Слепня (рака): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 48: | Радок 48: | ||
== Літаратура == |
== Літаратура == |
||
* {{Крыніцы/Блакітная}} |
* {{Крыніцы/Блакітная}} |
||
* [[Аляксандр Карлавіч Ельскі|Jelski A.]] Slepnia // {{Крыніцы/Геаграфічны слоўнік Каралеўства Польскага|10к}} S. [http://dir.icm.edu.pl/pl/Slownik_geograficzny/Tom_X/761 761] |
|||
{{Рэкі Мінска}} |
{{Рэкі Мінска}} |
||
Версія ад 00:47, 14 мая 2019
| Слепня | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 17 км км |
| Вадацёк | |
| Вусце | Свіслач |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Свіслач → Бярэзіна → Дняпро → Дняпроўскі ліман[d] |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | [[Мінск|Мінск]] |
Сле́пня, Сляпя́нка — рака ў Мінску, у басейне Дняпра. Даўжыня 17 км. Да 1979 года пачыналася на паўночна-ўсходняй ускраіне горада, у раёне колішняй вёскі Зялёны Луг, упадала ў Чыжоўскае вадасховішча на рацэ Свіслач. У сувязі з уключэннем ракі ў склад Сляпянскай воднай сістэмы пераўтвораная ў каскад 12 невялікіх вадасховішчаў. Уздоўж воднай сістэмы створаныя зялёныя масівы, што паляпшае мікраклімат прылеглых тэрыторый, стварае спрыяльныя ўмовы для адпачынку насельніцтва.
Гісторыя
Паводле назвы ракі атрымалі свае назвы населеныя пункты: Вялікая Слепня, Вялікая Сляпянка, Малая Сляпянка, Слепенька (раён парку імя Чынгіза Айтматава). Акрамя вышэйзгаданых, на рацэ стаялі наступныя населеныя пункты: Зялёны Луг, Падбалоцце, Маляўшчына, Шчотаўка, Грэбелькі.
У раёне Малой Сляпянкі было Сляпянскае возера (Хітрава), на якім стаяў млын.
Літаратура
- Блакітная кніга Беларусі : Энцыклапедыя / рэдкал.: Н. А. Дзісько і інш. — Мн.: БелЭн, 1994. — 415 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-85700-133-1.
- Jelski A. Slepnia // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom X: Rukszenice — Sochaczew (польск.). — Warszawa, 1889. S. 761