Ірына Іванаўна Сяржаніна: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Памяць: clean up з дапамогай AWB
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{мастак}}
{{мастак}}
{{Цёзкі2|Сяржаніна}}
'''Ірына Іванаўна Сяржаніна''' ({{ДН|5|12|1967}}, {{МН|Любань||}}, [[Мінская вобласць]] — {{ДС|18|9|1993}}, недалёка ад Гайнаўкі ({{lang-pl|Hajnówka}}), [[Падляскае ваяводства]], [[Польшча]]) — [[Беларусь|беларуская]] [[мастачка]].
'''Ірына Іванаўна Сяржаніна''' ({{ДН|5|12|1967}}, {{МН|Любань||}}, [[Мінская вобласць]] — {{ДС|18|9|1993}}, недалёка ад Гайнаўкі ({{lang-pl|Hajnówka}}), [[Падляскае ваяводства]], [[Польшча]]) — [[Беларусь|беларуская]] [[мастачка]].


== Біяграфія ==
== Біяграфія ==
Нарадзілася [[5 снежня]] ў [[1967]] годзе ў [[Любань|Любані]]. Бацькі - Іван Міхайлавіч і Людміла Іванаўна Сяржаніны. Праз два гады сям'я Сяржаніных пераязджае з [[Любань|Любані]] ў [[Салігорск]].
Нарадзілася [[5 снежня]] ў [[1967]] годзе ў [[Любань|Любані]]. Бацькі — Іван Міхайлавіч і Людміла Іванаўна Сяржаніны. Праз два гады сям’я Сяржаніных пераязджае з [[Любань|Любані]] ў [[Салігорск]].


У [[1983]] годзе паступае ў [[Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава|Мінскае мастацкае вучылішча імя А.К. Глебава]]. Пасля заканчэння вяртаецца ў [[Салігорск]], дзе на працягу года працуе ў школе выкладчыцай выяўленчага мастацтва.
У [[1983]] годзе паступае ў [[Мінскі дзяржаўны мастацкі каледж імя А. К. Глебава|Мінскае мастацкае вучылішча імя А. К. Глебава]]. Пасля заканчэння вяртаецца ў [[Салігорск]], дзе на працягу года працуе ў школе выкладчыцай выяўленчага мастацтва.


У [[1988]] годзе паступае ў [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] на аддзяленне жывапісу (кіраўнік групы А.І. Казак). У [[1989]] годзе выходзіць замуж за Руслана Вашкевіча. У [[1990]] годзе ў іх нараджаецца сын Арсеній. Пасля 2-х гадоў сумеснага сямейнага жыцця Ірына Сяржаніна і Руслан Вашкевіч разыходзяцца.
У [[1988]] годзе паступае ў [[Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут]] на аддзяленне жывапісу (кіраўнік групы А. І. Казак). У [[1989]] годзе выходзіць замуж за Руслана Вашкевіча. У [[1990]] годзе ў іх нараджаецца сын Арсеній. Пасля 2-х гадоў сумеснага сямейнага жыцця Ірына Сяржаніна і Руслан Вашкевіч разыходзяцца.


== Творчасць ==
== Творчасць ==
У [[1991]] годзе яна аднаўляе вучобу ў [[Беларуская акадэмія мастацтваў|Беларускай акадэміі мастацтваў]]. Вучыцца ў А. Маціевіча, А. Марачкіна і інш. Шэраг твораў гэтага перыяду выяўляе выразную накіраванасць творчых пошукаў у бок захаплення пластыкай колеру. Шмат творчых ідэй з'яўляецца падчас студэнцкіх летніх практык у розных месцах [[Беларусь|Беларусі]]. Адно з іх - [[Гарадскі пасёлак Свір|мястэчка Свір]] ([[Мядзельскі раён]]) яна наведвае ўлетку [[1992]] года ў складзе групы, якую ўзначальвае А.І. Казак. Разам з тым яна актыўна прымае ўдзел у розных творчых праектах і выставах: канферэнцыя студэнцка-навуковай творчасці, выстаўка ў складзе творчай суполкі "Пагоня" ([[1992]]).
У [[1991]] годзе яна аднаўляе вучобу ў [[Беларуская акадэмія мастацтваў|Беларускай акадэміі мастацтваў]]. Вучыцца ў А. Маціевіча, А. Марачкіна і інш. Шэраг твораў гэтага перыяду выяўляе выразную накіраванасць творчых пошукаў у бок захаплення пластыкай колеру. Шмат творчых ідэй з’яўляецца падчас студэнцкіх летніх практык у розных месцах [[Беларусь|Беларусі]]. Адно з іх — [[Свір (гарадскі пасёлак)|мястэчка Свір]] ([[Мядзельскі раён]]) яна наведвае ўлетку [[1992]] года ў складзе групы, якую ўзначальвае А. І. Казак. Разам з тым яна актыўна прымае ўдзел у розных творчых праектах і выставах: канферэнцыя студэнцка-навуковай творчасці, выстаўка ў складзе творчай суполкі «Пагоня» ([[1992]]).


Летам [[1993]] года яна вырашае зноў паехаць у [[Гарадскі пасёлак Свір|Свір]]. За кароткі тэрмін (каля аднаго месяца) яна стварае серыю краявідаў, якія вылучаюцца выразнай своеасаблівай стылістыкай і мастацкімі якасцямі, уласцівымі сталаму майстру.
Летам [[1993]] года яна вырашае зноў паехаць у [[Гарадскі пасёлак Свір|Свір]]. За кароткі тэрмін (каля аднаго месяца) яна стварае серыю краявідаў, якія вылучаюцца выразнай своеасаблівай стылістыкай і мастацкімі якасцямі, уласцівымі сталаму майстру.
Радок 16: Радок 17:
На працягу лета яна праводзіць актыўную творчую дзейнасць, падчас якой ёй паступае прапанова паказаць свае творы за мяжой. Так яна прымае ўдзел у выставах у [[Германія|Германіі]] ([[Лейпцыг]]) і [[Польшча|Польшчы]]. У [[Польшча|Польшчы]] (Белавежа) яна таксама на працягу двух тыдняў удзельнічае ў міжнародным пленэры. [[18 верасня]], вяртаючыся дадому на аўтамабілі, каля польска-беларускай мяжы па віне кіроўцы яна трапіла ў аварыю і загінула. Разам з ёй загінула і мастачка з [[Брэст]]а Святлана Падаляк.
На працягу лета яна праводзіць актыўную творчую дзейнасць, падчас якой ёй паступае прапанова паказаць свае творы за мяжой. Так яна прымае ўдзел у выставах у [[Германія|Германіі]] ([[Лейпцыг]]) і [[Польшча|Польшчы]]. У [[Польшча|Польшчы]] (Белавежа) яна таксама на працягу двух тыдняў удзельнічае ў міжнародным пленэры. [[18 верасня]], вяртаючыся дадому на аўтамабілі, каля польска-беларускай мяжы па віне кіроўцы яна трапіла ў аварыю і загінула. Разам з ёй загінула і мастачка з [[Брэст]]а Святлана Падаляк.


Пахавана на могілках у в. [[Дубеі]] каля [[Салігорск]]а.
Пахавана на могілках у вёсцы [[Дубеі]] каля [[Салігорск]]а.


== Памяць ==
== Памяць ==
Восенню і зімою [[1993]] года ў [[Мінск]]у былі праведзены дзве пасмяротныя персанальныя выстаўкі яе твораў. Працы знаходзяцца ў [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Мастацкім музеі Беларусі]], прыватных калекцыях і ва ўласнасці сям'і І. Сяржанінай. Месцазнаходжанне часткі твораў невядома.
Восенню і зімою [[1993]] года ў [[Мінск]]у былі праведзены дзве пасмяротныя персанальныя выстаўкі яе твораў. Працы знаходзяцца ў [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Мастацкім музеі Беларусі]], прыватных калекцыях і ва ўласнасці сям’і І. Сяржанінай. Месцазнаходжанне часткі твораў невядома.


{{зноскі}}
{{зноскі}}


== Літаратура ==
== Літаратура ==
* Ірына Каранеўская, Надзея Кароткіна. Ёй споўнілася б дваццаць шэсць... "Літаратура і Мастацтва", №50(3720) 17.12.1993
* Ірына Каранеўская, Надзея Кароткіна. Ёй споўнілася б дваццаць шэсць… «Літаратура і Мастацтва», № 50(3720) 17.12.1993
* Алег Маціевіч. Суладна духоўнаму стану. "Мастацтва", 4/1994
* Алег Маціевіч. Суладна духоўнаму стану. «Мастацтва», 4/1994
* Яўген Шунейка. Свабода - усвядомленая каштоўнасць. "Мастацтва", 4/1994
* Яўген Шунейка. Свабода — усвядомленая каштоўнасць. «Мастацтва», 4/1994
* А. Панасенко. Пусть осуществятся планы "Салігорскі веснік", 3.06.1995
* А. Панасенко. Пусть осуществятся планы «Салігорскі веснік», 3.06.1995


{{DEFAULTSORT:Сяржаніна}}
{{DEFAULTSORT:Сяржаніна}}

Версія ад 05:50, 25 студзеня 2019

Ірына Іванаўна Сяржаніна
Дата нараджэння 5 снежня 1967(1967-12-05)
Месца нараджэння
Дата смерці 18 верасня 1993(1993-09-18) (25 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці мастачка
Вучоба

Ірына Іванаўна Сяржаніна (5 снежня 1967, Любань, Мінская вобласць — 18 верасня 1993, недалёка ад Гайнаўкі (польск.: Hajnówka), Падляскае ваяводства, Польшча) — беларуская мастачка.

Біяграфія

Нарадзілася 5 снежня ў 1967 годзе ў Любані. Бацькі — Іван Міхайлавіч і Людміла Іванаўна Сяржаніны. Праз два гады сям’я Сяржаніных пераязджае з Любані ў Салігорск.

У 1983 годзе паступае ў Мінскае мастацкае вучылішча імя А. К. Глебава. Пасля заканчэння вяртаецца ў Салігорск, дзе на працягу года працуе ў школе выкладчыцай выяўленчага мастацтва.

У 1988 годзе паступае ў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут на аддзяленне жывапісу (кіраўнік групы А. І. Казак). У 1989 годзе выходзіць замуж за Руслана Вашкевіча. У 1990 годзе ў іх нараджаецца сын Арсеній. Пасля 2-х гадоў сумеснага сямейнага жыцця Ірына Сяржаніна і Руслан Вашкевіч разыходзяцца.

Творчасць

У 1991 годзе яна аднаўляе вучобу ў Беларускай акадэміі мастацтваў. Вучыцца ў А. Маціевіча, А. Марачкіна і інш. Шэраг твораў гэтага перыяду выяўляе выразную накіраванасць творчых пошукаў у бок захаплення пластыкай колеру. Шмат творчых ідэй з’яўляецца падчас студэнцкіх летніх практык у розных месцах Беларусі. Адно з іх — мястэчка Свір (Мядзельскі раён) яна наведвае ўлетку 1992 года ў складзе групы, якую ўзначальвае А. І. Казак. Разам з тым яна актыўна прымае ўдзел у розных творчых праектах і выставах: канферэнцыя студэнцка-навуковай творчасці, выстаўка ў складзе творчай суполкі «Пагоня» (1992).

Летам 1993 года яна вырашае зноў паехаць у Свір. За кароткі тэрмін (каля аднаго месяца) яна стварае серыю краявідаў, якія вылучаюцца выразнай своеасаблівай стылістыкай і мастацкімі якасцямі, уласцівымі сталаму майстру.

На працягу лета яна праводзіць актыўную творчую дзейнасць, падчас якой ёй паступае прапанова паказаць свае творы за мяжой. Так яна прымае ўдзел у выставах у Германіі (Лейпцыг) і Польшчы. У Польшчы (Белавежа) яна таксама на працягу двух тыдняў удзельнічае ў міжнародным пленэры. 18 верасня, вяртаючыся дадому на аўтамабілі, каля польска-беларускай мяжы па віне кіроўцы яна трапіла ў аварыю і загінула. Разам з ёй загінула і мастачка з Брэста Святлана Падаляк.

Пахавана на могілках у вёсцы Дубеі каля Салігорска.

Памяць

Восенню і зімою 1993 года ў Мінску былі праведзены дзве пасмяротныя персанальныя выстаўкі яе твораў. Працы знаходзяцца ў Мастацкім музеі Беларусі, прыватных калекцыях і ва ўласнасці сям’і І. Сяржанінай. Месцазнаходжанне часткі твораў невядома.

Зноскі

Літаратура

  • Ірына Каранеўская, Надзея Кароткіна. Ёй споўнілася б дваццаць шэсць… «Літаратура і Мастацтва», № 50(3720) 17.12.1993
  • Алег Маціевіч. Суладна духоўнаму стану. «Мастацтва», 4/1994
  • Яўген Шунейка. Свабода — усвядомленая каштоўнасць. «Мастацтва», 4/1994
  • А. Панасенко. Пусть осуществятся планы «Салігорскі веснік», 3.06.1995