Уладзімір Елісеевіч Лабанок: Розніца паміж версіямі

Уладзімір Елісеевіч Лабанок
Уладзімір Елісеевіч Лабанок
	1974 — 4 лістапада 1984
Пераемнік	Уладзімір Мікуліч
	красавік 1962 — 1974
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Пераемнік	Уладзімір Міцкевіч
	красавік 1962 — 1964
Кіраўнік урада	Ціхан Кісялёў
Папярэднік	пасада заснаваная
Пераемнік	пасада скасаваная
	верасень 1956 — красавік 1962
Папярэднік	Мікіта Кароткін
Пераемнік	Станіслаў Пілатовіч
Старшыня Гомельскага абласнога выканаўчага камітэта
	студзень 1954 — верасень 1956
Кіраўнік урада	Кірыл Мазураў
Папярэднік	Андрэй Куцак
Пераемнік	Іван Палякоў
	снежань 1948 — студзень 1954
Папярэднік	Іван Карасёў
Пераемнік	пасада скасаваная
Старшыня Полацкага абласнога выканаўчага камітэта
	верасень 1944 — 1946
Кіраўнік урада	Панцеляймон Панамарэнка
Папярэднік	пасада заснаваная
Пераемнік	Сцяпан Шупеня
Нараджэнне	20 чэрвеня (3 ліпеня) 1907; в. Востраў (сучасны Пухавіцкі раён)
Смерць	4 лістапада 1984 (77 гадоў); Мінск, БССР, СССР;
Месца пахавання	Усходнія могілкі;
Партыя	КПСС;
Адукацыя	Дукорскі навучальна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-сярэдняя школа (1926); Беларуская дзяржаўная сельскагаспадарчая акадэмія (1931); Мар’інагорскі сельскагаспадарчы тэхнікум (1927);
Дзейнасць	палітык
Ваенная служба
Гады службы	1941—1944
Прыналежнасць	СССР
Род войскаў	партызан
Званне	Палкоўнік
Камандаваў	Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна
Бітвы	Вялікая Айчынная вайна
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 15:19, 20 лістапада 2018

Уладзі́мір Елісе́евіч Лабано́к (20 чэрвеня (3 ліпеня) 1907 — 4 лістапада 1984) — беларускі дзяржаўны дзеяч, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, адзін з кіраўнікоў партызанскага руху ў Віцебскай вобласці. Герой Савецкага Саюза (1943).

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Востраў (сучасны Пухавіцкі раён Мінскай вобласці).

У 1926 г. скончыў Дукорскую сямігадовую школу з сельскагаспадарчым ухілам.

У 1931 годзе скончыў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію.

З 1931 года працаваў на пасадзе агранома, памочніка Народнага Камісара земляробства Беларускай ССР, а з 1933 года — на пасадзе агранома-эканаміста ўпаўнаважанага Народнага Камісарыята саўгасаў СССР па БССР.

З 1939 года — дырэктар Смалянскага сельскагаспадарчага тэхнікума Віцебскай вобласці БССР. З 1941 года — першы сакратар Лепельскага РК КП(б)Б.

Вялікая Айчынная вайна

Са снежня 1941 па чэрвень 1944 года 1-ы сакратар Лепельскага падпольнага райкома КП(б)Б. З сакавіка 1942 года У. Е. Лабанок камандзір партызанскага атрада, са снежня 1942 — камісар Чашніцкай партызанскай брыгады («Дубрава»), з ліпеня 1943 года — камандзір Лепельскай партызанскай брыгады імя Сталіна. У снежні 1943 года узначаліў аператыўную групу ЦК КП(б)Б і Беларускага штаба партызанскага руху па Полацка-Лепельскай партызанскай зоне.

У мірны час

З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні Полацкага і Гомельскага аблвыканкамаў, 1-га сакратара Палескага і Віцебскага (верасень 1956 — красавік 1962)^[1] абкамаў КПБ.

З 1962 года на пасадзе 1-га намесніка старшыні Савета міністраў БССР і адначасова міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў, з 1974 — намеснік Старшыні Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР.

Член Цэнтральнай рэвізійнай камісіі ЦК КПСС, Член ЦК КП Беларусі з 1949 года, кандыдат у члены бюро ЦК КПБ з 1962 і 1976 гадоў, член бюро ЦК КПБ у 1966—1976. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета БССР 3, 6—10 скліканняў, дэпутатам Вярхоўнага Савета СССР 2—10-га скліканняў, у 1968—1974 гадах займаў пасаду Старшыні Савета Нацыянальнасцей Вярхоўнага Савета СССР.

Узнагароды

Творы

«В боях за Родину» (1961)
«Партизаны принимают бой» (1972)

Ушанаванне памяці

У мінскім мікрараёне Сухарава адна з вуліц носіць імя Уладзіміра Лабанка, таксама яго імём названа вуліца ў Лепелі, саўгас-тэхнікум у горадзе Мар'іна Горка Мінскай вобласці, Лепельская сярэдняя школа № 1, музей народнай славы ў пасёлку Ушачы.

У Мінску на доме № 4 па Бранявым завулку ў 1986 годзе ўстаноўлена мемарыяльная дошка (сілумін; скульпт. І. Глебаў)^[2].

Зноскі

↑ Витебск: Энциклопедический справочник / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Минск: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — С. 112, 113. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1. (руск.)
↑ Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

Літаратура

Уладзімір Елісеевіч Лабанок на сайце «Героі краіны»
Беларусь: Энцыклапедычны даведнік / Рэдкал.: Б. І. Сачанка і інш. — Мн.: БелЭн, 1995. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.
Витебск: Энциклопедический справочник / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Минск: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — С. 112, 113. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1. (руск.)

[vit-1] Витебск: Энциклопедический справочник / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Минск: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — С. 112, 113. — 408 с. — 60 000 экз. — ISBN 5-85700-004-1. (руск.)

[ЗП-2] Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі / АН БССР. Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору; Рэд. кал.: С. В. Марцэлеў (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1988. — Мінск. — 333 с.: іл. — ISBN 5-85700-006-8.

[1]

[2]

@@ Радок 142: / Радок 142: @@
 === У мірны час ===
-З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні [[Полацкая вобласць|Полацкага]] і [[Гомельская вобласць|Гомельскага]] аблвыканкамаў, 1-га сакратара [[Палескі абласны камітэт КП Беларусі|Палескага]] і [[Віцебскі абласны камітэт КП Беларусі|Віцебскага]] (верасень 1956 — красавік 1962)<ref name="vit">{{кніга|загаловак=Витебск: Энциклопедический справочник|адказны=Гл. редактор И. П. Шамякин|месца=Минск|выдавецтва=БелСЭ им. П. Бровки|год=1988|старонкі=112, 113|старонак=408|isbn=5-85700-004-1|тыраж=60&nbsp;000}}{{ref-ru}}</ref> абкомаў КПБ.<br/>
+З 1944 года займаў пасады ў апараце ЦК КПБ, старшыні [[Полацкая вобласць|Полацкага]] і [[Гомельская вобласць|Гомельскага]] аблвыканкамаў, 1-га сакратара [[Палескі абласны камітэт КПБ|Палескага]] і [[Віцебскі абласны камітэт КПБ|Віцебскага]] (верасень 1956 — красавік 1962)<ref name="vit">{{кніга|загаловак=Витебск: Энциклопедический справочник|адказны=Гл. редактор И. П. Шамякин|месца=Минск|выдавецтва=БелСЭ им. П. Бровки|год=1988|старонкі=112, 113|старонак=408|isbn=5-85700-004-1|тыраж=60&nbsp;000}}{{ref-ru}}</ref> абкамаў КПБ.<br/>
 З 1962 года на пасадзе 1-га намесніка старшыні [[Савет Міністраў БССР|Савета міністраў]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|БССР]] і адначасова [[Міністэрства вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў БССР|міністр вытворчасці і нарыхтовак сельгаспрадуктаў]], з 1974 — намеснік Старшыні [[Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР|Прэзідыума Вярхоўнага Савета БССР]].

Старшыні Гомельскага абласнога выканаўчага камітэта
БССР	Сяргей Мальцаў (1938—1939) • Сяргей Матусевіч (1939—1941) • Серафім Лебедзеў в.а. (1943—1944) • Андрэй Ждановіч в.а. (1944) • Пётр Кавальчук (1944—1945) • Мікалай Абраменка (1945—1952) • Андрэй Куцак (1952—1954) • Уладзімір Лабанок (1954—1956) • Іван Палякоў (1956—1957) • Міхаіл Кліменка (1957—1963) • Міхаіл Кліменка (1963—1964, сельск.) • Аляксей Івалгін (1963—1964, прам.) • Міхаіл Кліменка (1964—1970) • Уладзімір Лашкевіч (1970—1974) • Юрый Хусаінаў (1974—1978) • Анатоль Малафееў (1978—1982) • Аляксей Камай (1982—1985) • Аляксандр Грахоўскі (1985—1989) • Мікалай Вайцянкоў (1989—1992)
Рэспубліка Беларусь	Мікалай Вайцянкоў (1992—1994) • Павел Шыпук (1994—1997) • Мікалай Вайцянкоў (1997—2001) • Аляксандр Якабсон (2001—2010) • Уладзімір Дворнік (2010—2019) • Генадзь Салавей (2019—2021) • Іван Крупко (з 2021)