Алесь Адамовіч (СБП): Розніца паміж версіямі

Алесь Адамовіч
Алесь Адамовіч
Нараджэнне	1928 (?); ?, Дзісенскі павет, Віленскае ваяводства, Польская Рэспубліка
Член у	СПБ;

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 17:28, 20 студзеня 2019

Алесь Адамовіч (1928 (?)) — дзеяч беларускага нацыянальнага супраціву, сябра беларускай моладзевай падпольнай паваеннай арганізацыі Саюз беларускіх патрыётаў (СБП), сакратар постаўскай групы СБП.^[1]

Біяграфія

Нарадзіўся прыкладна ў 1928 г. недзе на пастаўшчыне Дзісненскага павета Віленскага ваяводства (цяпер Пастаўскі раён Віцебскай вобласці).

Пасля адкрыцця ў Паставах педагагічнай навучальні пачаў вучыцца ў гэтай установе. З восені 1945 быў аднім з ініцыятараў стварэння нелегальнай беларускай арганізацыі «За Беларусь», якая пазней улілася да Саюза беларускіх патрыётаў, стаў сакратаром пастаўскай групы. 25 сакавіка 1946 г. удзельнічаў у прыняцці арганізацыяй прысягі на вернасць Беларусі, прымеркаванай да 28-х угодкаў абвяшчэння незалежнасці Беларускай Народнай Рэспублікі. Прысяга прымалася не адначасова, але групамі па некалькі чалавек.

У лютым 1947 года савецкая ўлада пачала арышты сябраў СБП: у давер да сябраў пастаўскай групы раней увайшоў афіцэр МДБ Алег Стахоўскі, які выдаваў сябе за ўдзельніка антысавецкай арганізацыі і падштурхоўваў да тэрарызму, а на дадатак канспірацыя арганізацыі была слабай. Пасля судовага працэсу ў Мінску атрымаў 10 гадоў пазбаўлення волі.

Этапаваны быў, верагодна, у Багаслаўскі канцлагер МДБ Свярдлоўскай вобласці (каля Чырвонатурыйска), які ўваходзіў у аб'яднаньне «Восток-Ураллаг». Падчас зняволеньня рабіў няўдалую спробу ўцёкаў. Пасля гэтага быў пераведзены ў адзін з штрафных лагерных пунктаў. Антон Фурс прыгадваў: «Алесь падшукаў сабе супольніка, маладога, такога ж зуха-хлопца, як сам. Будучы на працы за зонай, яны падлавілі-такі момант, перапаўзлі забараняльную паласу… Але праз колькі дзён абодваіх прывезлі на вахту, збітых да паўсмерці. Далёка яны не адышлі, папаліся. Дзіва што: ва ўсе бакі непраходная тайга, лагеры, вайсковыя заставы. Ды і мясцовае насельніцтва было зацікаўленае высачыць і злавіць збеглых зэкаў — за кожную галаву тады плацілі мукой, цукрам і іншымі дэфіцытнымі прадуктамі».

Рэабілітаваны ў 1990-я гады. У часы дэмакратызацыі выступаў у друку на тэму ўспамінаў пра беларускі паваенны моладзевы антысавецкі рух.

Зноскі

↑ http://www.slounik.org/154725.html Біяграфія Алеся Адамовіча

Спасылкі

Біяграфія Алеся Адамовіча на старонцы Леаніда Маракова

Літаратура

Гарт. З успамінаў пра Саюз Беларускіх Патрыётаў. Мн., 1997. С. 71, 77, 89, 112, 165, 252, 340.
Антысавецкія рухі ў Беларусі. 1944—1956. Даведнік, — Мінск, 1999. ISBN 985-6374-07-3.

Гл. таксама

Саюз беларускіх патрыётаў

[1] ttp://www.slounik.org/154725.html Біяграфія Алеся Адамовіча

[1]

@@ Радок 37: / Радок 37: @@
  | дата нараджэння           = 1928 (?)
- | месца нараджэння          = ?, [[Дзісненскі павет]], [[Віленскае ваяводства]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская Рэспубліка]]
+ | месца нараджэння          = ?, [[Дзісенскі павет (1921—1940)|Дзісенскі павет]], [[Віленскае ваяводства (1926—1939)|Віленскае ваяводства]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польская Рэспубліка]]
  | дата смерці               =
  | месца смерці              =
@@ Радок 58: / Радок 58: @@
  | навуковая сфера           =
  | месца працы               =
  | вядомы як                 =
  | партыя                    =
@@ Радок 76: / Радок 76: @@
 == Біяграфія ==
-Нарадзіўся прыкладна ў [[1928]] г. недзе на [[Паставы|пастаўшчыне]] [[Дзісненскі павет|Дзісненскага павета]] [[Віленскае ваяводства|Віленскага ваяводства]] (цяпер [[Пастаўскі раён]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]).
+Нарадзіўся прыкладна ў [[1928]] г. недзе на [[Паставы|пастаўшчыне]] [[Дзісенскі павет (1921—1940)|Дзісненскага павета]] [[Віленскае ваяводства (1926—1939)|Віленскага ваяводства]] (цяпер [[Пастаўскі раён]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]).
 Пасля адкрыцця ў [[Паставы|Паставах]] педагагічнай навучальні пачаў вучыцца ў гэтай установе. З восені [[1945]] быў аднім з ініцыятараў стварэння нелегальнай беларускай арганізацыі [[Саюз беларускіх патрыётаў|«За Беларусь»]], якая пазней улілася да [[Саюз беларускіх патрыётаў|Саюза беларускіх патрыётаў]], стаў сакратаром пастаўскай групы. [[25 сакавіка]] [[1946]] г. удзельнічаў у прыняцці арганізацыяй прысягі на вернасць [[Беларусь|Беларусі]], прымеркаванай да 28-х угодкаў абвяшчэння незалежнасці [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. Прысяга прымалася не адначасова, але групамі па некалькі чалавек.
 У лютым [[1947]] года савецкая ўлада пачала арышты сябраў СБП: у давер да сябраў пастаўскай групы раней увайшоў афіцэр МДБ Алег Стахоўскі, які выдаваў сябе за ўдзельніка антысавецкай арганізацыі і падштурхоўваў да тэрарызму, а на дадатак канспірацыя арганізацыі была слабай. Пасля судовага працэсу ў [[Мінск]]у атрымаў 10 гадоў пазбаўлення волі.
 Этапаваны быў, верагодна, у Багаслаўскі канцлагер МДБ Свярдлоўскай вобласці (каля [[Краснатур’інск|Чырвонатурыйска]]), які ўваходзіў у аб'яднаньне «Восток-Ураллаг». Падчас зняволеньня рабіў няўдалую спробу ўцёкаў. Пасля гэтага быў пераведзены ў адзін з штрафных лагерных пунктаў. [[Антон Фурс]] прыгадваў: «Алесь падшукаў сабе супольніка, маладога, такога ж зуха-хлопца, як сам. Будучы на працы за зонай, яны падлавілі-такі момант, перапаўзлі забараняльную паласу… Але праз колькі дзён абодваіх прывезлі на вахту, збітых да паўсмерці. Далёка яны не адышлі, папаліся. Дзіва што: ва ўсе бакі непраходная тайга, лагеры, вайсковыя заставы. Ды і мясцовае насельніцтва было зацікаўленае высачыць і злавіць збеглых зэкаў — за кожную галаву тады плацілі мукой, цукрам і іншымі дэфіцытнымі прадуктамі».
 Рэабілітаваны ў [[1990-я]] гады. У часы дэмакратызацыі выступаў у друку на тэму ўспамінаў пра беларускі паваенны моладзевы антысавецкі рух.
 {{зноскі}}