Гядзімінас Кіркілас: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др аўтаматычны перанос катэгорыі |
афармленне |
||
Радок 24: | Радок 24: | ||
| пераемнік_2 = [[Юозас Алякас]] |
| пераемнік_2 = [[Юозас Алякас]] |
||
| прэзідэнт_3 = |
| прэзідэнт_3 = |
||
| дата нараджэння = |
| дата нараджэння = |
||
| месца нараджэння = |
| месца нараджэння = |
||
| дата смерці = |
| дата смерці = |
||
| месца смерці = |
| месца смерці = |
||
| выбарчая_акруга = |
| выбарчая_акруга = |
||
| нацыянальнасць = [[Літоўцы|літовец]] |
| нацыянальнасць = [[Літоўцы|літовец]] |
||
| партыя = |
| партыя = |
||
| муж = |
| муж = |
||
|сужэнец = Людміла Кіркілене |
|сужэнец = Людміла Кіркілене |
||
| прафесія = |
| прафесія = |
||
| рэлігія = |
| рэлігія = |
||
| подпіс = |
| подпіс = |
||
Радок 40: | Радок 40: | ||
{{!}}} |
{{!}}} |
||
}} |
}} |
||
'''Гядзімінас Кіркілас''' ({{lang-lt|Gediminas Kirkilas}}: {{ДН|30|8|1951}}, [[Вільнюс]]) — літоўску палітык, з [[1992]] года засядае ў [[Сейм, Літва|Літоўскім Сейме]], быў міністрам абароны Літвы з [[2004]] да [[2006]] г.г., |
'''Гядзімінас Кіркілас''' ({{lang-lt|Gediminas Kirkilas}}: {{ДН|30|8|1951}}, [[Вільнюс]]) — літоўску палітык, з [[1992]] года засядае ў [[Сейм, Літва|Літоўскім Сейме]], быў міністрам абароны Літвы з [[2004]] да [[2006]] г.г., прэм’ер-міністр Літвы з 2006 да [[2008]] г.г. |
||
== Адукацыя == |
== Адукацыя == |
||
Радок 46: | Радок 46: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай |
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У [[1969]]—[[1972]] г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў ''Паўночным марскім флоце'' [[СССР]]. Пасля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсце рэстаўрацыі помнікаў да [[1978]] года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касцёлаў (акрамя іншых касцёла ''Усіх Святых, Св. Казіміра, Баніфатараў'' і інш.) і ансамблі Віленскага Універсітэта. |
||
Пасля паліталагічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Літвы|Камуністычнай партыі Літвы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам аддзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам I сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Літвы. |
Пасля паліталагічных курсаў, у [[1982]] годзе пайшоў працаваць у апарат [[Камуністычная партыя Літвы|Камуністычнай партыі Літвы]]. У [[1982]]—[[1985]] г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў [[1986]]—[[1990]] г.г. інструктарам аддзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у [[1988]] — 1990 г.г. працаваў памочнікам I сакратара ЦК КПЛ [[Альгірдас Бразаўскас|Альгірдаса Бразаўскаса]], а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Літвы. |
||
У [[1990]] годзе, пасля пераўтварэння КПЛ у ''Літоўскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намеснікам кіраўніка. Абавязкі намесніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] года, а пасля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзідыуму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасля |
У [[1990]] годзе, пасля пераўтварэння КПЛ у ''Літоўскую Дэмакратычную партыю Працы'' (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намеснікам кіраўніка. Абавязкі намесніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да [[1996]] года, а пасля гэтага, у 1996 — [[2001]] г.г. стаў сябрам прэзідыуму ЛДПП. У [[2001]] годзе, пасля аб’яднання ЛДПП з [[Літоўская Сацыял-Дэмакратычная партыя|Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй]] (ЛСДП), стаў намеснікам кіраўніка аб’яднанай партыі. |
||
Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сейм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парламенцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бяспецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Літвы ў парламенцкі сход [[НАТА]] і намесніка кіраўніка камісіі па Еўрапейскім справам. |
Чатыры разы (у [[1992]], [[1996]], [[2000]] і [[2004]] г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сейм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парламенцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бяспецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Літвы ў парламенцкі сход [[НАТА]] і намесніка кіраўніка камісіі па Еўрапейскім справам. |
||
Радок 56: | Радок 56: | ||
З [[2002]] года Кіркілас займаў пасаду спецыяльнага прадстаўніка прэзідэнта Літвы па сувязям з [[Калінінградская вобласць|Калінінградскай вобласцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Літвы ў [[Калінінград]]зе. [[7 снежня]] [[2004]] года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса. |
З [[2002]] года Кіркілас займаў пасаду спецыяльнага прадстаўніка прэзідэнта Літвы па сувязям з [[Калінінградская вобласць|Калінінградскай вобласцю]]. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Літвы ў [[Калінінград]]зе. [[7 снежня]] [[2004]] года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса. |
||
[[29 чэрвеня]] [[2006]] года прэзідэнт Літвы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра| |
[[29 чэрвеня]] [[2006]] года прэзідэнт Літвы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду [[Прэм'ер-міністра|прэм’ер-міністра]]. [[4 ліпеня]] 2006 года Сейм зацвердзіў кандыдатуру, а [[6 ліпеня]] ён стаў прэм’ерам афіцыйна. [[19 мая]] 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі. |
||
[[13 сакавіка]] [[2008]] года прадстаўнікі апазіцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і спікеру Сейма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўлення заўвагаў спікеру Сейма, паводле Літоўскай канстытуцыі, |
[[13 сакавіка]] [[2008]] года прадстаўнікі апазіцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. [[18 сакавіка]] яны былі перададзены, так сама, і спікеру Сейма [[Віктарас Мунцянас|Віктарасу Мунцянасу]]. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўлення заўвагаў спікеру Сейма, паводле Літоўскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытанні, у адваротным выпадку Сейм можа вынесці [[вотум недаверу]]. [[1 красавіка]] Кіркілас прадставіў адказы на пытанні. [[3 красавіка]] Сейм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя. |
||
Пасля выбараў у Сейм [[26 кастрычніка]] [[2008]] года і стварэння новага ўрада, Гядзімінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы |
Пасля выбараў у Сейм [[26 кастрычніка]] [[2008]] года і стварэння новага ўрада, Гядзімінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра [[Андрус Кубілюс|Андрусу Кубілюсу]]. |
||
== Прыватнае жыццё == |
== Прыватнае жыццё == |
||
Радок 81: | Радок 81: | ||
{{DEFAULTSORT:Кіркілас, Гядзімінас}} |
{{DEFAULTSORT:Кіркілас, Гядзімінас}} |
||
{{Прэм'ер-міністры Літвы}} |
{{Прэм'ер-міністры Літвы}} |
||
{{Бібліяінфармацыя}} |
|||
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Вільнюсе]] |
|||
[[Катэгорыя:Прэм’ер-міністры Літвы]] |
[[Катэгорыя:Прэм’ер-міністры Літвы]] |
||
[[Катэгорыя:Міністры аховы края Літвы]] |
[[Катэгорыя:Міністры аховы края Літвы]] |
Версія ад 13:16, 28 снежня 2018
Гядзімінас Кіркілас | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
літ.: Gediminas Kirkilas | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Прэзідэнт | Валдас Адамкус | ||||||
Папярэднік | Зігмантас Бальчыціс | ||||||
Пераемнік | Андрус Кубілюс | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Лінас Лінкявічус | ||||||
Пераемнік | Юозас Алякас | ||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
30 жніўня 1951[1][2] |
||||||
Смерць |
20 красавіка 2024[3] (72 гады) |
||||||
Нацыянальнасць | літовец | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, рэстаўратар | ||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Гядзімінас Кіркілас (літ.: Gediminas Kirkilas: 30 жніўня 1951, Вільнюс) — літоўску палітык, з 1992 года засядае ў Літоўскім Сейме, быў міністрам абароны Літвы з 2004 да 2006 г.г., прэм’ер-міністр Літвы з 2006 да 2008 г.г.
Адукацыя
З 1974 за 1978 года Кіркілас вучыўся на завочным факультэце Віленскага Педагагічнага інстытута. У 1978—1982 г.г. вывучаў паліталогію ў Вышэйшай партыйнай школе ў Вільні. У 2004 годзе праслухаў курс у Міжнароднай школе Бізнесу Віленскага ўніверсітэта.
Біяграфія
Кіркілас быў старэйшым сынам у шматдзетнай сям’і. Скончыў сярэднюю школу № 23 Вільні. У 1969—1972 г.г. Кіркілас праходзіў вайсковую службу ў Паўночным марскім флоце СССР. Пасля службы працаваў рэстаўратарам у Трэсце рэстаўрацыі помнікаў да 1978 года. Пад час працы рэстаўратарам ён удзельнічаў у рэстаўрацыі віленскіх касцёлаў (акрамя іншых касцёла Усіх Святых, Св. Казіміра, Баніфатараў і інш.) і ансамблі Віленскага Універсітэта.
Пасля паліталагічных курсаў, у 1982 годзе пайшоў працаваць у апарат Камуністычнай партыі Літвы. У 1982—1985 г.г. быў інструктарам раённага камітэта партыі, а ў 1986—1990 г.г. інструктарам аддзелу культуры ЦК КПЛ. Акрамя гэтага, у 1988 — 1990 г.г. працаваў памочнікам I сакратара ЦК КПЛ Альгірдаса Бразаўскаса, а з 1990 да 1992 г.г. быў яго памочнікам як дэпутата Вышэйшай Рады Літвы.
У 1990 годзе, пасля пераўтварэння КПЛ у Літоўскую Дэмакратычную партыю Працы (ЛДПП), Кіркілас быў выбраны намеснікам кіраўніка. Абавязкі намесніка кіраўніка ЛДПП Кіркілас выконваў да 1996 года, а пасля гэтага, у 1996 — 2001 г.г. стаў сябрам прэзідыуму ЛДПП. У 2001 годзе, пасля аб’яднання ЛДПП з Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыяй (ЛСДП), стаў намеснікам кіраўніка аб’яднанай партыі.
Чатыры разы (у 1992, 1996, 2000 і 2004 г.г.) Кіркілас выбіраўся ў Сейм, у якім выконваў функцыі кіраўніка парламенцкай фракцыі ЛСДП, кіраўніка камісіі па нацыянальнай бяспецы і абароне, камісіі замежных спраў, быў дэлегатам Літвы ў парламенцкі сход НАТА і намесніка кіраўніка камісіі па Еўрапейскім справам.
З 2002 года Кіркілас займаў пасаду спецыяльнага прадстаўніка прэзідэнта Літвы па сувязям з Калінінградскай вобласцю. Займаў пасаду надзвычайнага і паўнамоцнага пасла Літвы ў Калінінградзе. 7 снежня 2004 года стаў міністрам абароны ва ўрадзе Альгірдаса Бразаўскаса.
29 чэрвеня 2006 года прэзідэнт Літвы Валдас Адамкус прадставіў Сейму кандыдатуру Кіркіласа на пасаду прэм’ер-міністра. 4 ліпеня 2006 года Сейм зацвердзіў кандыдатуру, а 6 ліпеня ён стаў прэм’ерам афіцыйна. 19 мая 2007 года ён быў выбраны на пасаду кіраўніка Літоўскай Сацыял-дэмакратычнай партыі.
13 сакавіка 2008 года прадстаўнікі апазіцыйных партый прадставілі свае крытычныя заўвагі Кіракіласу пра палітыку яго ўраду. 18 сакавіка яны былі перададзены, так сама, і спікеру Сейма Віктарасу Мунцянасу. На працягу двух тыдняў з моманту прадстаўлення заўвагаў спікеру Сейма, паводле Літоўскай канстытуцыі, прэм’ер павінен адказаць на пытанні, у адваротным выпадку Сейм можа вынесці вотум недаверу. 1 красавіка Кіркілас прадставіў адказы на пытанні. 3 красавіка Сейм, з невялікай перавагай галасоў прыняў адказы як дастатковыя.
Пасля выбараў у Сейм 26 кастрычніка 2008 года і стварэння новага ўрада, Гядзімінас Кіркілас перадаў паўнамоцтвы прэм’ер-міністра Андрусу Кубілюсу.
Прыватнае жыццё
Кіркілас паліць трубку, любіць катацца на ровары. З 2000 года ён стаў кіраўніком Літоўскай федэрацыі шашак. Валодае англійскай і рускімі мовамі. Жанаты, жонка Людміла Кіркілене — кіраўнік сакратарыяту акцыянернага таварыства «Lietuvos geležinkeliai» («Літоўская чыгунка»). Сын Роландас працуе, дачка Дыяна вучыцца ў Віленскім універсітэце.
Зноскі
- ↑ Gediminas Kirkilas // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Gediminas Kirkilas // Munzinger Personen Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Netikėtai mirė buvęs premjeras Gediminas Kirkilas — 15 min. Праверана 20 красавіка 2024.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гядзімінас Кіркілас
- Нарадзіліся 30 жніўня
- Нарадзіліся ў 1951 годзе
- Нарадзіліся ў Вільнюсе
- Памерлі 20 красавіка
- Памерлі ў 2024 годзе
- Памерлі ў Вільнюсе
- Выпускнікі Віленскага ўніверсітэта
- Камандоры ордэна Крыжа Віціса
- Афіцэры ордэна Вітаўтаса Вялікага
- Асобы
- Прэм’ер-міністры Літвы
- Міністры аховы края Літвы
- Члены Сацыял-дэмакратычнай партыі Літвы
- Кавалеры ордэна Крыжа зямлі Марыі 2 класа