666]]—[[1670]])
* Ян Замбжыцкі ([[1666]]—[[1670]])

Версія ад 23:42, 13 жніўня 2018

Інстыгатар вялікі літоўскі (лац.: instigator) — ураднік у Вялікім Княстве Літоўскім. Выконваў функцыі галоўнага пракурора дзяржавы.

У Польшчы ўведзены ў 1557. У ВКЛ упершыню згадваецца ў 1565, з 17 стагоддзя меў намеснікам віцэ-інстыгатара. З 18 стагоддзя дыгнітарскі ўрад.

Выступаў па ўсіх справах, не акрэсленых у праве, уносіў скаргі пра здраду дзяржаве і абразу маястату вялікага князя. Пільнаваў даходы са сталовых маёнткаў вялікага князя, уносіў скаргі супраць ураднікаў па гаспадарчых справах. Засядаў у задворным асэсарскім судзе (з правам дарадчага голасу) і рэфэрэндарскім, падпарадкоўваўся канцлеру.

На сойме 1775 віцэ-інстыгатары былі параўнаны з інстыгатарамі, якіх пасля гэтага было двое.

Мікалай Тадэвуш Лапацінскі

Інстыгатарамі вялікімі літоўскімі былі:

Гл. таксама

Літаратура