Антоній Люстыг: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 22: | Радок 22: | ||
}} |
}} |
||
''Антоній Люстыг'' (7 верасня 1752, [[Прусія]] – 5 чэрвеня 1815, [[Полацк]]) – каталіцкі духоўны дзеяч і педагог, уплывовы дзеяч [[Езуіты|Ордэна езуітаў]]. |
'''Антоній Люстыг''' (7 верасня 1752, [[Прусія]] – 5 чэрвеня 1815, [[Полацк]]) – каталіцкі духоўны дзеяч і педагог, уплывовы дзеяч [[Езуіты|Ордэна езуітаў]]. |
||
Уступіў у Таварыства Ісуса ў 1768 годзе ў [[Ломжа|Ломжы]], а духоўны сан атрымаў у 1776 годзе ў Полацку, дзе ў 1780-1786 гадах выкладаў у [[Полацкі езуіцкі калегіум|езуіцкім калегіуме]] нямецкую мову. Выконваў функцыі прэфекта школы і прафесара нямецкай мовы ў езуіцкіх калегіумах [[Касцёл Святога Іосіфа і калегіум езуітаў (Віцебск)|Віцебска]] (1787-1789), [[Аршанскі езуіцкі калегіум|Оршы]] (1789-1791) і Магілёва (1791-1792), прычым у апошнім з 1793 па 1802 гады займаў пасаду рэктара. Апрача педагагічнай дзейнасці Люстыг паспяхова працаваў у Таварыстве Ісуса: быў асістэнтам Генеральнага вікарыя ордэна (1799-1815) і правінцыялам (1802-1805), арганізаваў езуіцкую місію ў наваколлі Саратава, а таксама займаў пасаду рэктара Полацкаго езуіцкага калегіума (1805-1812). |
Уступіў у Таварыства Ісуса ў 1768 годзе ў [[Ломжа|Ломжы]], а духоўны сан атрымаў у 1776 годзе ў Полацку, дзе ў 1780-1786 гадах выкладаў у [[Полацкі езуіцкі калегіум|езуіцкім калегіуме]] нямецкую мову. Выконваў функцыі прэфекта школы і прафесара нямецкай мовы ў езуіцкіх калегіумах [[Касцёл Святога Іосіфа і калегіум езуітаў (Віцебск)|Віцебска]] (1787-1789), [[Аршанскі езуіцкі калегіум|Оршы]] (1789-1791) і Магілёва (1791-1792), прычым у апошнім з 1793 па 1802 гады займаў пасаду рэктара. Апрача педагагічнай дзейнасці Люстыг паспяхова працаваў у Таварыстве Ісуса: быў асістэнтам Генеральнага вікарыя ордэна (1799-1815) і правінцыялам (1802-1805), арганізаваў езуіцкую місію ў наваколлі Саратава, а таксама займаў пасаду рэктара Полацкаго езуіцкага калегіума (1805-1812). |
||
Версія ад 16:19, 17 жніўня 2018
| Антоній Люстыг | |
|---|---|
| Antoni Lustyg (Lustig) | |
| Род дзейнасці | багаслоў, манах, педагог |
| Дата нараджэння | 7 верасня 1752 |
| Месца нараджэння | Прусія |
| Дата смерці | 5 чэрвеня 1815 |
| Месца смерці | Полацк |
| Грамадзянства | |
| Веравызнанне | Каталіцкая Царква |
| Месца працы | |
Антоній Люстыг (7 верасня 1752, Прусія – 5 чэрвеня 1815, Полацк) – каталіцкі духоўны дзеяч і педагог, уплывовы дзеяч Ордэна езуітаў.
Уступіў у Таварыства Ісуса ў 1768 годзе ў Ломжы, а духоўны сан атрымаў у 1776 годзе ў Полацку, дзе ў 1780-1786 гадах выкладаў у езуіцкім калегіуме нямецкую мову. Выконваў функцыі прэфекта школы і прафесара нямецкай мовы ў езуіцкіх калегіумах Віцебска (1787-1789), Оршы (1789-1791) і Магілёва (1791-1792), прычым у апошнім з 1793 па 1802 гады займаў пасаду рэктара. Апрача педагагічнай дзейнасці Люстыг паспяхова працаваў у Таварыстве Ісуса: быў асістэнтам Генеральнага вікарыя ордэна (1799-1815) і правінцыялам (1802-1805), арганізаваў езуіцкую місію ў наваколлі Саратава, а таксама займаў пасаду рэктара Полацкаго езуіцкага калегіума (1805-1812).
Антоній Люстыг браў актыўны ўдзел у падрыхтоўцы адкрыцця Полацкай езуіцкай акадэміі і з’яўляўся яе першым рэктарам (да 1 жніўня 1814 года).
Літаратура
- Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995 / oprac. Ludwik Grzebień ; [aut. i red. działów Andrzej Paweł Bieś et al. ; współpr. nauk. i red. Roman Darowski]. – Kraków : Wydział Filozoficzny Towarzystwa Jezusowego. Instytut Kultury Religijnej : Wydawnictwo WAM – Księża Jezuici, 1996. – XVI, 882, [5] s. : il.