Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
др interwiki |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
[[Image:Nikolay-Mikhylovich.jpg|thumb|Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч]] |
|||
{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]] — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык. |
{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]] — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык. |
||
Версія ад 07:37, 14 ліпеня 2009
Шаблон:Вызнч (14 мая 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга — 28 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.
Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.
Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.