Мікалай Міхайлавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Bocianski (размовы | уклад)
др interwiki
Arashonak (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
[[Image:Nikolay-Mikhylovich.jpg‎|thumb|Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч]]

{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]] — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.
{{вызнч|1=Мікалай Міхайлавіч}} ([[14 мая]] [[1859]], [[Царскае сяло]], каля [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]] — [[28 студзеня]] [[1919]], [[Петраград]]) — член расійскага імператарскага дома, унук [[Мікалай I, імператар расійскі|Мікалая I]], сын [[Міхаіл Мікалаевіч|Міхаіла Мікалаевіча]], гісторык.



Версія ад 07:37, 14 ліпеня 2009

Файл:Nikolay-Mikhylovich.jpg
Вялікі князь, гісторык Мікалай Міхайлавіч

Шаблон:Вызнч (14 мая 1859, Царскае сяло, каля Санкт-Пецярбурга28 студзеня 1919, Петраград) — член расійскага імператарскага дома, унук Мікалая I, сын Міхаіла Мікалаевіча, гісторык.

Удзельнічаў у руска-турэцкай вайне 1877—1878 гадоў. З 1881 года ў лейб-гвардыі Грэнадзерскім палку. У 1882—1885 гадах вучыўся ў Мікалаеўскай акадэміі Генеральнага штаба. З 1895 года служыў 10 гадоў у Кавалергардскім палку, камандаваў 16 грэнадзерскім Мінгрэльскім палком. З 1897 — камандуючы Каўказскай грэнадзерскай дывізіяй. У 1903 году выйшаў у адстаўку ў званні генерал-лейтэнанта.

Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі высланы ў Волагду. 1 ліпеня 1918 года арыштаваны, перавезены ў Петраград, дзе ўтрымоўваўся ў доме папярэдняга зняволення. Расстраляны бальшавікамі ў Петрапаўлаўскай крэпасці разам з яшчэ трыма вялікімі князямі — сваім родным братам Георгіем Міхайлавічам і стрыечнымі — Паўлам Аляксандравічам і Дзмітрыем Канстанцінавічам. Рэабілітаваны пасмяротна 8 чэрвеня 2009 года.