Баляслаў Калышка: Розніца паміж версіямі

Баляслаў Калышка
Баляслаў Калышка
Дата нараджэння	7 жніўня 1837
Месца нараджэння	Карманішкі[d], Лідскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя;
Дата смерці	9 чэрвеня 1863 (25 гадоў)
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Альма-матар	Імператарскі Маскоўскі ўніверсітэт; Польская вайсковая школа[d];
Бітвы/войны	паўстанне 1863—1864 гадоў;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 21:39, 21 лістапада 2018

Баляслаў Вікенцьевіч Калы́шка (26 ліпеня (7 жніўня) 1837, фальварак Карманішкі Лідскага пав. Віленскай губ., сучасн. Літва — 28 мая (9 чэрвеня) 1863) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў Расійскай імперыі 1860-х г.

Паходзіў з небагатых дваран беларуска-літоўскага сумежжа. 3 1860 вучыўся ў Маскоўскім універсітэце, адзін з кіраўнікоў рэвалюцыйнага студэнцтва, прапагандаваў ідэі рэвалюцыйнага саюза народаў у барацьбе з самадзяржаўем. У 1861 вёў агітацыю ў Лідзе і Лідскім павеце, удзельнічаў у студэнцкіх хваляваннях, сутыкненнях студэнтаў з паліцыяй у Маскве. Ратуючыся ад пакарання, выехаў за мяжу, наведваў ваенную школу польскіх эмігрантаў у Італіі. У сакавіку 1863 сфарміраваў баяздольны паўстанцкі атрад (Дубіскі полк) у цэнтральнай Літве (Ковенскі павет), меў некалькі паспяховых сугычак з царскімі войскамі. 5 красавіка 1863 з атрадам далучыўся да Зігмунта Серакоўскага, камандаваў адной з калон у паходзе паўстанцаў на поўнач Літвы. Пасля разгрому паўстанцаў у Біржайскай бітве (25-27 красавіка 1863) узяты ў палон і паводле прысуду павешаны ў Вільні на гандлёвай плошчы Лукішкі.

Літаратура

Кісялёў Г. Рэвалюцыянер-інтэрнацыяналіст з Лідчыны // Кісялёў Г. Героі і музы. Мн., 1982.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{асоба}}
-'''Баляслаў Вікенцьевіч Калы́шка''' ({{ДН|7|8|1837|26|7}}, фальварак [[Карманішкі]] [[Лідскі павет|Лідскага пав.]] [[Віленская губерня|Віленскай губ.]], сучасн. [[Літва]] — {{ДС|9|6|1863|28|5}}) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] 1860-х г.
+'''Баляслаў Вікенцьевіч Калы́шка''' ({{ДН|7|8|1837|26|7}}, фальварак [[Карманішкі]] [[Лідскі павет (Расійская імперыя)|Лідскага пав.]] [[Віленская губерня|Віленскай губ.]], сучасн. [[Літва]] — {{ДС|9|6|1863|28|5}}) — удзельнік рэвалюцыйнага руху ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] 1860-х г.
-Паходзіў з небагатых дваран беларуска-літоўскага сумежжа. 3 [[1860]] вучыўся ў [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскім універсітэце]], адзін з кіраўнікоў рэвалюцыйнага студэнцтва, прапагандаваў ідэі рэвалюцыйнага саюза народаў у барацьбе з [[самадзяржаўе]]м. У [[1861]] вёў агітацыю ў [[Ліда|Лідзе]] і [[Лідскі павет|Лідскім павеце]], удзельнічаў у студэнцкіх хваляваннях, сутыкненнях студэнтаў з паліцыяй у [[Масква|Маскве]]. Ратуючыся ад пакарання, выехаў за мяжу, наведваў ваенную школу польскіх эмігрантаў у [[Італія|Італіі]]. У сакавіку [[1863]] сфарміраваў баяздольны паўстанцкі атрад (Дубіскі полк) у цэнтральнай Літве (Ковенскі павет), меў некалькі паспяховых сугычак з царскімі войскамі. [[5 красавіка]] [[1863]] з атрадам далучыўся да [[Зігмунт Ігнатавіч Серакоўскі|Зігмунта Серакоўскага]], камандаваў адной з калон у паходзе паўстанцаў на поўнач Літвы. Пасля разгрому паўстанцаў у [[Біржайская бітва|Біржайскай бітве]] (25-27 красавіка 1863) узяты ў палон і паводле прысуду павешаны ў [[Вільня|Вільні]] на гандлёвай плошчы [[Лукішкі]].
+Паходзіў з небагатых дваран беларуска-літоўскага сумежжа. 3 [[1860]] вучыўся ў [[Маскоўскі ўніверсітэт|Маскоўскім універсітэце]], адзін з кіраўнікоў рэвалюцыйнага студэнцтва, прапагандаваў ідэі рэвалюцыйнага саюза народаў у барацьбе з [[самадзяржаўе]]м. У [[1861]] вёў агітацыю ў [[Ліда|Лідзе]] і [[Лідскі павет (Расійская імперыя)|Лідскім павеце]], удзельнічаў у студэнцкіх хваляваннях, сутыкненнях студэнтаў з паліцыяй у [[Масква|Маскве]]. Ратуючыся ад пакарання, выехаў за мяжу, наведваў ваенную школу польскіх эмігрантаў у [[Італія|Італіі]]. У сакавіку [[1863]] сфарміраваў баяздольны паўстанцкі атрад (Дубіскі полк) у цэнтральнай Літве (Ковенскі павет), меў некалькі паспяховых сугычак з царскімі войскамі. [[5 красавіка]] [[1863]] з атрадам далучыўся да [[Зігмунт Ігнатавіч Серакоўскі|Зігмунта Серакоўскага]], камандаваў адной з калон у паходзе паўстанцаў на поўнач Літвы. Пасля разгрому паўстанцаў у [[Біржайская бітва|Біржайскай бітве]] (25-27 красавіка 1863) узяты ў палон і паводле прысуду павешаны ў [[Вільня|Вільні]] на гандлёвай плошчы [[Лукішкі]].
 == Літаратура ==