Вячаслаў Антонавіч Чамярыцкі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Літаратура: вікіфікацыя з дапамогай AWB
Радок 20: Радок 20:
* {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1}}
* {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1}}
{{Бібліяінфармацыя}}
{{Бібліяінфармацыя}}

{{DEFAULTSORT:Чамярыцкі Вячаслаў}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Дзятлаўскім раёне]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Дзятлаўскім раёне]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага літаратуразнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага літаратуразнаўства]]
[[Катэгорыя:Кандыдаты філалагічных навук]]
[[Катэгорыя:Кандыдаты філалагічных навук]]
{{DEFAULTSORT:Чамярыцкі Вячаслаў}}

[[Катэгорыя:Постаці беларускага мовазнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага мовазнаўства]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага літаратуразнаўства]]
[[Катэгорыя:Супрацоўнікі Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы НАНБ]]
[[Катэгорыя:Супрацоўнікі Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы НАНБ]]

Версія ад 02:54, 24 лістапада 2018

Вячаслаў Антонавіч Чамярыцкі
Дата нараджэння 22 ліпеня 1936(1936-07-22) (87 гадоў)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Род дзейнасці літаратуразнавец, філолаг, крытык, перакладчык, славіст, літаратар
Навуковая сфера філалогія[1], славістыка[1], літаратуразнаўства[1] і перакладніцтва[d][1]
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат філалагічных навук
Альма-матар
Член у
Прэміі
Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь
Узнагароды
медаль Францыска Скарыны

Вячаслаў Антонавіч Чамярыцкі (нар. 22 ліпеня 1936, в. Рабкі, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі філолаг і крытык. Кандыдат філалагічных навук (1967).

Біяграфія

Нарадзіўся ў сялянскай сям’і. Скончыў беларускае аддзяленне філалагічнага факультэта Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1958). Працаваў настаўнікам Слабадской сямігадовай школы Вілейскага раёна (1958—1959), карэктарам маладзечанскай абласной газеты «Чырвоны сцяг» (1959), інспектарам аддзела народнай асветы Маладзечанскага раёна (1959—1962). Скончыў аспірантуру пры Інстытуце літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР (1965), з 1965 г. — навуковы супрацоўнік Інстытута.

Навуковая і творчая дзейнасць

Дэбютаваў вершамі ў 1952 годзе (навагрудская раённая газета «Новае жыццё»). З рэцэнзіямі, літаратурна-крытычнымі артыкуламі, даследаваннямі па старажытнай літаратуры выступае з 1959 г. Аўтар манаграфіі «Беларускія летапісы як помнікі літаратуры: Узнікненне і літаратурная гісторыя першых зводаў» (1969), брашуры «Беларускі тытан эпохі Адраджэння» (1990), аўтар кнігі «Францыск Скарына» (з Г. Галенчанкам і В. Шматавым, на французскай мове — 1979 і на англійскай — 1980, Парыж), аўтар дакладу на IX Міжнародны з’езд славістаў «Традыцыі літаратуры старажытнай Русі ў беларускай літаратуры: Дакастрычніцкі перыяд» (з А. Коршунавым, А. Лойкам, 1982), адзін з аўтараў «Гісторыі беларускай дакастрычніцкай літаратуры» (т. I, 1968), «Истории белорусской дооктябрьской литературы» (1977), «Истории всемирной литературы» (т. 3, 1985; т. 4, 1987), падручніка для ВНУ «Гісторыя беларускай літаратуры: Старажытны перыяд» (1985).

Перакладае са старажытнарускай і старабеларускай моў. Прымаў удзел у выданні «Поўнага збору рускіх летапісаў» (т. 32 і 35), складальнік зборніка «Слова пра паход Ігаравы» (1986).

Узнагароды

Зноскі

  1. а б в г Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.

Літаратура