Народная газета: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up з дапамогай AWB
Радок 1: Радок 1:
{{Газета
'''Народная газета''' — грамадска-палітычная [[газета]].
|назва =
|арыгінальная назва =
|выява =
|подпіс =
|тып =
|фармат =
|заснаванне =
|спыненне публікацый =
|заснавальнікі =
|уладальнікі =
|выдавец =
|рэдактар =
|галоўны рэдактар =
|штат =
|палітычна =
|мова =
|перыядычнасць =
|аб'ём =
|тыраж =
|галоўны офіс =
|ISSN =
|вэб-сайт =
}}

'''Народная газета''' — грамадска-палітычная [[газета]].


== Гісторыя ==
== Гісторыя ==
Выдаецца з [[2 кастрычніка]] [[1990]] года ў [[Мінск]]у на [[беларуская мова|беларускай]] і [[руская мова|рускай]] мовах штодзённа. Заснавальнік — адкрытае акцыянернае таварыства «Народная газета». У першай палове 1990-х гадоў з’яўлялася афіцыйнай газетай [[Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь|Вярхоўнага савету Рэспублікі Беларусь]] (законнага парламента). Газета займала ўмераную цэнтрысцкую пазіцыю, імкнучыся адлюстраваць палітычныя погляды большасці грамадзян. 17 сакавіка 1995 г. Указам № 113 [[Аляксандр Лукашэнка]] прызначыў галоўным рэдактарам «[[Народная газета (1990)|Народнай газеты]]» Мікалая Галко, не зважаючы на тое, што правам прызначаць галоўнага рэдактара сваёй уласнай газеты валодаў толькі Вярхоўны савет.<ref>[http://www.library.cjes.ru/online/?a=con&b_id=524&c_id=6168 Взятие СМИ под контроль, нарушение профессиональной самостоятельности редакций]</ref> Каб выканаць свой грамадскі абавязак перад чытачамі, [[Іосіф Сярэдзіч]] быў вымушаны стварыць новую газету [[Народная воля (1995)|«Народная Воля»]], першы нумар якой выйшаў 11 ліпеня 1995 г. Тым часам «Народная газета», перайшоўшы на аднабаковае асвятленне грамадскіх падзей, згубіла больш за палову сваіх чытачоў (наклад зменшыўся ад 558,4 тыс. асобнікаў у сакавіку 1995 да 258,1 тыс. у верасні 2005), значная частка якіх перайшлі на чытанне «Народнай Волі».
Выдаецца з [[2 кастрычніка]] [[1990]] года ў [[Мінск]]у на [[беларуская мова|беларускай]] і [[руская мова|рускай]] мовах штодзённа. Заснавальнік — адкрытае акцыянернае таварыства «Народная газета». У першай палове 1990-х гадоў з’яўлялася афіцыйнай газетай [[Вярхоўны Савет Рэспублікі Беларусь|Вярхоўнага савету Рэспублікі Беларусь]] (законнага парламента). Газета займала ўмераную цэнтрысцкую пазіцыю, імкнучыся адлюстраваць палітычныя погляды большасці грамадзян. 17 сакавіка 1995 г. Указам № 113 [[Аляксандр Лукашэнка]] прызначыў галоўным рэдактарам «Народнай газеты» Мікалая Галко, не зважаючы на тое, што правам прызначаць галоўнага рэдактара сваёй уласнай газеты валодаў толькі Вярхоўны савет.<ref>[http://www.library.cjes.ru/online/?a=con&b_id=524&c_id=6168 Взятие СМИ под контроль, нарушение профессиональной самостоятельности редакций]</ref> Каб выканаць свой грамадскі абавязак перад чытачамі, [[Іосіф Сярэдзіч]] быў вымушаны стварыць новую газету [[Народная воля (1995)|«Народная Воля»]], першы нумар якой выйшаў 11 ліпеня 1995 г. Тым часам «Народная газета», перайшоўшы на аднабаковае асвятленне грамадскіх падзей, згубіла больш за палову сваіх чытачоў (наклад зменшыўся ад 558,4 тыс. асобнікаў у сакавіку 1995 да 258,1 тыс. у верасні 2005), значная частка якіх перайшлі на чытанне «Народнай Волі».


== Сучаснасць ==
== Сучаснасць ==
Асвятляе пытанні грамадска-палітычнага, міжнароднага жыцця, праблемы [[эканоміка|эканомікі]], [[культура|культуры]], [[навука|навукі]], дзейнасць органаў заканадаўчай і выканаўчай улады Рэспублікі Беларусь.
Асвятляе пытанні грамадска-палітычнага, міжнароднага жыцця, праблемы [[эканоміка|эканомікі]], [[культура|культуры]], [[навука|навукі]], дзейнасць органаў заканадаўчай і выканаўчай улады Рэспублікі Беларусь.


Шмат увагі аддае пытанням [[мараль|маралі]] і права, адносінам чалавека і [[грамадства]]. Публікуе заканадаўчыя акты, матэрыялы інфармацыйна-палітычныя, па пытаннях эканомікі, адукацыі, культуры і гісторыі Беларусі, экалогіі, сацыяльных праблемах, спорце.
Шмат увагі аддае пытанням [[мараль|маралі]] і права, адносінам чалавека і [[грамадства]]. Публікуе заканадаўчыя акты, матэрыялы інфармацыйна-палітычныя, па пытаннях эканомікі, адукацыі, культуры і гісторыі Беларусі, экалогіі, сацыяльных праблемах, спорце.


Шырока выкарыстоўвае лісты чытачоў, пазаштатных аўтараў.
Шырока выкарыстоўвае лісты чытачоў, пазаштатных аўтараў.
Радок 24: Радок 49:


{{Беларускія перыядычныя выданні 1945-2012}}
{{Беларускія перыядычныя выданні 1945-2012}}

[[Катэгорыя:Газеты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Газеты Беларусі]]
[[Катэгорыя:Газеты на беларускай мове]]
[[Катэгорыя:Газеты на беларускай мове]]

Версія ад 13:13, 2 лютага 2019

«Народная газета»
Арыгінальная
назва
Народная газета
Тып газета
Заснавана 1990
Мова беларуская
Галоўны офіс
Вэб-сайт ng.by

Народная газета — грамадска-палітычная газета.

Гісторыя

Выдаецца з 2 кастрычніка 1990 года ў Мінску на беларускай і рускай мовах штодзённа. Заснавальнік — адкрытае акцыянернае таварыства «Народная газета». У першай палове 1990-х гадоў з’яўлялася афіцыйнай газетай Вярхоўнага савету Рэспублікі Беларусь (законнага парламента). Газета займала ўмераную цэнтрысцкую пазіцыю, імкнучыся адлюстраваць палітычныя погляды большасці грамадзян. 17 сакавіка 1995 г. Указам № 113 Аляксандр Лукашэнка прызначыў галоўным рэдактарам «Народнай газеты» Мікалая Галко, не зважаючы на тое, што правам прызначаць галоўнага рэдактара сваёй уласнай газеты валодаў толькі Вярхоўны савет.[1] Каб выканаць свой грамадскі абавязак перад чытачамі, Іосіф Сярэдзіч быў вымушаны стварыць новую газету «Народная Воля», першы нумар якой выйшаў 11 ліпеня 1995 г. Тым часам «Народная газета», перайшоўшы на аднабаковае асвятленне грамадскіх падзей, згубіла больш за палову сваіх чытачоў (наклад зменшыўся ад 558,4 тыс. асобнікаў у сакавіку 1995 да 258,1 тыс. у верасні 2005), значная частка якіх перайшлі на чытанне «Народнай Волі».

Сучаснасць

Асвятляе пытанні грамадска-палітычнага, міжнароднага жыцця, праблемы эканомікі, культуры, навукі, дзейнасць органаў заканадаўчай і выканаўчай улады Рэспублікі Беларусь.

Шмат увагі аддае пытанням маралі і права, адносінам чалавека і грамадства. Публікуе заканадаўчыя акты, матэрыялы інфармацыйна-палітычныя, па пытаннях эканомікі, адукацыі, культуры і гісторыі Беларусі, экалогіі, сацыяльных праблемах, спорце.

Шырока выкарыстоўвае лісты чытачоў, пазаштатных аўтараў.

Галоўныя рэдактары

  • Іосіф Сярэдзіч (1990-1995)
  • Мікалай Галко (1995-1996)
  • Міхаіл Шыманскі (1996-2004)
  • Уладзімір Андрыевіч (2005-2014)
  • Ігар Савосценка (з 2014)

Зноскі

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 11. — С. 171. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0188-5 (Т. 11).

Шаблон:Беларускія перыядычныя выданні 1945-2012