Кошыцы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
VladimirZhV (размовы | уклад) →Гісторыя: дапаўненне |
Removing Coat_of_arms_of_Košice.png, it has been deleted from Commons by Jcb because: No source since 9 January 2019. |
||
Радок 5: | Радок 5: | ||
|падначаленне = |
|падначаленне = |
||
|краіна = Славакія |
|краіна = Славакія |
||
|герб = |
|герб = |
||
|сцяг = |
|сцяг = |
||
|шырыня герба = |
|шырыня герба = |
Версія ад 19:16, 17 студзеня 2019
Горад
Кошыцы
Košice
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Кошыцы (славацк.: Košice, ням.: Kaschau, венг.: Kassa) — другі па велічыні горад Славакіі, адміністрацыйны цэнтр Кошыцкага края, знаходзіцца на рацэ Горнад, каля самай мяжы з Венгрыяй.
Кошыцы з'яўляецца важным гандлёвым, індустрыяльным і культурным цэнтрам усходняй Славакіі. Тут размешчаны другі па велічыні ўніверсітэт краіны, а таксама маюцца мноства музеяў, выставачных галерэй і тэатраў. У горадзе размяшчаецца металургічны камбінат U. S. Steel Košice, які з'яўляецца буйнейшым працадаўцам у рэгіёне. Акрамя таго, горад мае добрую чыгункавую сетку і міжнародны аэрапорт.
Гісторыя
Першы раз Кошыцы быў узгаданы ў 1230 годзе. А пачынаючы з XIV стагоддзя горад становіцца другім па значнасці горадам Славакіі, якая на той момант уваходзіла ў Венгерскае каралеўства. У XV стагоддзі Кошыцы часова захапіў гусіт Ян Йіскра. У XVII—XVIII стагоддзях Кошыцы становіцца цэнтрам паўстанняў супраць Габсбургаў і своеасаблівай сталіцай мяцежніка Ферэнца Ракацы. У 1657 годзе тут быў закладзены ўніверсітэт. У 1919 годзе ў Кошыцы была абвешчана Славацкая Савецкая Рэспубліка, якая праіснавала нядоўга. У 1938—1944 гадах горад быў акупаваны Венгрыяй.
Вядомыя асобы
- Бела Ілеш (1895—1974) венгерскі пісьменнік. Нарадзіўся ў Кошыцы.
Гл. таксама
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Кошыцы
- Сайт горада
- Cassovia.info — турыстычны партал
- Kosice.info — турыстычны партал
- Крэпасць Кашыцэ
- ↑ Vlastivedný slovník obcí na Slovensku / пад рэд. M. Kropilák — Bratislava: VEDA, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, 1978. — Т. 2.